ข้ามไปเนื้อหา

วัฒนธรรมระดับสูง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
"Ezekiel" วัฒนธรรมระดับสูงมากจากเพดานโบสถ์ซิสทีน โดยไมเคิล แองเจลโล
ภาพเขียนโดยเชน ฮองชู ศิลปินราชวงศ์หมิง แสดงให้เห็นความสุภาพอ่อนโยนในการเล่นเครื่องดนตรี Guqin ที่ได้รับการยกย่องเป็นเครื่องดนตรีชั้นสูงของจีน

วัฒนธรรมระดับสูง (High culture) เป็นคำที่ใช้มากทางวิชาการหลายด้าน แต่ความหมายทั่วไปที่แพร่หลาย หมายถึงชุดของผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรมซึ่งส่วนใหญ่เป็นศิลปะที่ถือว่าอยู่ในระดับสูงสุดของวัฒนธรรมหนึ่ง หรือหมายรวมถึงวัฒนธรรมของสังคมชนชั้นปกครอง

แนวคิด

[แก้]

แม้ว่าวัฒนธรรมระดับสูงจะมีประวัติมายาวนานแล้วในแผ่นดินใหญ่ยุโรปก็ตาม แต่คำนี้มีการใช้เป็นครั้งแรกในการตีพิมพ์หนังสือชื่อ "วัฒนธรรมและอนาธิปไตย" (Culture and Anarchy) ของแมททิว อาร์โนลด์ แม้เขาจะหมายถึงคำ "วัฒนธรรมสูง" นี้ว่าเป็นเพียง "วัฒนธรรม" ทั่วๆ ไป แต่อาร์โนลด์ก็ได้นิยามว่าวัฒนธรรมหมายถึง "การไม่เกี่ยวไม่ข้องของมนุษย์ในความดีเลิศหลังความมานะบากบั่น" และข้อเขียนในบทนำที่มีชื่อเสียงมากที่กล่าวว่าวัฒนธรรมหมายถึง "การรู้อย่างดีที่สุดในสิ่งมีการพูดและการคิดในโลก" เป็นความหมายเฉพาะทางบรรณโลกที่รวมไปถึงปรัชญาซึ่งปัจจุบันมักไม่ถือกันว่าเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมระดับสูงอย่างน้อยก็ในวัฒนธรรมของชนชาติที่ใช้ภาษาอังกฤษ อาร์โนลด์มองว่าวัฒนธรรมระดับสูงเป็นแรงผลักดันทางศีลธรรมและความดีงามทางการเมือง และในหลายๆ รูปที่มุมมองนี้ยังคงแพร่กระจายอยู่ แม้จะยังห่างไกลจากการเป็นเรื่องที่น่ายกขึ้นมาถกเถียงก็ตาม คำ "วัฒนธรรมระดับสูง" มีความเปรียบต่างกับ "วัฒนธรรมประชานิยม" (Popular culture) หรือ "วัฒนธรรมมวลชน" (Mass culture)และรวมทั้งกับวัฒนธรรมประเพณีต่างๆ แต่ก็ไม่ได้เป็นปรปักษ์ต่อวัฒนธรรมเหล่านี้แต่ประการใด

หนังสือชื่อ "หมายเหตุว่าด้วยนิยามของวัฒนธรรม" (พ.ศ. 2491) โดย ที เอส เอเลียต นับเป็นงานที่มีอิทธิพลที่แสดงให้เห็นว่าวัฒนธรรมระดับสูงและวัฒนธรรมประชานิยมเป็นส่วนที่จำเป็นในการส้รางความสมบูรณ์ของความเป็นวัฒนธรรม ในหนังสือชื่อ "การใช้อักษรศาสตร์" (the Uses of Literacy) ของริชาร์ด ฮอกการ์ด (พ.ศ. 2500)ก็นับเป็นงานที่มีอิทธิพลไปในแนวทางนี้เช่นเดียวกัน โดยมีเนื้อหาในด้านประสบการณ์ทางวัฒนธรรมของกลุ่มบุคคลเช่นตัวเขาเองซึ่งมาจากชนชั้นทำงานก่อนที่จะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ในอเมริกา ฮาโรลด์ บลูม ก็มีงานมากชิ้นที่สามารถรวมอยู่ในแนวนี้ เช่นเดียวกับ เอฟ อาร์ ลีวิส ก่อนหน้านั้น คล้ายอาร์โนลด์ที่เน้นเกี่ยวกับวรรณคดี และไม่กลัวที่จะส่งเสียงขรมไว้ในงานวรรณคดีเรื่อง "Western Canon" ของเขา

ศิลปะระดับสูง

[แก้]

วัฒนธรรมระดับสูงส่วนใหญ่ประกอบด้วยการซาบซึ้งในสิ่งที่เรียกว่า "ศิลปะระดับสูง" คำนี้มีความหมายค่อนข้างกว้างกว่านิยามของอาร์โนลด์ และนอกจากวรรณคดีแล้ว ยังรวมถึงดนตรี ทัศนศิลป์ โดยเฉพาะจิตรกรรม และรูปแบบอย่างเป็นประเพณีของศิลปะการแสดงซึ่งปัจจุบันรวมภาพยนตร์ด้วย โดยทั่วไปไม่นับมัณฑนศิลป์เป็นศิลปะระดับสูง

วิหารพาเธนอน


การส่งเสริมวัฒนธรรมรดับสูง

[แก้]

นักทฤษฎี

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]


อ้างอิง

[แก้]