องค์การชาติและประชาชนที่ไม่มีผู้แทน
องค์กรแห่งชาติและประชาชนที่ไม่เป็นที่รู้จัก (UNPO) | |
|---|---|
 ธงชาติ
 โลโก้
| |
 แผนที่แสดงสมาชิก UNPO ทั่วโลก อดีตสมาชิกอยู่ในสีเทาเข้ม | |
| สำนักงานใหญ่ | บรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม |
| สมาชิก | 44 กลุ่ม[1] |
| ผู้นำ | |
• เลขาธิการ[2] | ราล์ฟ เจ. บันชีที่ 3 |
• ประธาน[2] | นัสเซอร์ โบลาได |
• รองประธาน[2] | โดลกุน อีซา อับดิเราะห์มาน มะห์ดี |
| สถาปนา | 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1991 |
เว็บไซต์ unpo | |
องค์กรแห่งชาติและประชาชนที่ไม่เป็นที่รู้จัก (อังกฤษ: Unrepresented Nations and Peoples Organization; UNPO) เป็นองค์กรระดับนานาชาติ ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 [3][4]ที่ กรุงเฮก, เนเธอร์แลนด์ วัตถุประสงค์คือเพื่อเป็นเสียงของชาติและประชาชนที่ไม่เป็นที่รู้จักทั่วโลก องค์นี้ไม่ใช่องค์กรที่ไม่เกี่ยวข้องกับรัฐบาล (non-governmental organisation; NGO) โดยสมาชิกบางส่วนเป็นรัฐฐาลหรือตัวแทนรัฐบาลของรัฐที่ไม่ได้รับการรับรอง สมาชิกประกอบด้วยชนพื้นเมือง ชนกลุ่มน้อย และรัฐที่ไม่ได้รับการรับรองหรือถูกควบคุมโดยกองทัพ UNPO จะฝึกฝนให้แต่ละกลุ่มแก้ปัญหาของตัวเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ อดีตสมาชิกบางชาติ เช่น อาร์มีเนีย ติมอร์ตะวันออก เอสโตเนีย ลัตเวีย ประเทศจอร์เจีย และปาเลา ได้รับเอกราชโดยสมบูรณ์และเข้าเป็นสมาชิกสหประชาชาติ [5][6]
สมาชิก[แก้]
ต่อไปนี้เป็นรายชื่อสมาชิกของ UNPO[7]
สมาชิกเริ่มต้นแสดงด้วย พื้นสีชมพู และ ตัวหนา.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
สมาชิกในอดีต[แก้]
สมาชิกบางส่วนของ UNPO ได้ออกไปเพราะได้รับการรับรองจากสหประชาชาติ บรรลุข้อตกลงในการปกครองตนเอง หรือเหตุผลอื่นๆ สมาชิกในอดีตที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของ สหประชาชาติ ถูกเน้นด้วย พื้นสีฟ้า.
| ธง | วันที่เข้าร่วม | วันที่ถอนตัว | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
 อาเจะฮ์
|
6 สิงหาคม 1991 | 1 มีนาคม 2008 | บรรลุข้อตกลงในการปกครองตนเองกับ อินโดนีเซีย ใน พ.ศ. 2548 |
 ชาวอัลบาเนียในสาธารณรัฐมาซิโดเนีย
|
16 เมษายน 1994 | 1 มีนาคม 2008 | บรรลุ ข้อตกลงโอห์ริด กับ สาธารณรัฐมาซิโดเนีย เมื่อ พ.ศ. 2544 |
 อาร์มีเนีย
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 2 มีนาคม 1992 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2535 |
 บาสโกร์โตสถาน
|
3 กุมภาพันธ์ 1996 | 30 มิถุนายน 1998 | |
 ชนเบอร์เบอร์
|
ที่ประชุมอะมาไซค์โลก | ||
 เขตปกครองตนเองบูเกงวิล
|
6 สิงหาคม 1991 | 1 มีนาคม 2008 | บรรลุข้อตกลงปกครองตนเองกับ ปาปัวนิวกินี ใน พ.ศ. 2543 |
 สาธารณรัฐชูวาเซีย
|
17 มกราคม 1993 | 1 มีนาคม 2008 | |
 เอสโตเนีย
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 17 สิงหาคม 1991 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2534 |
 กาเกาเซีย
|
16 เมษายน 1994 | 1 ธันวาคม 2007 | บรรลุข้อตกลงปกครองตนเองกับ มอลโดวา เมื่อ พ.ศ. 2537 กลับมา 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 |
 จอร์เจีย
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 31 กรกฎาคม 1992 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2534 |
 อิงกุตเซเตีย
|
30 กรกฎาคม 1994 | 1 มีนาคม 2008 | |
 คูเมียก
|
17 เมษายน 1997 | 1 มีนาคม 2008 | |
 ชาวลาโกตา
|
30 กรกฎาคม 1994 | 1 ธันวาคม 2007 | ประกาศจัดตั้ง สาธารณรัฐลาโกตา |
 ลัตเวีย
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 17 สิงหาคม 1991 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2534 |
 เมาฮี
|
30 กรกฎาคม 1994 | 1 ธันวาคม 2007 | |
 นูซัลก์
|
23 กันยายน 1998 | 1 มีนาคม 2008 | |
 ปาเลา
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 15 ธันวาคม 1994 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2537 |
 รูซินส์
|
23 กันยายน 1998 | 1 ธันวาคม 2007 | |
 สาธารณรัฐซาฮา
|
3 สิงหาคม 1993 | 30 มิถุนายน 1998 | |
 สาธารณรัฐปกครองตนเองตาลิช-มูคัน
|
26 มิถุนายน 2005 | 1 มีนาคม 2008 | Rejoined 15 July 2014 |
 ตาตาร์สถาน
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 1 มีนาคม 2008 | |
| ทมืฬอีแลม | 11 กุมภาพันธ์ 1991 | 19 พฤษภาคม 2009 | ชาวศรีลังกาชนะใน สงครามกลางเมืองศรีลังกา เมื่อ พ.ศ. 2552 |
 ติมอร์-เลสเต
|
17 มกราคม 1993 | 27 กันยายน 2002 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติเมื่อ พ.ศ. 2545 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "UNPO Welcomes 5 New Members!". unpo.org. 3 August 2020. สืบค้นเมื่อ 7 August 2020.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "UNPO Organizational Structure". UNPO. สืบค้นเมื่อ 30 January 2015.
- ↑ "UNPO World Statesman.org". Worldstatesman. สืบค้นเมื่อ 7 February 2012.
- ↑ "About UNPO". UNPO. สืบค้นเมื่อ 7 February 2012.
- ↑ Barbara Crossette, Those Knocking, Unheeded, at UN's Doors Find Champion, New York Times, 18 December 1994.
- ↑ Tishkov, Valerie, An Anthropology of NGOs เก็บถาวร 2012-02-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Eurozine, July 2008
- ↑ "Members". UNPO. สืบค้นเมื่อ 27 January 2015.