หลี่ หลานชิง

หลี่ หลานชิง
李岚清
หลี่ หลานชิง ใน พ.ศ. 2540
รองนายกรัฐมนตรีลำดับที่ 1 แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน คนที่ 7
ดำรงตำแหน่ง 17 มีนาคม พ.ศ. 2541 – 6 มีนาคม พ.ศ. 2546 (4 ปี 354 วัน)
หัวหน้ารัฐบาล	จู หรงจี้
ก่อนหน้า	จู หรงจี้
ถัดไป	หวาง จู
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	22 พฤษภาคม พ.ศ. 2475 เจิ้นเจียง, มณฑลเจียงซู, สาธารณรัฐจีน
พรรคการเมือง	พรรคคอมมิวนิสต์จีน
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยฟู่ตั้น

หลี่ หลานชิง (จีนตัวย่อ: 李岚清; จีนตัวเต็ม: 李嵐清; พินอิน: Lǐ Lánqīng; 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2475 – ) เป็นอดีตนักการเมืองชาวจีน เคยดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีลำดับที่ 1 แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน ระหว่างปี พ.ศ. 2541–2546, สมาชิกคณะกรรมการกรมการเมืองถาวรแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีนระหว่างปี พ.ศ. 2540–2545 และเป็นสมาชิกคณะกรรมการประจำกรมการเมืองแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีนระหว่างปี พ.ศ. 2535–2540

ประวัติ

หลี่ หลานชิง เกิดเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2475 ในเมืองเจิ้นเจียง, มณฑลเจียงซู จบการศึกษาจากแผนกการจัดการธุรกิจของมหาวิทยาลัยฟู่ตั้น (复旦大学) ในเซี่ยงไฮ้ในปี 2495 จากนั้นในปี 2499 เขาถูกส่งไปศึกษาต่อที่สหภาพโซเวียต ซึ่งเขาทำงานเป็นนักศึกษาฝึกงานในโรงงานผลิตรถยนต์ 2 แห่งในมอสโก ในปี 2502 เขาทำงานเป็นเลขานุการที่กระทรวงอุตสาหกรรมเครื่องจักร ในปี 2505 เขาทำงานเป็นเลขานุการที่สำนักงานคณะกรรมการเศรษฐกิจแห่งชาติ หลังจากการปฏิวัติวัฒนธรรมในปี 2509 เขาถูกส่งไปทำงานที่โรงเรียนนายทหารฝ่ายเสนาธิการในวันที่ 7 พฤษภาคม ในปี พ.ศ. 2515 เขากลับมาทำงานที่ตงเฟิง มอเตอร์ คอร์ปอเรชั่น ในปี 2521 เขามีส่วนร่วมในการวางแผนสำหรับ "ไชน่า เอฟเอดับเบิ้ลยู กรุป คอร์ปอเรชั่น" ในปี 2524 หลังจากการปฏิรูปเศรษฐกิจเริ่มต้นขึ้น หลี่ถูกส่งไปทำงานกับรัฐบาลในกรุงปักกิ่ง โดยเป็นหัวหน้าสำนักงานหนี้ของรัฐบาลต่างประเทศ ที่คณะกรรมาธิการการลงทุนต่างประเทศของรัฐ ในปี 2526 เขาถูกย้ายไปที่เทียนจิน ซึ่งเขาทำงานภายใต้นายกเทศมนตรีหลี่ รุ่ยหวน ในตำแหน่งรองนายกเทศมนตรี ต่อมาหลี่ได้ดำรงตำแหน่งในกระทรวงอุตสาหกรรมเครื่องจักรและคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจแห่งรัฐ นอกจากนี้ หลี่ยังดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการใหญ่ของฝ่ายการบริหารการลงทุนต่างประเทศ ของกระทรวงความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจและการค้าต่างประเทศ หลี่ยังเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการและจากนั้นเป็นรัฐมนตรีกระทรวงความสัมพันธ์เศรษฐกิจและการค้าต่างประเทศ เขาเป็นสมาชิกของโบลิตบูโรของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ระหว่างปี 2540 ถึง 2545 ซึ่งเป็นจุดสูงสุดของอำนาจในการเมืองจีน ขณะอยู่ในรัฐบาล เขาเป็นรองนายกรัฐมนตรีอันดับที่ 1 ซึ่งบางครั้งเรียกว่า "รองนายกรัฐมนตรีใหญ่" ในฐานะรองนายกรัฐมนตรี หลี่รับผิดชอบนโยบายการศึกษาของชาติ เขาเป็นผู้เขียนหนังสือ "การศึกษา 1.3 พันล้านคน: 10 ปีแห่งการปฏิรูปและพัฒนาการศึกษา" หนังสือเล่มนี้ขายได้มากกว่า 750,000 เล่มในจีน และได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ

หลังจากเกษียณ หลี่ได้ฝึกฝนการเขียนพู่กัน นอกจากนี้เขายังพยายามหางานเป็นเจ้าของร้านสะดวกซื้อในท้องถิ่น แต่ท้ายที่สุดก็ไม่ได้รับการว่าจ้างหลังจากที่เจ้าของรู้จักเขา เขาเพิ่งเข้าร่วมการประชุมใหญ่ของพรรคครั้งที่ 20 เมื่ออายุ 90 ปี