ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ราชวงศ์หมิงใต้"
Nix Sunyata (คุย | ส่วนร่วม) ค.ศ. ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
Nix Sunyata (คุย | ส่วนร่วม) ค.ศ. ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
||
| บรรทัด 9: | บรรทัด 9: | ||
|government_type = [[ราชาธิปไตย]] |
|government_type = [[ราชาธิปไตย]] |
||
|life_span = 1644–1662 หรือ 1683 <ref>{{citation| chapter= The Zheng state on Taiwan | author = Xing Hang | title = Conflict and commerce in maritime East Asia: The zheng family and the shaping of the modern world, c.1620-1720 | publisher = Cambridge University Press | page=146-175 | date = 2017 | url = https://doi.org/10.1017/CBO9781316401224.007 |ISBN=978-1-107-12184-3 |postscript = .}}</ref><ref>{{citation| chapter = Koxinga and his maritime kingdom | pages = 348-350 | author = Tonio Andrade, Xing Hang | title = Sea Rovers, Silver, and Samurai: Maritime East Asia in Global History, 1550–1700 | publisher = University of Hawaii Press | date = 2016 | chapter-url = {{Google books|M1kEEAAAQBAJ|page=348|plainurl=yes}} | postscript = .}}</ref> |
|life_span = ค.ศ. 1644–1662 หรือ 1683 <ref>{{citation| chapter= The Zheng state on Taiwan | author = Xing Hang | title = Conflict and commerce in maritime East Asia: The zheng family and the shaping of the modern world, c.1620-1720 | publisher = Cambridge University Press | page=146-175 | date = 2017 | url = https://doi.org/10.1017/CBO9781316401224.007 |ISBN=978-1-107-12184-3 |postscript = .}}</ref><ref>{{citation| chapter = Koxinga and his maritime kingdom | pages = 348-350 | author = Tonio Andrade, Xing Hang | title = Sea Rovers, Silver, and Samurai: Maritime East Asia in Global History, 1550–1700 | publisher = University of Hawaii Press | date = 2016 | chapter-url = {{Google books|M1kEEAAAQBAJ|page=348|plainurl=yes}} | postscript = .}}</ref> |
||
|year_start = ค.ศ. 1644 |
|year_start = ค.ศ. 1644 |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:24, 21 สิงหาคม 2564
ต้าหมิง 大明 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค.ศ. 1644–1662 หรือ 1683 [1][2] | |||||||||||
 เขตการปกครองต่างๆ ในสมัยราชวงศ์หมิงใต้ | |||||||||||
| สถานะ | รัฐตกค้างของราชวงศ์หมิง | ||||||||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||||
| จักรพรรดิ | |||||||||||
• ค.ศ. 1644–1645 | จักรพรรดิหงกวง | ||||||||||
• ค.ศ. 1645–1646 | จักรพรรดิหลงอู่ | ||||||||||
• ค.ศ. 1646–1647 | จักรพรรดิช่าวอู่ | ||||||||||
• ค.ศ. 1646–1662 | จักรพรรดิหย่งลี่ | ||||||||||
| ประวัติศาสตร์ | |||||||||||
| ค.ศ. 1644 | |||||||||||
• การขึ้นครองราชย์ของจักรพรรดิหงกวงในหนานจิง | ค.ศ. 1644 | ||||||||||
• การสวรรคตของจักรพรรดิหยงลี่ ผู้ปกครองพระองค์สุดท้ายของราชวงศ์หมิง | ค.ศ. 1662 | ||||||||||
| |||||||||||
| ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | สาธารณรัฐประชาชนจีน สาธารณรัฐจีน พม่า | ||||||||||
ราชวงศ์หมิงใต้ (จีน: 南明; พินอิน: Nán Míng), หรือชื่ออย่างเป็นทางการ ต้าหมิง (จีน: 大明; พินอิน: Dà Míng) เป็นราชวงศ์ของรัฐตกค้างที่ปกครองโดยราชสกุลจูในภาคใต้ของจีน ถัดจากราชวงศ์หมิงที่ล่มสลายในปี ค.ศ. 1644 ราชวงศ์หมิงสิ้นสุดลงเมื่อกองกำลังราชวงส์ชุนนำโดยหลี่ จื้อเฉิงเข้ายึดกรุงปักกิ่งและจักรพรรดิฉงเจิน จักรพรรดิองค์สุดท้ายปลงพระชนม์พระองค์เอง จากนั้นนายพลราชวงศ์หมิง อู๋ ซานกุ้ยได้เปิดประตูช่องทางด่านชานไห่ในส่วนตะวันออกของกำแพงเมืองจีนให้กองทัพแปดกองธงที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ หวังว่าจะใช้มันเพื่อทำลายล้างกองกำลังราชวงศ์ชุน ผู้ภักดีของราชวงศ์หมิงหนีไปที่หนานจิงที่ซึ่งพวกเขาเชิญจู โหย่วซงขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิหงกวง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของราชวงศ์หมิงใต้ ระบอบการปกครองของหนานจิงดำเนินไปจนถึงปี ค.ศ. 1645 เมื่อกองกำลังของราชวงศ์ชิงยึดหนานจิงได้ และเมื่อถึงเวลานั้น จู โหย่วซงก็ถูกประหารชีวิต ผู้สืบทอดพระองค์ต่อๆ มายังคงขึ้นครองราชย์ในเมืองต่างๆ ทางตอนใต้ของจีน แม้ว่าราชวงศ์ชิงจะถือว่าพวกเขาเป็นผู้อ้างสิทธิ์[3]
อ้างอิง
- ↑ Xing Hang (2017), "The Zheng state on Taiwan", Conflict and commerce in maritime East Asia: The zheng family and the shaping of the modern world, c.1620-1720, Cambridge University Press, p. 146-175, ISBN 978-1-107-12184-3.
- ↑ Tonio Andrade, Xing Hang (2016), "Koxinga and his maritime kingdom", Sea Rovers, Silver, and Samurai: Maritime East Asia in Global History, 1550–1700, University of Hawaii Press, pp. 348–350.
- ↑ See The Oxford History of Historical Writing: 1400–1800 (2011) by Jose Rabasa, p. 37.