กวาเม อึนกรูมา
| กวาเม อึนกรูมา | |
|---|---|
 |
|
| ภาพของอึนกรูมาบนแสตมป์ของโซเวียต | |
| นายกรัฐมนตรีกานาคนแรก |
|
| ดำรงตำแหน่ง 6 มีนาคม, พ.ศ. 2500 – 1 กรกฎาคม, พ.ศ. 2503 |
|
| กษัตริย์ | สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 (colonial head) ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์: Sir Charles Noble Arden-Clarke (6 March - 24 June, 1957) Lord Listowel (24 June 1957 - 1 July 1960) |
| ก่อนหน้า | ไม่มี |
| ถัดไป | ไม่มี (ตำแหน่งถูกยกเลิก) |
| ประธานาธิบดีกานาคนแรก First Republic |
|
| ดำรงตำแหน่ง 1 กรกฎาคม, พ.ศ. 2503 – 24 กุมภาพันธ์, พ.ศ. 2509 |
|
| ก่อนหน้า | สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 |
| ถัดไป | โจเซฟ อาร์เธอร์ อันกราห์ (รัฐประหาร) |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 21 กันยายน ค.ศ. 1909 โกลด์โคสต์ |
| เสียชีวิต | 27 เมษายน ค.ศ. 1972 (62 ปี) บูคาเรสต์, ประเทศโรมาเนีย |
| พรรคการเมือง | Convention Peoples' Party |
| คู่สมรส | ฟาเธีย ริสค์ |
| บุตร | Francis, Gamal, Samia, Sekou |
กวาเม อึนกรูมา (อังกฤษ: Kwame Nkrumah 21 กันยายน พ.ศ. 2452-27 เมษายน พ.ศ. 2515)[1] เป็นผู้ก่อตั้งและประธานาธิบดีคนแรกของประเทศกานา และเป็นที่รู้จักกันในนามผู้มีอิทธิพลของ แพน-อัฟริกานิซึม ใน ศตวรรษที่ 20
ประวัติ[แก้]
วัยเด็กและการศึกษา[แก้]
กวาเม อึนกรูเป็นบุตรของนางเนียนิบา[2] เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2452[3] ในเมืองอึนโกรฟุล โกลด์โคสต์[4] เขาจบการศึกษาจากโรงเรียนอะคิโมตาซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงในเมืองอักกราในปี 1930[1] เขาเดินทางไปสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2478 จบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยลินคอล์น รัฐเพนซิลเวเนีย ในปี พ.ศ. 2482 ปริญญาโทด้านการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย ในปี พ.ศ. 2484 และปริญญาโทด้านปรัชญาในปีต่อมา[5]
ระหว่างที่อยู่ในสหรัฐอเมริกา อึนกรูมาเทศน์ที่โบสถ์เพรสไบทีเรียนของคนผิวดำในฟิลาเดเฟียและนครนิวยอร์ก เขาอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเมืองและศาสนา และสอนวิชาปรัชญาแก่นักเรียน อึนกรูมาได้พบกับแนวความคิดของมาร์กัส การ์วี และในพ.ศ. 2486 เขาได้พบและเริ่มติดต่อกับซี. แอล. อาร์ เจมส์ นักการเมืองลัทธิมาร์กซชาวตรินิแดด ผู้ซึ่งภายหลังอึนกรูมากล่าวถึงว่าเป็นผู้สอนให้เขาได้รู้ว่าการปฏิบัติการใต้ดินนั้นให้ผลได้อย่างไร[6]
อึนกรูมาเดินทางมาลอนดอนในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2488 โดยตั้งใจว่าจะศึกษาต่อที่วิทยาลัยเศรษฐศาสตร์และรัฐศาสตร์แห่งลอนดอน หลังจากที่ได้พบกับจอร์จ แพดมอร์ เขาช่วยการจัดงานประชุมแพน-อัฟริกันครั้งที่ห้าในเมืองแมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ ตอนนั้นเขาได้ก่อตั้งคณะเลขาธิการแห่งประเทศแอฟริกาตะวันตกเพื่อที่จะยกเลิกอาณานิคมในแอฟริกา อึนกรูมาได้รับตำแหน่งรองประธานสมาคมนักเรียนแอฟริกาตะวันตก (WASU)
ภายหลัง อึนกรูมายังได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยลินคอล์น มหาวิทยาลัยรัฐมอสโก มหาวิทยาลัยไคโร มหาวิทยาลัยฮัมโบล์ท และอื่น ๆ อีกด้วย
กลับสู่โกลด์โคสต์[แก้]
ในฤดูใบไม้ร่วงของปี พ.ศ. 2490 อึนกรูมาได้รับเชิญให้รับตำแหน่งเลขาธิการของ United Gold Coast Convention (UGCC) ซึ่งมีจุดประสงค์เพื่อดำเนินการสู่อิสรภาพ อึนกรูมารับตำแหน่งนี้และออเดินทางสู่โกลด์โคสต์ หลังจากที่หยุดแวะที่ประเทศเซียร์ราลีโอน ไลบีเรีย และโกตดิวัวร์ เขาก็เดินทางมาถึงโกลด์โคสต์ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2490
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 E. Jessup, John. An Encyclopedic Dictionary of Conflict and Conflict Resolution, 1945-1996. p. 533.
- ↑ Asante Fordjour (6 March 2006). "Nkrumah And The Big Six". Feature Article. Ghana Home Page. http://www.ghanaweb.com/GhanaHomePage/features/artikel.php?ID=100491. เรียกข้อมูลเมื่อ 2007-04-30.
- ↑ "Rulers - Nkrumah, Kwame". Lists of heads of state and heads of government. Rulers.org. http://rulers.org/indexn2.html#nkrum. เรียกข้อมูลเมื่อ 2007-03-24.
- ↑ Yaw Owusu, Robert (2005). Kwame Nkrumah's Liberation Thought: A Paradigm for Religious Advocacy in Contemporary Ghana. p. 97.
- ↑ "Kwame Nkrumah At Penn". University Archives and Records Center, University of Pennsylvania. http://www.archives.upenn.edu/people/notables/nkrumah/nkrumah_exhibit.html. เรียกข้อมูลเมื่อ 2009-03-22.
- ↑ "Padmore and CLR James". http://www.marxmail.org/archives/February99/padmore.htm. เรียกข้อมูลเมื่อ 2009-03-22.
