เขตเฉิงไห่
เขตเฉิงไห่ 澄海区 เถ่งไฮ่ | |
|---|---|
 อดีตที่พำนักของเฉิน ฉือหง (陈慈黉故居) | |
 ตำแหน่งที่ตั้งของเฉิงไห่ในซัวเถา | |
  เฉิงไห่ ตำแหน่งที่ตั้งในมณฑลกวางตุ้ง | |
| พิกัด: 23°28′0″N 116°46′0″E / 23.46667°N 116.76667°E | |
| ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| มณฑล | กวางตุ้ง |
| นครระดับจังหวัด | ซัวเถา |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 345.23 ตร.กม. (133.29 ตร.ไมล์) |
| เขตเวลา | UTC+8 (มาตรฐานจีน) |
เฉิงไห่ ในภาษาจีนกลาง หรือ เถ่งไฮ่ ในภาษาแต้จิ๋ว (จีน: 澄海; พินอิน: Chénghǎi; ไปรษณีย์: Tenghai; แต้จิ๋ว: Thěng Hài) เป็นเขตหนึ่งของนครซัวเถา มณฑลกวางตุ้ง สาธารณรัฐประชาชนจีน
เฉิงไห่ตั้งอยู่บนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำหาน ทางตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลกวางตุ้ง โดยมีช่วงกว้างยาวตั้งแต่ลองจิจูด 116°41' ถึง 116°54' ตะวันออก และละติจูด 23°23' ถึง 23°38' เหนือ เฉิงไห่เป็นศูนย์กลางการคมนาคมขนส่งที่สำคัญของพื้นที่บริเวณภาคตะวันออกของมณฑลกวางตุ้ง พื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลฝูเจี้ยน และทางใต้ของมณฑลเจียงซี ซึ่งเป็นที่รู้จักในนาม "ประตูสู่กวางตุ้งตะวันออก" พื้นที่ทั้งหมดของเขตนี้คือ 345.23 ตารางกิโลเมตร[1]
ประวัติศาสตร์[แก้]
เฉิงไห่เป็นที่รู้จักในฐานะหนึ่งใน "แปดอำเภอของแต้จิ๋ว" (จีน: 潮州八邑) ในสมัยราชวงศ์ชิงและยุคสาธารณรัฐจีน เฉิงไห่ก่อตั้งขึ้นเป็นอำเภอเมื่อปี ค.ศ. 1563 โดยแยกออกมาจากพื้นที่ส่วนที่เป็นชายฝั่งทะเลของอำเภอไห่หยาง อำเภอเจียหยาง และอำเภอเหราผิง เป็นอำเภอใหม่ขึ้นกับจังหวัดแต้จิ๋ว (เฉาโจว) คำว่า เฉิงไห่ มีความหมายว่า "กำจัด[วอโข่วแห่ง]ท้องทะเล" (จีน: 澄清海氛) มีที่มาจากเหตุการณ์การจู่โจมของวอโข่วในสมัยจักรพรรดิเจียจิ้ง ซึ่งก็เป็นเหตุให้มีการก่อตั้งเฉิงไห่ขึ้นด้วย[2] เฉิงไห่ถูกยุบในปี 1666 เมื่อครั้งที่จักรพรรดิคังซีสั่งห้ามการค้าต่างประเทศ แต่ได้ก่อตั้งขึ้นมาใหม่ในอีก 7 ปีต่อมา
ในปี 1860 ซัวเถา ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเฉิงไห่ ได้เปิดให้ชาวต่างชาติเข้ามาค้าขายและกลายเป็นท่าเรือการค้าตามสนธิสัญญาเทียนสิน[3] ต่อมาซัวเถาก็ได้แยกตัวออกจากเฉิงไห่และยกฐานะเป็นนครในปี 1921 แล้วให้อำเภอเฉิงไห่มาเป็นอำเภอขึ้นกับนครซัวเถา วันที่ 21 มิถุนายน 1939 กองทหารญี่ปุ่นได้บุกเข้ายึดเมืองเฉิงไห่[4] และได้ยึดครองเฉิงไห่จนถึงวันที่ 15 สิงหาคม 1945[5] กองทัพปลดปล่อยประชาชนคอมมิวนิสต์ได้ยึดเมืองเฉิงไห่เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม 1949 ภายหลังการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนเพียง 23 วัน
ตั้งแต่ปี 1994 เป็นต้นมา อำเภอเฉิงไห่ได้รับการยกฐานะเป็นนครระดับอำเภอ และบริหารโดยมณฑลโดยตรง (ในความปกครองดูแลโดยซัวเถา) วันที่ 19 พฤษภาคม 2003 จากการที่เฉิงไห่ได้รับอิทธิพลจากการขยายตัวของเมืองซัวเถา ทำให้เฉิงไห่เปลี่ยนสถานะเป็นเขตหนึ่งของตัวเมืองซัวเถาจนถึงปัจจุบัน[6] เฉิงไห่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเขตเศรษฐกิจพิเศษซัวเถาเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2011[7]
บุคคลที่มีชื่อเสียง[แก้]
- ฉิน มู่: นักเขียนสมัยใหม่ที่มีชื่อเสียง
บรรพบุรุษของบุคคลต่อไปนี้เกิดในเฉิงไห่ (เถ่งไฮ่):
- ชาติชาย ชุณหะวัณ: อดีตนายกรัฐมนตรีของประเทศไทย
- เฉิน ยฺหวี่ลู่ (จีน: 陈雨露; พินอิน: Chen Yǔlù): นักเศรษฐศาสตร์ นักการศึกษา นักเขียน และนักการเมืองชาวจีน รองผู้ว่าการธนาคารประชาชนจีน
- แซมมี เจิ้ง (จีน: 鄭秀文): นักร้องและนักแสดงชาวฮ่องกง
- ปรีดี พนมยงค์ (จีน: 陈嘉祥/陈璋茂): อดีตนายกรัฐมนตรีและรัฐบุรุษอาวุโสของประเทศไทย
- สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี (จีน: 鄭昭; พินอิน: Zhèng Zhāo; แต้จิ๋ว: Dênchao): พระมหากษัตริย์พระองค์แรกและพระองค์เดียวแห่งอาณาจักรธนบุรี
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "自然地理" เก็บถาวร มกราคม 13, 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Website of Chenghai Government. Retrieved January 7, 2015.
- ↑ 广东省澄海方言同音字汇 Retrieved March 14, 2016.
- ↑ 汕头开埠 潮商崛起
- ↑ 日军入侵 汕头沦陷 เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ "侵汕日军投降日 汕头人民欢天喜地庆祝胜利". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-23. สืบค้นเมื่อ 2017-06-21.
- ↑ "著名侨乡澄海撤市设区". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-01-10. สืบค้นเมื่อ 2021-12-25.
- ↑ 汕头经济特区扩至全市
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาจีน)