ข้ามไปเนื้อหา

มิโคยัน มิก-27

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มิก-27
ข้อมูลทั่วไป
บทบาทเครื่องบินขับไล่โจมตี
ชาติกำเนิด สหภาพโซเวียต
บริษัทผู้ผลิตมิโคยัน
สถานะประจำการในผู้ใช้ต่างชาติ
ผู้ใช้งานหลักกองทัพอากาศรัสเซีย
กองทัพอากาศอินเดีย
กองทัพอากาศศรีลังกา
จำนวนที่ผลิต1,075 ลำ[1]
ประวัติ
สร้างเมื่อพ.ศ. 2513-2529
เริ่มใช้งานพ.ศ. 2518
เที่ยวบินแรก20 สิงหาคม พ.ศ. 2513
ปลดประจำการพ.ศ. 2533 (รัสเซีย)
พัฒนาจากมิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-23

มิโคยัน มิก-27 (อังกฤษ: Mikoyan MiG-27 Flogger-D/J, รัสเซีย: Микоян и Гуревич МиГ-27) (นาโต้ ใช้ชื่อรหัสว่าฟลอกเกอร์-ดี/เจ) เป็นเครื่องบินโจมตีภาคพื้นดินที่สร้างโดยสำนักงานออกแบบมิโคยันของสหภาพโซเวียตและต่อมาถูกผลิตใต้ใบอนุญาตโดยอินเดียใช้ชื่อว่า บาฮาดูร (Bahadur) แปลว่าผู้กล้า อย่างไรก็ตามมันไม่เหมือนมิก-23 มิก-27 นั้นไม่ถูกใช้อย่างแพร่หลายนักนอกจากรัสเซีย ประเทศส่วนมากใช้กลับใช้มิก-23บีเอ็นและซุคฮอย ซู-25 แทน ในปัจจุบันมันประจำการอยู่ในอินเดียและศรีลังกาเท่านั้น ส่วนของรัสเซียและยูเครนนั้นได้ปลดประจำการแล้ว


รายละเอียด มิก-27

[แก้]
  • ผู้สร้าง (โรงงานสร้างอากาศยานแห่งสหภาพโซเวียต) ปัจจุบันคือสำนักงานมิโคยัน-กูเรวิชค์
  • ประเภท เจ๊ตขับไล่โจมตีทางยุทธวิธี ที่นั่งเดียว เปลี่ยนมุมลู่ปีกได้
  • เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน ตูมันสกาย ให้แรงขับสถิต 7,025 กิโลกรัม และ 9,300 กิโลกรัม เมื่อใช้สันดาปท้าย 1 เครื่อง
  • กางปีก 14.25 เมตร เมื่อกางปีกเต็มที่
    • 8.38 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
  • พื้นที่ปีก 27.26 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า ประมาณ 8,165 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นปกติ 16,000 กิโลกรัม
  • อัตราเร็ว 1.5 มัค ที่ระยะสูง 12,000 เมตร
    • 1.2 มัค ที่ระยะสูง 305 เมตร
  • รัศมีทำการรบ 1,000 กิโลเมตร เมื่อบิน สูง-ต่ำ-สูง
    • 350 กิโลเมตร เมื่อบิน ต่ำ-ต่ำ-ต่ำ
  • พิสัยบินปกติ 2,500 กิโลเมตร
  • พิสัยบินไกลสุด 4,200 กิโลเมตร เมื่อติดตั้งถังเชื้อเพลิงปลดทิ้งได้
  • อาวุธ ปืนใหญ่อากาศ ชนิดลำกล้องหมุนได้ 6 ลำกล้อง ขนาด 30 มม. 1 กระบอก
    • อาวุธปล่อยอากาศสู่พื้น เอเอส-7 เคอร์รี่ 4 นัด หรือ ลูกระเบิด
  • รวม น้ำหนัก 3,000 กิโลกรัม ที่ใต้ลำตัว 3 แห่ง และ ใต้ปีก 2 แห่ง

[2]

อ้างอิง

[แก้]
  1. มิก-27
  2. อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522