วอลเตอร์ แมตทาว
วอลเตอร์ แมตทาว | |
---|---|
แมตทาวเมื่อปี 1952 | |
เกิด | วอลเตอร์ จอห์น แมตทาว 1 ตุลาคม ค.ศ. 1920 นครนิวยอร์ก สหรัฐ |
เสียชีวิต | 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2000 แซนตามอนิกา รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ | (79 ปี)
อาชีพ |
|
ปีปฏิบัติงาน | 1948–2000 |
คู่สมรส |
|
บุตร | 3 คน รวมถึงชาลส์ |
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
แผนก/ | กองทัพอากาศทหารบกสหรัฐ |
ประจำการ | 1942–1945 |
ชั้นยศ | จ่าสิบตรี |
หน่วย | |
การยุทธ์ |
|
บำเหน็จ | |
วอลเตอร์ แมตทาว (อังกฤษ: Walter Matthau, /ˈmæθaʊ/;[1] 1 ตุลาคม ค.ศ. 1920 – 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2000) เป็นนักแสดง นักแสดงตลก และผู้กำกับภาพยนตร์ชาวอเมริกัน เขาได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม ในภาพยนตร์ของบิลลี วิลเดอร์ เรื่อง เดอะฟอร์ชูนคุกกี (1966)
แมตทาวเป็นที่รู้จักอย่างดีจากการแสดงในภาพยนตร์เรื่อง อะเฟซอินเดอะคราวด์ (1957), นักร้องนักเลง (1958) และ เดอะแบดนิวส์ (1976) เขาได้แสดงร่วมกับแจ็ก เลมมอน ในภาพยนตร์กว่า 10 เรื่อง ซึ่งรวมถึง ดิอ็อดคัฟเพิล (1968), เดอะฟรอนต์เพจ (1974) และ กรัมปีโอลด์เมน (1993) นอกจากนี้ เขายังเป็นที่รู้จักจากการแสดงในภาพยนตร์รักของสแตนลีย์ โดเนน เรื่อง ปารีส สายลับ ฆาตกรรมปริศนา (1963), ภาพยนตร์สงครามของซิดนีย์ ลูเมต์ เรื่อง เฟลเซฟ, ภาพยนตร์เพลงของจีน เคลลี เรื่อง เฮลโลดอลลี! (1969), ภาพยนตร์ตลกของอีเลน เมย์ เรื่อง อะนิวลีฟ (1971) และภาพยนตร์รวมเรื่องตลกของเฮอร์เบิร์ต รอสส์ เรื่อง แคลิฟอร์เนียสวีต (1978) เขายังรับบทนำในเรื่อง พลาซาสวีต (1971), คอตช์ (1971), ชาร์ลีวาร์ริก (1973), ปล้นนรก รถด่วนขบวน 123 (1974), เดอะซันไชน์บอยส์ (1975), เฮาส์คอลส์ (1978) และ ฮอปสคอตช์ (1980)
ด้านละครบรอดเวย์ แมตทาวแสดงเป็นออสการ์ เมดิสัน ในเรื่อง ดิอ็อดคัฟเพิล ซึ่งทำให้เขาได้รับรางวัลโทนี สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม เมื่อปี 1965 เขายังได้รับรางวัลแบฟตาสองครั้งและรางวัลลูกโลกทองคำอีกหนึ่งครั้ง ในปี 1963 เขาได้เข้าชิงรางวัลไพรม์ไทม์เอมมี จากการแสดงในเรื่อง เดอะดูปองต์โชว์ออฟเดอะวีก ต่อมาในปี 1982 เขามีดวงดาวอยู่บนฮอลลีวูดวอล์กออฟเฟม