มีร์ไวส์ โฮตัก
(เปลี่ยนทางจาก ไมร์เวส โฮตัก)
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
| มีร์ไวส์ โฮตัก ميرويس هوتک | |
|---|---|
| เอมีร์เกรตเตอร์อัฟกานิสถาน | |
| เอมีร์อัฟกานิสถาน | |
| ครองราชย์ | ราชวงศ์โฮตัก: ค.ศ. 1709–1715 |
| ราชาภิเษก | เมษายน ค.ศ. 1709 |
| ก่อนหน้า | กูร์กิน ข่าน (ในฐานะผู้ว่าราชการกันดะฮาร์สมัยซาฟาวิด) |
| ถัดไป | อับดุล อาซิซ โฮตัก |
| ประสูติ | ค.ศ. 1673 กันดะฮาร์ อิหร่านซาฟาวิด |
| สวรรคต | พฤศจิกายน 1715 (อายุ 41–42) กันดะฮาร์ ราชวงศ์โฮตัก |
| ฝังพระศพ | Kokaran กันดะฮาร์ ประเทศอัฟกานิสถาน |
| คู่อภิเษก | Khanzada Sadozai |
| พระราชบุตร | มาฮ์มุด โฮตัก [ฮุสเซน โฮตัก]] |
| ราชวงศ์ | โฮตัก |
| พระราชบิดา | ซาลิม ข่าน |
| พระราชมารดา | นาโซ โตคี |
| ศาสนา | อิสลามนิกายซุนนี |
มีร์ไวส์ อิบน์ ชาฮ์อาลัม[1] รู้จักกันในพระนาม มีร์ไวส์ ข่าน โฮตัก (ปาทาน/ดารี: ميرويس خان هوتک; ค.ศ. 1673 – 1715)[2] เป็นผู้นำชาวอัฟกันจากเผ่าฆิลจีของชาวปาทาน[3][4]แห่งกันดะฮาร์ และผู้ก่อตั้งราชวงศ์โฮตักที่ครองราชย์เพียงระยะสั้น[5]
ใน ค.ศ. 1709 หลังโค่นล้มและลอบสังหารกิออร์กีที่ 11 แห่งคาร์ตลี ผู้ว่าราชการของอิหร่านซาฟาวิด โฮตักประกาศให้ภูมิภาคโลยกันดะฮาร์ (ปัจจุบันคืออัฟกานิสถานใต้) เป็นเอกราช [6]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Matthee, Rudi (2015-09-01). "Relations between the Center and the Periphery in Safavid Iran: The Western Borderlands v. the Eastern Frontier Zone". The Historian (ภาษาอังกฤษ). 77 (3): 431–463. doi:10.1111/hisn.12068. ISSN 0018-2370. S2CID 143393018.
- ↑ Dupree, Louis (1980). Afghanistan. Princeton University Press. p. 322. ISBN 0-691-03006-5.
Mirwais Khan Hotak, the Hotaki Ghilzai chieftain and nominal mayor of Qandahar was a much more formidable rival than Mir Samander.
- ↑ Malleson 1878, p. 227.
- ↑ Ewans, Martin (2002). Afghanistan: a short history of its people and politics. New York: Perennial. p. 30. ISBN 0060505087. สืบค้นเมื่อ 2010-09-27.
- ↑ Axworthy, Michael (2006). Sword of Persia: Nader Shah, from tribal warrior to conquering tyrant. New York: I.B. Tauris. p. 186. ISBN 1850437068. สืบค้นเมื่อ 2010-09-27.
- ↑ "AN OUTLINE OF THE HISTORY OF PERSIA DURING THE LAST TWO CENTURIES (A.D. 1722–1922)". Edward Granville Browne. London: Packard Humanities Institute. p. 29. สืบค้นเมื่อ 2010-10-01.
ข้อมูล[แก้]
Malleson, George Bruce (1878). History of Afghanistan, from the Earliest Period to the Outbreak of the War of 1878. London: Elibron.com. p. 234. ISBN 1402172788. สืบค้นเมื่อ 2010-11-03. 
บทความนี้ประกอบด้วยข้อความจากแหล่งข้อมูลนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ.
อ่านเพิ่ม[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ มีร์ไวส์ โฮตัก
- Axworthy, Michael (2006). The Sword of Persia: Nader Shah, from Tribal Warrior to Conquering Tyrant. I.B.Tauris. ISBN 978-1850437062.
- Matthee, Rudi; Mashita, Hiroyuki (2010). "Kandahar iv. From The Mongol Invasion Through the Safavid Era". ใน Yarshater, Ehsan (บ.ก.). Encyclopædia Iranica, Volume XV/5: Ḵamsa of Jamāli–Karim Devona. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 478–484. ISBN 978-1-934283-28-8.
- Matthee, Rudi (2002). "Gorgin Khan". ใน Yarshater, Ehsan (บ.ก.). Encyclopædia Iranica, Volume XI/2: Golšani–Great Britain IV. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 163–165. ISBN 978-0-933273-62-7.
- Matthee, Rudi (2011). Persia in Crisis: Safavid Decline and the Fall of Isfahan. I.B.Tauris. ISBN 978-0857731814.
- Matthee, Rudi (2015a). "Solṭān Ḥosayn". Encyclopaedia Iranica.
- Nölle-Karimi, Christine (2020). "Afghanistan until 1747". ใน Fleet, Kate; Krämer, Gudrun; Matringe, Denis; Nawas, John; Rowson, Everett (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam (3rd ed.). Brill Online. ISSN 1873-9830.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ประชาชน | |
