นูน

อักษรอาหรับ
ﺍ	ﺏ	ﺕ	ﺙ	ﺝ	ﺡ	ﺥ
ﺩ	ﺫ	ﺭ	ﺯ	ﺱ	ﺵ	ﺹ
ﺽ	ﻁ	ﻅ	ﻉ	ﻍ	ﻑ	ﻕ
ﻙ	ﻝ	ﻡ	ﻥ	ه	ﻭ	ﻱ
ประวัติอักษรอาหรับ เครื่องหมายการออกเสียง ฟัตฮะฮ์ · กัสเราะฮ์ · ء ·ฎ็อมมะฮ์ เลขอาหรับ

นูน (Nun) เป็นอักษรตัวที่ 14 ของอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่ ได้แก่ อักษรฟินิเชียน อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรูנ‎ และอักษรอาหรับ ﻥ‎ และเป็นอักษรตัวที่สามของอักษรทานา (ނ)- มีชื่อว่านูนุ แทนด้วยสัทอักษร: [n] อักษรฟินิเชียนตัวนี้ไปเป็นอักษรกรีก (Ν), อักษรอีทรัสคัน ̍, อักษรละติน N, และอักษรซีริลลิก Н

คาดว่านุนมาจากอักษรภาพรูปงู (คำว่างูในภาษาฮีบรู, nachash เริ่มด้วยนุน และคำว่างูในภาษาอราเมอิกคือ nun) หรือปลาไหล แต่บางกลุ่มเชื่อว่ามาจากเฮียโรกลิฟฟิกของอียิปต์รูปปลาในน้ำ (ในภาษาอาหรับ, nūn หมายถึงปลาหรือวาฬ). อักษรฟินิเชียนตัวนี้ชื่อ nūn "ปลา" แต่รูปร่างของอักษรเหมือนจะมาจากอักษรคานาอันไนต์ naḥš "งู", ที่มาจากเฮียโรกลิฟิกรูปงู Naḥš ในวรรณกรรมภาษาอาหรับสมัยใหม่หมายถึง "โชคร้าย" อักษรตัวนี้ในอักษรเอธิโอปิกและภาษากลุ่มเซมิติกในเอธิโอเปียใช้ nehas, หมายถึงทองเหลือง