องค์การชาติและประชาชนที่ไม่มีผู้แทน
องค์กรแห่งชาติและประชาชนที่ไม่เป็นที่รู้จัก (UNPO) |
||||
|---|---|---|---|---|
|
||||
 แผนที่แสดงสมาชิก UNPO ทั่วโลก (คลิกเพื่อขยายและดูป้าย)
|
||||
| ที่ตั้ง | กรุงเฮก ประเทศเนเธอร์แลนด์ | |||
| สมาชิก | 43 กลุ่ม[1] | |||
| ผู้นำ | ||||
| • | เลขาธิการ[2] | มารีโน บุสดาชิน (ตั้งแต่ พ.ศ. 2546) |
||
| • | ประธาน[2] | นัสเซอร์ โบลาได |
||
| • | รองประธาน[2] | อับดิเราะห์มาน มะห์ดี โดลกุน อีซา |
||
| ก่อตั้ง | 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 | |||
| เว็บไซต์ทางการ http://www.unpo.org/ |
||||
องค์กรแห่งชาติและประชาชนที่ไม่เป็นที่รู้จัก (อังกฤษ: Unrepresented Nations and Peoples Organization; UNPO) เป็นองค์กรระดับนานาชาติ ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 [3][4]ที่ กรุงเฮก, เนเธอร์แลนด์ วัตถุประสงค์คือเพื่อเป็นเสียงของชาติและประชาชนที่ไม่เป็นที่รู้จักทั่วโลก องค์นี้ไม่ใช่องค์กรที่ไม่เกี่ยวข้องกับรัฐบาล (non-governmental organisation; NGO) โดยสมาชิกบางส่วนเป็นรัฐฐาลหรือตัวแทนรัฐบาลของรัฐที่ไม่ได้รับการรับรอง สมาชิกประกอบด้วยชนพื้นเมือง ชนกลุ่มน้อย และรัฐที่ไม่ได้รับการรับรองหรือถูกควบคุมโดยกองทัพ UNPO จะฝึกฝนให้แต่ละกลุ่มแก้ปัญหาของตัวเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ อดีตสมาชิกบางชาติ เช่น อาร์มีเนีย ติมอร์ตะวันออก เอสโตเนีย ลัตเวีย ประเทศจอร์เจีย และปาเลา ได้รับเอกราชโดยสมบูรณ์และเข้าเป็นสมาชิกสหประชาชาติ [5][6]
สมาชิก[แก้]
ต่อไปนี้เป็นรายชื่อสมาชิกของ UNPO[1]
สมาชิกเริ่มต้นแสดงด้วย พื้นสีชมพู และ ตัวหนา.
.svg){kind=small}
สมาชิกในอดีต[แก้]
สมาชิกบางส่วนของ UNPO ได้ออกไปเพราะได้รับการรับรองจากสหประชาชาติ บรรลุข้อตกลงในการปกครองตนเอง หรือเหตุผลอื่นๆ สมาชิกในอดีตที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของ สหประชาชาติ ถูกเน้นด้วย พื้นสีฟ้า.
| ธง | วันที่เข้าร่วม | วันที่ถอนตัว | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
 อาเจะฮ์
|
6 สิงหาคม 1991 | 1 มีนาคม 2008 | บรรลุข้อตกลงในการปกครองตนเองกับ อินโดนีเซีย ใน พ.ศ. 2548 |
 ชาวอัลบาเนียในสาธารณรัฐมาซิโดเนีย
|
16 เมษายน 1994 | 1 มีนาคม 2008 | บรรลุ ข้อตกลงโอห์ริด กับ สาธารณรัฐมาซิโดเนีย เมื่อ พ.ศ. 2544 |
 อาร์มีเนีย
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 2 มีนาคม 1992 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2535 |
 บาสโกร์โตสถาน
|
3 กุมภาพันธ์ 1996 | 30 มิถุนายน 1998 | |
 ชนเบอร์เบอร์
|
ที่ประชุมอะมาไซค์โลก | ||
 เขตปกครองตนเองบูเกงวิล
|
6 สิงหาคม 1991 | 1 มีนาคม 2008 | บรรลุข้อตกลงปกครองตนเองกับ ปาปัวนิวกินี ใน พ.ศ. 2543 |
 สาธารณรัฐชูวาเซีย
|
17 มกราคม 1993 | 1 มีนาคม 2008 | |
 เอสโตเนีย
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 17 สิงหาคม 1991 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2534 |
 กาเกาเซีย
|
16 เมษายน 1994 | 1 ธันวาคม 2007 | บรรลุข้อตกลงปกครองตนเองกับ มอลโดวา เมื่อ พ.ศ. 2537 กลับมา 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 |
 จอร์เจีย
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 31 กรกฎาคม 1992 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2534 |
 อิงกุตเซเตีย
|
30 กรกฎาคม 1994 | 1 มีนาคม 2008 | |
 คูเมียก
|
17 เมษายน 1997 | 1 มีนาคม 2008 | |
 ชาวลาโกตา
|
30 กรกฎาคม 1994 | 1 ธันวาคม 2007 | ประกาศจัดตั้ง สาธารณรัฐลาโกตา |
 ลัตเวีย
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 17 สิงหาคม 1991 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2534 |
 เมาฮี
|
30 กรกฎาคม 1994 | 1 ธันวาคม 2007 | |
 นูซัลก์
|
23 กันยายน 1998 | 1 มีนาคม 2008 | |
 ปาเลา
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 15 ธันวาคม 1994 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติใน พ.ศ. 2537 |
 รูซินส์
|
23 กันยายน 1998 | 1 ธันวาคม 2007 | |
 สาธารณรัฐซาฮา
|
3 สิงหาคม 1993 | 30 มิถุนายน 1998 | |
 สาธารณรัฐปกครองตนเองตาลิช-มูคัน
|
26 มิถุนายน 2005 | 1 มีนาคม 2008 | Rejoined 15 July 2014 |
 ตาตาร์สถาน
|
11 กุมภาพันธ์ 1991 | 1 มีนาคม 2008 | |
| ทมืฬอีแลม | 11 กุมภาพันธ์ 1991 | 19 พฤษภาคม 2009 | ชาวศรีลังกาชนะใน สงครามกลางเมืองศรีลังกา เมื่อ พ.ศ. 2552 |
 ติมอร์-เลสเต
|
17 มกราคม 1993 | 27 กันยายน 2002 | เป็นสมาชิกสหประชาชาติเมื่อ พ.ศ. 2545 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Members". UNPO. สืบค้นเมื่อ 27 January 2015. Italic or bold markup not allowed in:
|publisher=(help) - ↑ 2.0 2.1 2.2 "UNPO Organizational Structure". UNPO. สืบค้นเมื่อ 30 January 2015.
- ↑ "UNPO World Statesman.org". Worldstatesman. สืบค้นเมื่อ 7 February 2012.
- ↑ "About UNPO". UNPO. สืบค้นเมื่อ 7 February 2012.
- ↑ Barbara Crossette, Those Knocking, Unheeded, at UN's Doors Find Champion, New York Times, 18 December 1994.
- ↑ Tishkov, Valerie, An Anthropology of NGOs, Eurozine, July 2008
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- [ เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ]
- UNPO Regional News Site