การหลบหนีและการถูกขับไล่ของชาวเยอรมัน (ค.ศ. 1944–1950)
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ |
|---|
| ประวัติศาสตร์เยอรมนี |
 |
ในช่วงขั้นตอนสุดท้ายของสงครามโลกครั้งที่สองและช่วงหลังสงคราม พลเรือนชาวเยอรมันและประชากรเชื้อชาติเยอรมันได้หลบหนีหรือถูกขับไล่ออกไปจากประเทศต่างๆในทวีปยุโรปตะวันออกและกลาง และส่งไปยังดินแดนที่เหลืออยู่ของเยอรมนีและออสเตรีย หลังสงคราม, การขับไล่ชาวเยอรมันได้กลายเป็นส่วนที่สำคัญของการกำหนดโครงร่างทางภูมิรัฐศาสตร์และชาติพันธุ์ในทวีปยุโรปตะวันออกในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ด้วยความพยายามที่จะสร้างประเทศชาติที่มีประชากรเชื้อชาติเดียวกันภายในขอบเขตในการนิยามใหม่[1]
ในระหว่างปี ค.ศ. 1944 และ 1948 ประชากรราวประมาณ 31 ล้านคน รวมทั้งผู้ที่มีเชื้อสายเยอรมัน (Volksdeutsche) เช่นเดียวกับพลเรือนชาวเยอรมัน (Reichsdeutsche), ถูกย้ายอย่างถาวรหรือชั่วคราวจากทวีปยุโรปตะวันออกและกลาง[2] ในปี ค.ศ. 1950 จำนวนทั้งหมดประมาณ 12 ล้านคน[3]ชาวเยอรมันได้หลบหนีหรือถูกขับไล่ออกไปจากทวีปยุโรปตะวันออก-กลางเข้าสู่เยอรมนีและออสเตรียภายใต้การยึดครองของฝ่ายสัมพันธมิตร รัฐบาลเยอรมนีตะวันตกได้รับประชากรมาทั้งหมด 14.6 ล้านคน[4], รวมถึงผู้คนที่มีเชื้อสายเยอรมัน 1 ล้านคนในดินแดนที่ถูกพิชิตได้โดยนาซีเยอรมนีในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้คนที่มีเชื้อชาติเยอรมันได้อพยพไปยังเยอรมนีในช่วงหลังปี ค.ศ. 1950 และเด็กที่เกิดมาก็ถูกขับไล่พร้อมกับพ่อแม่ ด้วยจำนวนที่ใหญ่ที่สุดมากจากดินแดนเยอรมันที่มีมาก่อนที่จะยกให้แก่โปแลนด์[5][6] และสหภาพโซเวียต(ประมาณ 7 ล้านคน) และจากเชโกสโลวาเกีย(ประมาณ 3 ล้านคน)
พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบรวมถึงอดีตดินแดนทางตะวันออกของเยอรมนีซึ่งถูกผนวกโดยโปแลนด์[7] และสหภาพโซเวียตในช่วงหลังสงคราม เช่นเดียวกับชาวเยอรมันที่อาศัยอยู่ในชายแดนก่อนสงคราม อันได้แก่ โปแลนด์ เชโกสโลวาเกีย ฮังการี ยูโกสลาเวีย และรัฐบอลติก นาซีได้มีแผน—ที่เสร็จสมบูรณ์เพียงบางส่วนก่อนที่นาซีจะได้รับความปราชัย—เพื่อกำจัดชาวสลาฟและชาวยิวจำนวนมากออกไปจากทวีปยุโรปตะวันออกและตั้งถิ่นฐานในพื้นที่ด้วยชาวเยอรมัน[8][9]
ยอดผู้เสียชิวิตทั้งหมดอันเนืองมาจากการหลบหนีและถูกขับไล่นั้นได้มีการถกเถียงโต้แย้งกัน มีจำนวนประมาณตั้งแต่ 500,000-600,000 คน[10] [11] และสูงถึง 2 ล้านคน.[12][13][14]
การขับไล่ที่เกิดขึ้นในสามช่วงที่มีความซับซ้อนกัน, ช่วงแรกคือการจัดตั้งกลุ่มผู้อพยพของผู้ที่มีเชื้อชาติเยอรมันโดยรัฐบาลนาซี ด้วยการเผชิญหน้ากับการรุกของกองทัพแดง ตั้งแต่กลางปี ค.ศ. 1944 ถึง ต้นปี ค.ศ. 1945[15] ช่วงที่สองคือการหลบหนีอย่างไม่เป็นระเบียบของผู้คนที่มีเชื้อชาติเยอรมันทันทีหลังจากที่ความพ่ายแพ้ของกองทัพแวร์มัคท์ ช่วงที่สามคือการขับไล่อย่างเป็นระบบที่เพิ่มมากขึ้นภายหลังการประชุมพ็อทซ์ดัม[15] ซึ่งได้นิยามใหม่ด้วยพรหมแดนของทวีปยุโรปกลางและอนุมัติในการขับไล่ผู้ที่มีเชื้อชาติเยอรมันจากโปแลนด์ เชโกสโลวาเกีย และฮังการี[16] พลเรือนชาวเยอรมันจำนวนมากได้ถูกเกณฑ์ให้ใช้แรงงานโดยบังคับซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในการซ่อมแซมความเสียหายให้แก่ประเทศในทวีปยุโรปตะวันออก[17] การขับไล่ครั้งใหญ่ได้เสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์ในปี ค.ศ. 1950[15] มีการคาดประมาณจากจำนวนทั้งหมดของประชาชนที่ผู้ที่มีเชื้อสายเยอรมันที่ยังคงอาศัยอยู่ในทวีปยุโรปตะวันออกและกลางในปี ค.ศ. 1950 มีอยู่ในระหว่าง 700,000 คน ถึง 2.7 ล้านคน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Jan-Werner Müller (2002). Nationhood in German legislation. Memory and Power in Post-War Europe: Studies in the Presence of the Past. Cambridge University Press. pp. 254–256. ISBN 052100070X. สืบค้นเมื่อ 30 January 2015.
