อีซาแบลแห่งแอโน
 | บทความนี้ต้องการการจัดหน้า จัดหมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือเก็บกวาดเนื้อหา ให้มีคุณภาพดีขึ้น คุณสามารถปรับปรุงแก้ไขบทความนี้ได้ และนำป้ายออก พิจารณาใช้ป้ายข้อความอื่นเพื่อชี้ชัดข้อบกพร่อง |
| อิซาเบลลาแห่งแอโน | |
|---|---|
 | |
| พระราชินีคู่สมรสแห่งฝรั่งเศส | |
| ครองราชย์ | 28 เมษายน ค.ศ. 1180–15 มีนาคม ค.ศ. 1190 |
| ราชาภิเษก | 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1180 |
| ประสูติ | 5 เมษายน ค.ศ. 1170 วาล็องเซียน |
| สิ้นพระชนม์ | 15 มีนาคม ค.ศ. 1190 (อายุ 19–20) |
| พระราชสวามี | ฟีลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส |
| พระราชบุตร | หลุยส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส |
| พระราชินีคู่สมรสแห่งฝรั่งเศส | |
| ราชวงศ์ | ฟลานเดอส์ |
| พระบิดา | บาลด์วินที่ 5 เคานต์แห่งแอโน |
| พระมารดา | มาร์กาเร็ตที่ 1 เคาน์แตสแห่งฟลานเดอส์ |
อีซาแบลแห่งแอโน (ฝรั่งเศส: Isabelle de Hainaut) เป็นพระราชินีแห่งฝรั่งเศสจากการเป็นคู่สมรสคนแรกของพระเจ้าฟีลิปที่ 2 พระองค์ยังเป็นเคาน์แตสผู้ปกครองแห่งอาร์ตัวโดยนิตินัยอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1180–1190
ชีวิตช่วงต้น[แก้]
อีซาแบลเสด็จพระราชสมภพในวาล็องเซียนเมื่อวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1170 บุตรสาวของบาลด์วินที่ 5 เคานต์แห่งแอโนกับมาร์กาเร็ตที่ 1 เคาน์แตสแห่งฟลานเดอส์[1] ตอนพระชนมายุ 1 พรรษา บิดาของพระองค์ได้หมั้นหมายพระองค์กับอองรี อนาคตเคานต์แห่งช็องปาญ[2] เขาเป็นหลานชาย (ลูกชายของพี่น้อง) ของอาเดลแห่งช็องปาญ พระราชินีแห่งฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1179 บิดาของทั้งคู่สาบานว่าจะทำให้การแต่งงานเกิดขึ้น แต่บิดาของพระองค์ต่อมาตกลงให้พระองค์แต่งงานกับพระเจ้าฟีลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส
พระราชินีแห่งฝรั่งเศส[แก้]
อีซาแบลแต่งงานกับพระเจ้าฟีลิปเมื่อวันที่ 28 เมษายน ค.ศ. 1180 ที่บาพวมและมีเคาน์ตีอาร์ตัวติดตัวเป็นสินสอด การแต่งงานถูกจัดแจงโดยลุงทางฝั่งแม่ของอีซาแบล ฟีลิป เคานต์แห่งฟลานเดอส์ ที่เป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์[3]
อีซาแบลได้รับการสวมมงกุฎเป็นพระราชินีแห่งฝรั่งเศสที่แซ็ง-เดอนีเมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1180 ด้วยบาลด์วินที่ 5 อ้างอย่างชอบธรรมว่าเป็นลูกหลานของชาร์เลอมาญ นักพงศาวดารในยุคนั้นจึงมองการแต่งงานครั้งนี้ว่าเป็นการแต่งงานของราชวงศ์การอแล็งเฌียงกับราชวงศ์กาเปเซียง
การแต่งงานไม่เป็นที่พอใจให้กับพระราชินีม่าย อาเดล เนื่องจากเป็นการปฏิเสธหลานชาย (ลูกชายของพี่น้อง) ของพระองค์และลดอิทธิพลของญาติพี่น้องของพระองค์ แม้อีซาแบลจะได้รับคำสรรเสริญมากมายจากนักจดหมายเหตุ แต่พระองค์ล้มเหลวในการพิชิตใจฟีลิปเนื่องจากยังไม่พระโอรสให้ แม้พระองค์จะมีพระชนมายุเพียง 14 พรรษาในเวลานั้น[4] ขณะเดียวกัน ในปี ค.ศ. 1814 พระเจ้าฟีลิปกำลังสู้รบในสงครามกับฟลานเดอส์ และไม่พอใจที่เห็นบิดาของพระมเหสี บาลด์วิน สนับสนุนศัตรูของพระองค์ ทรงเรียกประชุมสภาที่ซ็องส์เพื่อขอทอดทิ้งอีซาแบล แต่รอแบร์ พระปิตุลาของกษัตริย์ ขัดขวางได้สำเร็จและไม่มีการทอดทิ้งเกิดขึ้นเนื่องจากการทอดทิ้งอีซาแบลจะทำให้ราชบัลลังก์ฝรั่งเศสสูญเสียอาร์ตัว[5]
ท้ายที่สุด ในวันที่ 5 กันยายน ค.ศ. 1187 อีซาแบลก็ให้กำเนิดทายาทที่เป็นที่ต้องการ คือพระเจ้าหลุยส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส
การสิ้นพระชนม์[แก้]
ครรภ์ครั้งที่สองของพระองค์นั้นยากลำบากอย่างยิ่ง ในวันที่ 14 มีนาคม ค.ศ. 1190 อีซาแบลให้กำเนิดพระโอรสแฝดชื่อรอแบร์กับฟีลิป เนื่องจากความยากลำบากในการคลอด อีซาแบลสิ้นพระชนม์ในวันต่อมา และถูกฝังที่อาสนวิหารน็อทร์-ดามในปารีส พระองค์พระชนมายุไม่ถึง 20 พรรษาและสร้างความเสียใจครั้งใหญ่ไปทั่วเมืองหลวง เนื่องจากทรงเป็นพระราชินีที่ได้รับความนิยม[6]
ฝาแฝดมีชีวิตอยู่ได้เพียง 4 วัน ทั้งคู่สิ้นพระชนม์ในวันที่ 18 มีนาคม ค.ศ. 1190 พระโอรสของพระองค์ หลุยส์ สืบทอดต่อจากพระองค์เป็นเคานต์แห่งอาร์ตัว สินสอดของอีซาแบล อาร์ตัว สุดท้ายก็กลับไปเป็นของราชบัลลังก์ฝรั่งเศสหลังการสิ้นพระชนม์ของพระเจ้าฟีลิปที่ทำให้พระโอรสของพระองค์ หลุยส์ กลายเป็นกษัตริย์
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Bouchard 1987, p. 294.
- ↑ Nolan 2007, p. 79.
- ↑ Bradbury 1997, p. 55-56.
- ↑ Bradbury 1997, p. 58-59.
- ↑ Bouyer 1992, p. ?
- ↑ Nolan 2007, p. 87.