อาเลชังดรี ปอลกิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อาเลชังดรี ปอลกิง
ปอลกิงขณะฝึกให้แบงค็อก ยูไนเต็ดใน ค.ศ. 2018
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม อาเลชังดรี ปอลกิง
วันเกิด (1976-03-12) 12 มีนาคม ค.ศ. 1976 (48 ปี)
สถานที่เกิด มอนเตเนโกร รัฐฮิวกรังจีดูซูว ประเทศบราซิล
ส่วนสูง 1.84 m (6 ft 1⁄2 in)
ตำแหน่ง ปีกซ้าย
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2001–2003 VfB ฟิชเทบีเลเฟลด์ 59 (15)
2003–2004 อาร์มีนีอาบีเลอเฟ็ลท์ 37 (13)
2004–2005 เอสเฟา ดาร์มชตัท 98 28 (5)
2005–2006 โอลิมเปียกอสนิโคเซีย 22 (4)
2006 อาโปเอล 6 (0)
2007 โอลิมเปียกอสนิโคเซีย 10 (0)
จัดการทีม
2008–2009 อัลอัยน์ (ผู้ฝึกสอน)
2010 FK Baku (ผู้ฝึกสอน)
2011 Golden Arrows (ผู้ฝึกสอน)
2012–2013 ไทย (ผู้ฝึกสอน)
2012 ไทย อายุไม่เกิน 23 ปี
2013 อาร์มี่ ยูไนเต็ด
2014 สุพรรณบุรี
2014–2020 แบงค็อก ยูไนเต็ด
2020–2021 นครโฮจิมินห์
2021–2023 ไทย
2022 ไทย อายุไม่เกิน 23 ปี (รักษาการ)
เกียรติประวัติ
ฟุตบอลชาย
ตัวแทนของ ธงชาติไทย ไทย (ในฐานะผู้ฝึกสอน)
ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน
ชนะเลิศ 2020
ชนะเลิศ 2022
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

อาเลชังดรี พอลกิง (โปรตุเกส: Alexandré Pölking) หรือ อาเลซันเดร พอลคิง (เยอรมัน: Axandré Pölking) ในภาษาเยอรมัน หรือที่รู้จักกันในชื่อ มาโน่ พอลกิง (โปรตุเกส: Mano Pölking; เกิด 12 มีนาคม ค.ศ. 1976) เป็นผู้จัดการทีมชาวบราซิล เชื้อสายเยอรมัน อดีตหัวหน้าผู้ฝึกสอนให้กับฟุตบอลทีมชาติไทย และเคยเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนฟุตบอลทีมชาติไทยรุ่นอายุไม่เกิน 23 ปีในการแข่งขันซีเกมส์ 2021 ที่กรุงฮานอย ประเทศเวียดนาม

เขาได้เริ่มเล่นฟุตบอลอาชีพในประเทศเยอรมนี กับ ฟิชเทบีเลเฟลด์, อาร์มีนีอาบีเลอเฟ็ลท์ และ ดัร์มซทัตท์ 98 ก่อนที่ในปี พ.ศ. 2548 เขาได้ย้ายมาเล่นในประเทศไซปรัส ให้กับโอลิมเปียกอสนิโคเซีย และ อาโปเอล

เขาครองสถิติเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนที่คุมทีมยาวนานที่สุดในไทยลีก โดยคุมแบงค็อก ยูไนเต็ดนานถึง 6 ปี 4 เดือน ระหว่างปี พ.ศ. 2557–2563[1] หลังจากนั้นเขาได้ย้ายไปเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนให้กับนครโฮจิมินห์ ในวี.ลีก ดิวิชัน 1[2] ก่อนที่จะกลับมารับหน้าที่เป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนให้กับฟุตบอลทีมชาติไทยเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2564 โดยงานแรกของปอลกิงคือการพาทีมชาติไทยลงแข่งขัน เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2020 ในเดือนธันวาคม เขาพาทีมชาติไทยผ่านรอบแบ่งกลุ่มด้วยการชนะ 4 นัดรวด และเอาชนะคู่แข่งสำคัญอย่างเวียดนามได้ในรอบรองชนะเลิศด้วยผลประตูรวมสองนัด 2–0 ผ่านเข้าไปพบกับอินโดนีเซียในรอบชิงชนะเลิศเป็นครั้งที่ 4 ในรายการนี้[3] และทีมชาติไทยเอาชนะไปด้วยผลประตูรวมสองนัด 6–2 คว้าแชมป์เป็นสมัยที่ 6[4]

เกียรติประวัติ[แก้]

ผู้ฝึกสอน[แก้]

แบงค็อก ยูไนเต็ด
2 รองชนะเลิศ (2) : 2559, 2561
2 รองชนะเลิศ (1) : 2560
ทีมชาติไทย
1 ชนะเลิศ (2) : 2563, 2565
2 รองชนะเลิศ (1) : 2021
อันดับที่ 3 (1) : ครั้งที่ 48
อันดับที่ 2 (2) : ครั้งที่ 49

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ “มาโน โพลกิ้ง” ประกาศลา “แบงค็อก” หลังพ่าย 4เกมรวด สิ้นสุดการคุมทีม6ปี
  2. ↑ Polking signs as new HCM City boss
  3. ↑ Limited, Bangkok Post Public Company. "Thailand to face Indonesia in Suzuki Cup final". Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 2021-12-28.
  4. ↑ Limited, Bangkok Post Public Company. "Thailand capture sixth Suzuki Cup". Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 2022-01-01.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

ก่อนหน้า อาเลชังดรี ปอลกิง ถัดไป
อากิระ นิชิโนะ
ผู้ฝึกสอนทีมชาติไทย
(พ.ศ. 2564 – 2566) 		มาซาตาดะ อิชิอิ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อาเลชังดรี_ปอลกิง&oldid=11305115"