ยูเอสแอร์เวย์ เที่ยวบินที่ 1549
_after_crashing_into_the_Hudson_River_(crop_1).jpg) ยูเอสแอร์เวย์ เที่ยวบินที่ 1549 ที่ลงจอดฉุกเฉินกำลังลอยอยู่ในแม่น้ำฮัดสัน | |
| สรุปอุบัติการณ์ | |
|---|---|
| วันที่ | 15 มกราคม พ.ศ. 2552 |
| สรุป | การชนฝูงนก, การลงจอดฉุกเฉินบนน้ำที่มีการควบคุม |
| จุดเกิดเหตุ | แม่น้ำฮัดสัน สหรัฐ 40°46′10″N 74°00′17″W / 40.769498°N 74.004636°W (โดยประมาณ)[1] |
| ประเภทอากาศยาน | แอร์บัส เอ320-214 |
| ดําเนินการโดย | ยูเอสแอร์เวย์ |
| ทะเบียน | N106US |
| ต้นทาง | ท่าอากาศยานลากวาร์เดีย นครนิวยอร์ก รัฐนิวยอร์ก |
| ปลายทาง | ท่าอากาศยานนานาชาติชาร์ล็อตต์/ดักลาส ชาร์ลอตต์ รัฐนอร์ทแคโรไลนา |
| ผู้โดยสาร | 150 |
| ลูกเรือ | 5 |
| เสียชีวิต | 0 |
| บาดเจ็บ | 100 (เล็กน้อย 95, สาหัส 5) |
| รอดชีวิต | 155 (ทั้งหมด) |
วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2552 ยูเอสแอร์เวย์ เที่ยวบินที่ 1549 (AWE1549) ซึ่งเป็นเครื่องแอร์บัส เอ320 ที่กัปตัน เชสลีย์ บี. "ซัลลี" ซัลเลนเบอร์เกอร์ (Chillin B. "Sully" Sullenberger) และผู้ช่วยนักบินเจฟฟรี สไคลส์ (Frack Skiles) เป็นผู้ขับลงจอดบนน้ำฉุกเฉินแบบไม่เดินเครื่องในแม่น้ำฮัดสันหลังจากการชนฝูงนกเป็นเหตุให้เครื่องยนต์เจ็ตทั้งสองเครื่องหยุดทำงาน ผู้โดยสารและลูกเรือทั้งหมด 155 คนบนเครื่องได้รับการอพยพจากลำตัวเครื่องที่จมน้ำบางส่วนในแม่น้ำ โดยได้รับการกู้ภัยจากเรือที่อยู่ในละแวกนั้น มีคนบนเครื่องได้รับบาดเจ็บหลายคน บางคนบาดเจ็บสาหัส แต่มีเพียงคนเดียวที่ต้องนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล เหตุการณ์นี้ถูกเรียกว่า "ปาฏิหาริย์แม่น้ำฮัดสัน" และหลายคนได้ยกย่องกัปตันซัลเลนเบอร์เกอร์ให้เป็นวีรบุรุษ[2][3][4]
อากาศยานลำนี้เป็นแอร์บัส เอ320-200 เลขทะเบียน N106US กำลังปฏิบัติงานเป็นเที่ยวบินพาณิชย์โดยสารในประเทศตามกำหนดของยูเอสแอร์เวย์จากท่าอากาศยานลากวาร์เดียในนครนิวยอร์กสู่ท่าอากาศยานนานาชาติชาร์ล็อตต์/ดักลาส ในชาร์ลอตต์ รัฐนอร์ทแคโรไลนา หลังเริ่มบินได้ประมาณสามนาที เมื่อเวลา 15:27 น. ตามเขตเวลาตะวันออก เครื่องบินได้ชนกับฝูงห่านแคนาดาระหว่างการไต่ระดับช่วงแรกจากท่าอากาศยานลากวาร์เดีย อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของสะพานจอร์จ วอชิงตันไม่มากนัก อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นทำให้เครื่องยนต์เจ็ตทั้งสองเสียพลังงานอย่างรวดเร็ว
เมื่อเครื่องยนต์ทั้งคู่ดับลง ลูกเรือบนเครื่องของเที่ยวบินตัดสินใจว่าเครื่องไปไม่ถึงสนามบินที่ใกล้ที่สุด พวกเขาจึงหันลงใต้และเลื่อนเหนือแม่น้ำฮัดสัน สุดท้ายลงจอดนอกใจกลางแมนแฮตตัน ใกล้พิพิธภัณฑ์อินเทอร์พิดซี-แอร์-สเปซ (Intrepid Sea-Air-Space Museum) ประมาณสามนาทีหลังเสียพลังงาน
ลูกเรือของเที่ยวบินที่ 1549 ได้รับรางวัลเหรียญของสมาคมนักบินทางอากาศและต้นหนอากาศ (Master's Medal of the Guild of Air Pilots and Air Navigators) คำประกาศกิตติคุณของรางวัลเขียนว่า "การลงจอดและอพยพฉุกเฉินโดยปราศจากการเสียชีวิตนี้เป็นความสำเร็จทางการบินอย่างวีรชน"[5] สมาชิกคณะกรรมการความปลอดภัยการขนส่งแห่งชาติ คิตตี ฮิกกินส์ อธิบายเหตุการณ์นี้ว่า "การลงจอดฉุกเฉินที่ประสบความสำเร็จที่สุดในประวัติศาสตร์การบิน"[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Ken Belson (2009-01-15). "Updates From Plane Rescue in Hudson River". City Room Blog. NYTimes.com. สืบค้นเมื่อ 2009-01-16.
- ↑ "Live Flight Track Log (AWE1549) 15-Jan-2009 KLGA-KLGA". Flightaware. January 15, 2009. สืบค้นเมื่อ February 9, 2009.
- ↑ "US Airways Flight 1549 Initial Report" (Press release). US Airways. January 15, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-05-04. สืบค้นเมื่อ February 9, 2009.
- ↑ "US Airways Flight 1549 Update # 2" (Press release). US Airways. January 15, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-09-03. สืบค้นเมื่อ February 9, 2009.
- ↑ Turner, Celia. "US Airways Flight 1549 Crew receive prestigious Guild of Air Pilots and Air Navigators Award" (PDF). Guild of Air Pilots and Air Navigators. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ January 22, 2009. สืบค้นเมื่อ April 30, 2014.
- ↑ Olshan, Jeremy; Livingston, Ikumulisa (January 17, 2009). "Quiet Air Hero Is Captain America". New York Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-04. สืบค้นเมื่อ February 12, 2009.