ยุทธนาวีที่ตารันโต

ยุทธนาวีที่ตารันโต
	ส่วนหนึ่งของ ยุทธนาวีที่เมดิเตอร์เรเนียน
	; มุมมองทางอากาศของมาร์ปิคโคโล แสดงเรือลาดตระเวนอิตาลี
วันที่	11–12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1940
สถานที่	ตารันโต, อิตาลี40°27′4″N 17°12′27″E / 40.45111°N 17.20750°E
ผล	สหราชอาณาจักรได้รับชัยชนะ
คู่สงคราม
สหราชอาณาจักร	อิตาลี
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
แอนดรูว์ คันนิงแฮม ; ลัมลีย์ ลิสเตอร์	อินิโก กัมปิโอนี
กำลัง
เรือบรรทุกเครื่องบิน 1 ลำ; เรือลาดตระเวนหนัก 2 ลำ; เรือลาดตระเวนเบา 2 ลำ; เรือพิฆาต 4 ลำ; เรือตอร์ปิโด 21 ลำ;	เรือประจัญบาน 6 ลำ; เรือลาดตระเวนหนัก 7 ลำ; เรือลาดตระเวนเบา 7 ลำ; เรือพิฆาต 13 ลำ;
ความสูญเสีย
เสียชีวิต 2 นาย; ถูกจับกุม 2 นาย; อากาศยานถูกทำลาย 2 ลำ;	เสียชีวิต 59 นาย; ได้รับบาดเจ็บ 600 นาย; เรือประจัญบานเสียหาย 3 ลำ; เรือลาดตระเวนหนักเสียหาย 1 ลำ; เรือพิฆาตเสียหาย 2 ลำ; เครื่องบินขับไล่ถูกทำลาย 2 ลำ;
	ที่ตั้งในประเทศอิตาลี

ยุทธนาวีที่ตารันโต (อังกฤษ: Battle of Taranto) เกิดขึ้นในคืนวันที่ 11/12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1940 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ระหว่างกองทัพเรือสหราชอาณาจักรภายใต้การนำของพลเรือเอก แอนดรูว์ คันนิงแฮม และกองทัพเรืออิตาลีภายใต้การนำของพลเรือเอก อินิโก กัมปิโอนี กองทัพเรือสหราชอาณาจักรได้เปิดการโจมตีทางเรือด้วยเครื่องบินบนเรือบรรทุกอากาศยานครั้งแรกในประวัติศาสตร์ โดยใช้เครื่องบินทิ้งระเบิดตอร์ปิโดแฟร์รี่ย์ ซอร์ดฟิช จำนวน 21 ลำ จากเรือบรรทุกเครื่องบินอิลลัสเทรียส ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน^[1]

อ้างอิง

↑ Simpson, Michael (2004). A life of Admiral of the Fleet Andrew Cunningham. A Twentieth-century Naval Leader. Routledge Ed., p. 74. ISBN 978-0-7146-5197-2

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Simpson, Michael (2004). A life of Admiral of the Fleet Andrew Cunningham. A Twentieth-century Naval Leader. Routledge Ed., p. 74. ISBN 978-0-7146-5197-2

[1]