สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1
| สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ส่วนหนึ่งของ สงครามกลางเมืองอังกฤษ | |||||||
 ยุทธการที่มาร์สตันมัวร์ ภาพโดย เจมส์ บาร์เกอร์ | |||||||
| |||||||
| คู่สงคราม | |||||||
 ฝ่ายนิยมเจ้าอังกฤษ ฝ่ายนิยมเจ้าสก็อตแลนด์ |
 ฝ่ายรัฐสภา คอนเวแนนเตอร์ | ||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 (อังกฤษ: First English Civil War) (ค.ศ. 1642 ถึงปี ค.ศ. 1646) เป็นสงครามกลางเมืองสงครามแรกในสามสงครามกลางเมืองอังกฤษ สงครามกลางเมืองอังกฤษเป็นสงครามต่อเนื่องฝ่ายรัฐสภา และฝ่ายกษัตริย์นิยมที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1642 ถึงปี ค.ศ. 1651
สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1642 ถึงปี ค.ศ. 1646; ครั้งที่ 2 ระหว่างปี ค.ศ. 1648 ถึงปี ค.ศ. 1649 เป็นสงครามของความขัดแย้งระหว่างผู้สนับสนุนพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 ฝ่ายหนึ่งและผู้สนับสนุนรัฐสภายาวอีกฝ่ายหนึ่ง ขณะที่ครั้งที่ 3 ที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1649 ถึงปี ค.ศ. 1651 เป็นการต่อสู้ระหว่างผู้สนับสนุนพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 และผู้สนับสนุนรัฐสภารัมพ์อีกฝ่ายหนึ่ง สงครามกลางเมืองจบลงด้วยชัยชนะของฝ่ายรัฐสภาที่ยุทธการวูสเตอร์เมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1651
ทั่วไป[แก้]
คำว่า “สงครามกลางเมืองอังกฤษ” เป็นคำที่ใช้เรียกรวมสงครามการเมืองต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1642 ถึงปี ค.ศ. 1651 ที่เกิดขึ้นใน อังกฤษและสกอตแลนด์ ที่เริ่มขึ้นเมื่อสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษทรงประกาศสงครามเป็นครั้งแรกที่น็อตติงแฮมเมื่อวันที่22 สิงหาคม ค.ศ. 1642 และสิ้นสุดลงเมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1651 ในยุทธการวูสเตอร์ หลังจากนั้นก็ยังมีการต่อต้านกันอยู่บ้างในสกอตแลนด์โดยฝ่ายกษัตริย์นิยมในสกอตแลนด์จนกระทั่งฝ่ายกษัตริย์นิยมยอมแพ้แก่ฝ่ายรัฐสภาที่ปราสาทดันโนททาร์ (Dunnottar Castle) เมื่อเดีอนพฤษภาคม ค.ศ. 1652 แต่การต่อสู้ครั้งนี้มักจะไม่รวมเป็นส่วนหนึ่งของสงครามกลางเมืองอังกฤษ สงครามกลางเมืองอังกฤษแบ่งออกเป็น:
- สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 (ค.ศ. 1642–1646)
- สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 2 (ค.ศ. 1648–1649)
- สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 3 (ค.ศ. 1649–1651)
แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วจะเป็นการต่อสู้โดยทั่วไปเป็นการต่อสู้ระหว่างฝ่ายนิยมกษัตริย์พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1และฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ แต่ระหว่างสงครามซึ่งก็เช่นสงครามการเมืองอื่นๆ แต่ละฝ่ายก็มีการเปลี่ยนข้างกันตลอดสงคราม
ระหว่างสงครามทางไอร์แลนด์ก็เกิดสงครามกลางเมืองของตนเอง -- สงครามสมาพันธ์ไอร์แลนด์ที่เริ่มด้วยการปฏิวัติไอร์แลนด์ ค.ศ. 1641 (Irish Rebellion of 1641) ที่จบลงด้วยชัยชนะของครอมเวลล์ต่อไอร์แลนด์ (Cromwellian conquest of Ireland) สงครามครั้งนี้ต่อมามามีส่วนเกี่ยวข้องกับสงครามกลางเมืองระหว่าง ค.ศ. 1639 ถึง ค.ศ. 1652 ในราชอาณาจักรอังกฤษ, สกอตแลนด์และไอร์แลนด์เพราะทั้งสามอาณาจักรมีพระมหากษัตริย์ร่วมกัน ความเกี่ยวข้องกันทำให้สงครามครั้งนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อสงครามสามอาณาจักรโดยนักประวัติศาสตร์รุ่นใหม่ที่ต้องการจะศึกษาการสงครามครั้งนี้จากมุมมองที่กว้างกว่าเดิมแทนที่จะจำกัดอยู่แต่เพียงความขัดแย้งในอังกฤษเท่านั้น
สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 1 สิ้นสุดลงเมื่อโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ไดรับชัยชนะในยุทธการเนสบีย์ (Battle of Naseby) เมื่อวันที่ 14 มิถุนายนและยุทธการแลงพอร์ต (Battle of Langport) เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1646
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Atkinson 1911, 45. Second Civil War (1648–52).
- ↑ Fairfax & General Council of the New Model Army 1647.
ดูเพิ่ม[แก้]
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |