การบินนาวี

การโรยเชือกลงมาจาก MH-60S ซีฮอกว์ ลงมายึดกับเรือยูเอสเอสจอหน์ เอช. ดับเบิ้ลยู. บุช

การบินนาวี (อังกฤษ: Naval aviation) เป็นการใช้กองกำลังทางอากาศของกองทัพเรือ หรือโดยมีอากาศยานนาวีอยู่ในบนเรือบรรทุกเครื่องบิน หรือไม่ก็ฐานทัพภาคพื้นดิน การบินนาวีโดยส่วนมากจะมีเป้าหมายอยู่บนที่เรือบรรทุกอากาศยาน เรือที่บรรทุกอากาศยานนั้นจะต้องมีความพร้อมต่อการลงจอดและเหมาะสมกับอากาศยานนาวีที่จะต้องลงจอด พวกเขามีเวลาไม่นานที่จะให้อากาศยานนาวีลงจอดบนพื้นผิว ดังนั้นพื้นผิวจะต้องมีความยืดหยุ่นและความทนทานสูง พวกเขามีอุปกรณ์ที่ยึดตัวอากาศยานนาวีไว้ลงบนกับพื้นเรือ อากาศยานนาวีถูกออกแบบขึ้นโดยมีจุดประสงค์หลายอย่าง เช่น เพื่อการโจมตีทางท้องฟ้า, การโจมตีภาคพื้นดิน, การโจมตีเรือดำน้ำ, การค้นหาและกู้ภัย, การขนส่ง, การตรวจสอบสภาพอากาศ, การลาดตระเวน, การดูแลพื้นที่ และการควบคุม

อากาศยานบนเรือบรรทุกเครื่องบินในประจำการ

• Boeing EA-18G Growler
• เอฟ/เอ-18อี/เอฟ ซูเปอร์ฮอร์เน็ท
• ดาโซราฟาลเอ็ม
• Grumman C-2 Greyhound
• ล็อกฮีด มาร์ติน เอฟ-35บี/ซี ไลท์นิง 2
• เอวี-8 แฮริเออร์
• เอฟ/เอ-18 ฮอร์เน็ท
• McDonnell Douglas T-45 Goshawk
• มิโคยัน มิก-29เค
• อี-2 ฮ็อคอาย
• เช็งยาง เจ-15
• ซุคฮอย ซู-25UTG/UBP
• ซุคฮอย ซู-33

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ การบินนาวี

• United States Naval Aviation 1910-1995 เก็บถาวร 2014-12-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - A comprehensive history from the U.S. Naval Historical Center