ข้ามไปเนื้อหา

อาวุธปล่อยอากาศสู่ผิวพื้น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นักบินกำลังติดตั้งมิสไซล์ AGM-65 Maverick กับเครื่องบินรบ เอ-10 ธันเดอร์โบลท์ 2

อาวุธปล่อยอากาศสู่ผิวพื้น (อังกฤษ: Air-to-surface missile) หรือ ASM เป็นมิสไซล์ที่ถูกออกแบบมาให้ยิงจากอากาศยานทางการทหารสู่เป้าหมายบนพื้นดินหรือพื้นน้ำ อาวุธปล่อยอากาศสู่ผิวพื้นจะมีการติดตั้งเครื่องยนต์จรวดที่ช้ากว่าสำหรับแบบพิสัยปฏิบัติการสั้น และติดตั้งเครื่องยนต์ไอพ่นที่เร็วกว่าสำหรับแบบพิสัยปฏิบัติการที่ยาวกว่า อาวุธปล่อยอากาศสู่ผิวพื้นแตกต่างจากระเบิดนำวิถีซึ่งเป็นอาวุธที่ไม่มีแหล่งพลังงานขับดัน อาวุธปล่อยอากาศสู่ผิวพื้นบางรุ่นของสหภาพโซเวียตมีการติดตั้งเครื่องยนต์แรมเจ็ท ซึ่งให้ทั้งพิสัยปฏิบัติการที่ไกลและความเร็วสูง[1]

ระบบนำวิถีของอาวุธปล่อยอากาศสู่ผิวพื้นมีทั้ง การนำวิถีด้วยเลเซอร์ (ชี้เป้า), การนำวิถีด้วยอินฟราเรด, การนำวิถีด้วยตาเทียม หรือ การนำวิถีด้วยดาวเทียม ซึ่งการเลือกใช้ระบบนำวิถีนั้นขึ้นอยู่กับประเภทของเป้าหมาย หากเป้าหมายเป็นยานพาหนะเคลื่อนที่ อาจใช้การนำวิถีด้วยตาเทียมหรืออินฟราเรด

อาวุธปล่อยอากาศสู่ผิวพื้นสามารถจำแนกประเภทย่อยดังนี้

อ้างอิง

[แก้]
  1. Wragg, David W. (1973). A Dictionary of Aviation (first ed.). Osprey. p. 30. ISBN 9780850451634.