- ↑ Paul Robert Magocsi, Historical Atlas of East Central Europe, University of Washington Press (1993), pp. 164-68; ISBN 0295972483. Porter, The Ghosts of Europe.
- ↑ Die deutschen Vertreibungsverluste. Bevölkerungsbilanzen für die deutschen Vertreibungsgebiete 1939/50. Herausgeber: Statistisches Bundesamt - Wiesbaden. - Stuttgart: Verlag W. Kohlhammer, 1958Pages 35-36
- ↑ Federal Ministry for Expellees, Refugees and War Victims. Facts concerning the problem of the German expellees and refugees, Bonn: 1967.
- ↑ Eberhardt, Piotr (2006). Political Migrations in Poland 1939-1948 (PDF). Warsaw: Didactica. ISBN 9781536110357. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-23. สืบค้นเมื่อ 2019-02-13.
{{cite book}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ Eberhardt, Piotr (2011). Political Migrations On Polish Territories (1939-1950) (PDF). Warsaw: Polish Academy of Sciences. ISBN 978-83-61590-46-0.
- ↑ Eberhardt, Piotr (2015). "The Oder-Neisse Line as Poland's western border: As postulated and made a reality". Geographia Polonica. 88 (1).
- ↑ Hans-Walter Schmuhl. The Kaiser Wilhelm Institute for Anthropology, Human Heredity, and Eugenics, 1927–1945: crossing boundaries. Volume 259 of Boston studies in the philosophy of science. Coutts MyiLibrary. SpringerLink Humanities, Social Science & LawAuthor. Springer, 2008. ISBN 1-4020-6599-X, 9781402065996, p. 348–349
- ↑ "Yad Vashem, Generalplan Ost" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2003-11-30. สืบค้นเมื่อ 2019-02-13.
- ↑ Ingo Haar, "Herausforderung Bevölkerung: zu Entwicklungen des modernen Denkens über die Bevölkerung vor, im und nach dem Dritten Reich". "Bevölkerungsbilanzen" und "Vertreibungsverluste". Zur Wissenschaftsgeschichte der deutschen Opferangaben aus Flucht und Vertreibung, Verlag für Sozialwissenschaften 2007; ISBN 978-3-531-15556-2, p. 278 (เยอรมัน)
- ↑ The German Historical Museum puts the figure at 600,000, maintaining that the figure of 2 million deaths in the previous government studies cannot be supported.Die Flucht der deutschen Bevölkerung 1944/45, dhm.de; accessed 6 December 2014.(เยอรมัน)
- ↑ Kammerer, Willi. "Narben bleiben die Arbeit der Suchdienste — 60 Jahre nach dem Zweiten Weltkrieg" (PDF). Berlin Dienststelle 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-06-11. สืบค้นเมื่อ 28 October 2017.the foreword to the book was written by German President Horst Köhler and the German interior minister Otto Schily
- ↑ Christoph Bergner, Secretary of State in Germany's Bureau for Inner Affairs, outlines the stance of the respective governmental institutions in Deutschlandfunk on 29 November 2006, [1]
- ↑ "Bundeszentrale für politische Bildung, Die Vertreibung der Deutschen aus den Gebieten jenseits von Oder und Neiße", bpb.de; accessed 6 December 2014.(เยอรมัน)
- ↑ 15.0 15.1 15.2 Matthew J. Gibney; Randall Hansen (2005). Immigration and Asylum: From 1900 to the Present. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO. pp. 197–98. ISBN 1-57607-796-9.
- ↑ "Agreements of the Berlin (Potsdam) Conference, 17 July – 2 August 1945". PBS. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 ตุลาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 29 สิงหาคม 2009.
- ↑ Gerhart Tubach; Kurt Frank Hoffmeister; Frederic Reinhardt, บ.ก. (1992). Germany: 2000 Years: Volume III: From the Nazi Era to German Unification (2 ed.). Continuum International Publishing Group. p. 57. ISBN 0-8264-0601-7. สืบค้นเมื่อ 28 August 2009.
- Norman M. Naimark (2001). Fires of Hatred: Ethnic Cleansing in Twentieth-century Europe. Harvard University Press. p. 131. ISBN 0-674-00994-0. สืบค้นเมื่อ 28 August 2009.
- Kacowicz, Arie Marcelo; Lutomski, Paweł (2007). Population resettlement in international conflicts: a comparative study. Lexington Books. p. 101. ISBN 073911607X. สืบค้นเมื่อ 27 August 2009.
- Tomasz Kamusella (2004). "The Expulsion of the German Communities from Eastern Europe" (PDF). EUI HEC. p. 28. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2009-10-01. สืบค้นเมื่อ 27 August 2009.