รายชื่อแหล่งมรดกโลกในประเทศโรมาเนีย
องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้ขึ้นทะเบียนแหล่งมรดกโลกของประเทศโรมาเนียทั้งสิ้น 9 แหล่ง[1] เป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม 7 แหล่ง และแหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติอีก 2 แหล่ง
ที่ตั้ง[แก้]
ที่ตั้งแหล่งมรดกโลกในประเทศโรมาเนีย จุดสีเขียวคือที่ตั้งของป่าบีช จุดสีเหลืองคือที่ตั้งของป้อมของชาวเดเชีย, จุดสีน้ำเงินคือที่ตั้งของหมู่บ้านพร้อมด้วยโบสถ์ที่มีป้อมปราการ, จุดสีเทาคือที่ตั้งของโบสถ์ไม้แห่งมารามูเรช และจุดสีส้มคือที่ตั้งของโบสถ์แห่งมอลเดเวีย
สถานที่ที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลก[แก้]
แหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม[แก้]
- *หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
| สถานที่ | ภาพ | ที่ตั้ง | ประเภท | พื้นที่ (เฮกตาร์) |
ปีขึ้นทะเบียน (พ.ศ./ค.ศ.) |
หมายเหตุ | อ้างอิง |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| หมู่บ้านพร้อมด้วยโบสถ์ที่มีป้อมปราการในทรานซิลเวเนีย | 
|
เทศมณฑลซีบิว, เทศมณฑลบราชอฟ, เทศมณฑลมูเรช, เทศมณฑลอัลบา และเทศมณฑลฮาร์กีตา | วัฒนธรรม: (iv) |
553; พื้นที่กันชน 3,727.87 |
2536/1993; เพิ่มเติม 2542/1999 |
596[2] | |
| อารามฮอเรซู | 
|
เทศมณฑลวึลชา | วัฒนธรรม: (ii) |
22.48; พื้นที่กันชน 57.29 |
2536/1993 | 597[3] | |
| โบสถ์แห่งมอลเดเวีย | 
|
เทศมณฑลซูชาวา | วัฒนธรรม: (i), (iv) |
2536/1993; เพิ่มเติม 2553/2010 |
598[4] | ||
| ศูนย์กลางประวัติศาสตร์ ซีกีชออารา |
|
เทศมณฑลมูเรช | วัฒนธรรม: (iii), (v) |
33; พื้นที่กันชน 145 |
2542/1999 | 902[5] | |
| โบสถ์ไม้แห่งมารามูเรช | 
|
เทศมณฑลมารามูเรช | วัฒนธรรม: (iv) |
2542/1999 | 904[6] | ||
| ป้อมของชาวเดเชีย แห่งภูเขาออเริชตีเย |
|
เทศมณฑลอัลบาและเทศมณฑลฮูเนดออารา | วัฒนธรรม: (ii), (iii), (iv) |
2542/1999 | 906[7] | ||
| ภูมิทัศน์เหมืองรอชียามอนตาเนอ | 
|
เทศมณฑลอัลบา | วัฒนธรรม: (ii), (iii), (iv) |
341.42 | 2564/2021 | เป็นแหล่งมรดกโลกที่กำลังตกอยู่ในภาวะอันตราย | 1552[8] |
แหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติ[แก้]
- *หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
| สถานที่ | ภาพ | ที่ตั้ง | ประเภท | พื้นที่ (เฮกตาร์) |
ปีขึ้นทะเบียน (พ.ศ./ค.ศ.) |
หมายเหตุ | อ้างอิง |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ดินดอนสามเหลี่ยม ปากแม่น้ำดานูบ |
|
เทศมณฑลตุลชา | ธรรมชาติ: (vii), (x) |
312,440 | 2534/1991 | 588[9] | |
| ป่าบีชโบราณและป่าบีชปฐมภูมิแห่งเทือกเขาคาร์เพเทียนและภูมิภาคอื่นของยุโรป (ร่วมกับโครเอเชีย, เช็กเกีย, บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, บัลแกเรีย, เบลเยียม, โปแลนด์, ฝรั่งเศส, มาซิโดเนียเหนือ, ยูเครน, เยอรมนี, สเปน, สโลวาเกีย, สโลวีเนีย, สวิตเซอร์แลนด์, ออสเตรีย, อิตาลี และแอลเบเนีย) |
|
เทศมณฑลกอร์ฌ, เทศมณฑลการัช-เซเวริน, เทศมณฑลซูชาวา, เทศมณฑลบราชอฟ, เทศมณฑลมารามูเรช, เทศมณฑลเมเฮดินตส์ และเทศมณฑลวึลชา | ธรรมชาติ: (ix) |
98,124.96; พื้นที่กันชน 294,716.32 |
2550/2007; เพิ่มเติม 2554/2011, 2560/2017 และ 2564/2021 |
ป่าต้นบีชในประเทศโรมาเนียได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกเมื่อ พ.ศ. 2560 | 1133[10] |
สถานที่ที่ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น[แก้]
ประเทศโรมาเนียมีสถานที่ที่ได้รับขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) เพื่อพิจารณาเป็นแหล่งมรดกโลกในอนาคตทั้งสิ้น 16 แห่ง[1]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "World Heritage Properties in Romania". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Villages with Fortified Churches in Transylvania". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Monastery of Horezu". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Churches of Moldavia". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Historic Centre of Sighişoara". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Wooden Churches of Maramureş". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Dacian Fortresses of the Orastie Mountains". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Roșia Montană Mining Landscape". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Danube Delta". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
- ↑ "Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 26 มกราคม 2023.
