ข้ามไปเนื้อหา

อ็อยเกน เบามัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อ็อยเกน เบามัน
เกิด12 ธันวาคม ค.ศ. 1846(1846-12-12)
คันชตัท รัฐบาเดิน-เวือร์ทเทิมแบร์ค เยอรมนี
เสียชีวิต3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1896(1896-11-03) (49 ปี)
ไฟรบวร์คอิมไบรส์เกา รัฐบาเดิน-เวือร์ทเทิมแบร์ค เยอรมนี
สัญชาติเยอรมัน
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยทือบิงเงิน
มีชื่อเสียงจากพอลิไวนิลคลอไรด์
ปฏิกิริยาช็อทเทิน-เบามัน
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขาเคมีอินทรีย์, ชีวเคมี
สถาบันที่ทำงานมหาวิทยาลัยทือบิงเงิน
มหาวิทยาลัยสทราซบูร์
มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน
มหาวิทยาลัยไฟรบวร์ค
อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอกแฮร์มัน ฟ็อน เฟลิง
เฟลิคส์ ฮ็อพเพอ-ไซเลอร์
ตัวอย่างของปฏิกิริยาช็อทเทิน-เบามัน เบนซีลามีนทำปฏิกิริยากับแอซีทิลคลอไรด์ภายใต้สภาวะช็อทเทิน-เบามัน เพื่อสร้างเอ็น-เบนซิลแอซีทาไมด์

อ็อยเกน เบามัน (เยอรมัน: Eugen Baumann; 12 ธันวาคม ค.ศ. 1846 – 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1896) เป็นนักเคมีชาวเยอรมัน เป็นผู้สังเคราะห์พอลิไวนิลคลอไรด์ (PVC) เป็นคนแรกในปี ค.ศ. 1872[1] และค้นพบปฏิกิริยาช็อทเทิน-เบามันร่วมกับคาร์ล ช็อทเทิน ในปี ค.ศ. 1883[2][3][4][5]

อ็อยเกน เบามันเกิดที่เมืองคันชตัท (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของเมืองชตุทท์การ์ท) ในปี ค.ศ. 1846 ได้รับความรู้ด้านเภสัชกรรมจากบิดาและเรียนที่มหาวิทยาลัยชตุทท์การ์ท ต่อมาเบามันเดินทางไปที่เมืองลือเบคและกอเทนเบิร์กเพื่อทำงานเป็นเภสัชกร และเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยทือบิงเงิน จากนั้นเขาตามอาจารย์คือ เฟลิคส์ ฮ็อพเพอ-ไซเลอร์ไปที่มหาวิทยาลัยสทราซบูร์ ในปี ค.ศ. 1876 เอมีล ดูว์ บัว-แรมง นักสรีรวิทยาชาวเยอรมันเสนอตำแหน่งหัวหน้าภาควิชาเคมีที่สถาบันสรีรวิทยาในเบอร์ลินให้แก่เบามัน ต่อมาในปี ค.ศ. 1882 เบามันดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านการแพทย์ที่สถาบันนั้นและดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยไฟรบวร์คในเวลาต่อมา

ในปี ค.ศ. 1883 เบามันแต่งงานกับเทเรซา ค็อพ ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน 5 คน เบามันเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1896 ด้วยโรคหัวใจ[6]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Baumann, E. (1872) "Ueber einige Vinylverbindungen" (On some vinyl compounds), Annalen der Chemie und Pharmacie, 163 : 308-322.
  2. W Pötsch. Lexikon bedeutender Chemiker (VEB Bibliographisches Institut Leipzig, 1989) (ISBN 3-323-00185-0)
  3. M B Smith, J March. March's Advanced Organic Chemistry (Wiley, 2001) (ISBN 0-471-58589-0)
  4. Schotten, C. (1884). "Ueber die Oxydation des Piperidins". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft. 17: 2544. doi:10.1002/cber.188401702178.
  5. Baumann, E. (1886). "Ueber eine einfache Methode der Darstellung von Benzoësäureäthern". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft. 19: 3218. doi:10.1002/cber.188601902348.
  6. A. Kossel (1897). "Obituary: Eugen Baumann". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft. 30 (3): 3197–3213. doi:10.1002/cber.189703003150.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]