การปิดล้อมพอร์ตอาร์เธอร์

การล้อมพอร์ตอาร์เธอร์
ส่วนหนึ่งของ สงครามรัสเซีย–ญี่ปุ่น
วันที่ 1 สิงหาคม 1904 – 2 มกราคม 1905 (5 เดือน 1 วัน) สถานที่ พอร์ตอาร์เธอร์ ผล ชัยชนะของจักรวรรดิญี่ปุ่น
คู่สงคราม
ญี่ปุ่น	รัสเซีย
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
Nogi Maresuke Kodama Gentarō Tōgō Heihachirō	Roman Kondratenko † Anatoly Stessel  Alexander Fok  Konstantin Smirnov Joseph Trumpeldor
กำลัง
150,000 นาย ปืนใหญ่ 474 กระบอก	50,000 นาย ปินใหญ่ 506 กระบอก
ความสูญเสีย
ทหาร 57,780 เสียชีวิต ป่วยตายอีก 33,769 คน	ทหาร 31,306 คนเสียชีวิตจากการปิดล้อม ยอมจำนน 24,369 คน.

แม่แบบ:Campaignbox Russo-Japanese War

ตำแหน่งของเมืองพอร์ตอาร์เธอร์ใน ประเทศจีน

การปิดล้อมพอร์ตอาร์เธอร์ (ญี่ปุ่น: 旅順攻囲戦, Ryojun Kōisen; รัสเซีย: Оборона Порт-Артура, Oborona Port-Artura, 1 สิงหาคม 1904 – 2 มกราคม 1905),คือการปิดล้อมเมืองท่าน้ำลึกของรัสเซียบนคาบสมุทรเหลียวตงในแมนจูเรีย นอกจากนี้การปิดล้อมพอร์ตอาร์เธอร์ยังเป็นการต่อสู้บนพื้นดินที่กินเวลานาที่สุดในสงครามรัสเซีย–ญี่ปุ่นอีกด้วย

พอร์ตอาร์เธอร์ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นเมืองที่มีป้อมปืนใหญ่แข็งแกร่งที่สุดในโลก อย่างไรก็ตามในช่วงสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่ 1 กองทัพญี่ปุ่นภายใต้การนำของโนกิ มาเรสุเกะ ได้เข้าโจมตีเมืองนี้ที่มีทหารของจีนสมัยราชวงศ์ชิงควบคุมอยู่ได้ โดยใช้เวลาเพียงไม่กี่วัน และด้วยชัยชนะอย่างง่ายดายที่ญี่ปุ่นสู้รบกับจีนทำให้ทางญี่ปุ่นคาดว่าจะสามารถเอาชนะรัสเซียได้พอร์ตอาร์เธอร์ได้อย่างง่ายดาย แต่ว่าทางญี่ปุ่นประเมินความสามารถของป้อมปืนใหญ่ทางรัสเซียน้อยไป ทำให้การต่อสู้กินเวลานานกว่า 5 เดือน และสูญเสียไปอีกจำนวนมาก

การปิดล้อมพอร์ตอาร์เธอร์นั้นแสดงถึงความก้าวหน้าในเทคโนโลยีสงครามสมัยต้นศตวรรษที่ 20 อย่างเช่น มีการใช้ปืนใหญ่28 cm howitzer L/10 ที่สามารถยิงกระสุนได้ไกลถึง 8 กิโลเมตร ปืนกลแมกซิม การฉายไฟ การติดต่อสื่อสารทางวิทยุ การใช้ทุ่นระเบิด การใช้ระเบิดมือ รวมถึงการขุดสนามเพลาะในการต่อสู้อีกด้วย