ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐปีนัง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล เกดะห์→เกอดะฮ์ |
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: ผู้ใช้ใหม่เพิ่มลิงก์ไปยังเว็บอื่น การแก้ไขแบบเห็นภาพ |
||
บรรทัด 86: | บรรทัด 86: | ||
รัฐปีนังเป็นเขตการปกครองเพียงแห่งเดียวของมาเลเซียที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็น[[จีนโพ้นทะเล|ชาวจีน]] โดยมีอัตราส่วนของประชากรเชื้อสายจีนประมาณร้อยละ 41.72 มากกว่าประชากรเชื้อสายมลายูซึ่งมีอัตราส่วนประมาณร้อยละ 41.33<ref>{{cite web|url=http://www2.seri.com.my/Penang%20Statistics/2008/Q1%20-%20Jan-March%202008.pdf|format=PDF|title=Penang Statistics (Quarter 1, 2008)|year=2008|publisher=Socio-Economic & Environmental Research Institute|accessdate=2008-07-19}}</ref> |
รัฐปีนังเป็นเขตการปกครองเพียงแห่งเดียวของมาเลเซียที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็น[[จีนโพ้นทะเล|ชาวจีน]] โดยมีอัตราส่วนของประชากรเชื้อสายจีนประมาณร้อยละ 41.72 มากกว่าประชากรเชื้อสายมลายูซึ่งมีอัตราส่วนประมาณร้อยละ 41.33<ref>{{cite web|url=http://www2.seri.com.my/Penang%20Statistics/2008/Q1%20-%20Jan-March%202008.pdf|format=PDF|title=Penang Statistics (Quarter 1, 2008)|year=2008|publisher=Socio-Economic & Environmental Research Institute|accessdate=2008-07-19}}</ref> |
||
==แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม== |
|||
===ศาสนา=== |
|||
* ชุลีพร พงศ์สุพัฒน์. (2531, มิถุนายน). บทบาทและอิทธิพลทางการค้าของชาวจีนในปีนังตอนปลายศตวรรษที่ 19. ''อักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร''. 10(2), น. 65-92. |
|||
* [http://ejournals.swu.ac.th/index.php/JOH/article/download/9372/8027 ตวงทิพย์ พรมเขต. (2560, สิงหาคม-2561, กรกฎาคม). เครือข่ายการค้าปีนัง-ภูเก็ต-ตรัง เหมืองแร่ และชาวจีนโพ้นทะเล. ''วารสารประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ'' 42, น. 67-87.] |
|||
{{bar box |
{{bar box |
||
|title=สถิติจำนวนผู้นับถือศาสนาต่างๆ ของรัฐปีนัง ในปี 2010<ref>{{cite web|url=http://www.statistics.gov.my/portal/download_Population/files/census2010/Taburan_Penduduk_dan_Ciri-ciri_Asas_Demografi.pdf|title= 2010 Population and Housing Census of Malaysia|accessdate=17 June 2012|publisher=Department of Statistics, Malaysia}} p. 13</ref> |
|title=สถิติจำนวนผู้นับถือศาสนาต่างๆ ของรัฐปีนัง ในปี 2010<ref>{{cite web|url=http://www.statistics.gov.my/portal/download_Population/files/census2010/Taburan_Penduduk_dan_Ciri-ciri_Asas_Demografi.pdf|title= 2010 Population and Housing Census of Malaysia|accessdate=17 June 2012|publisher=Department of Statistics, Malaysia}} p. 13</ref> |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 01:14, 19 สิงหาคม 2562
ปีนัง | |
---|---|
รัฐ | |
ปูเลาปีนัง ปูเลามูตียารา (Pulau Pinang Pulau Mutiara) | |
สมญา: ไข่มุกแห่งบูรพาทิศ | |
คำขวัญ: | |
เพลง: อุนตุก์เนอเกอรีกีตา (เพื่อรัฐของเรา) | |
พิกัด: 5°24′N 100°14′E / 5.400°N 100.233°E | |
เมืองหลวง | จอร์จทาวน์ |
การปกครอง | |
• ผู้ว่าการรัฐ | อับดุล ระห์มัน อับบัส |
• มุขมนตรี | ลิ้ม กวนเอง |
พื้นที่[2] | |
• ทั้งหมด | 1,048 ตร.กม. (405 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2010)[3] | |
• ทั้งหมด | 1,520,143 คน |
• ความหนาแน่น | 1,500 คน/ตร.กม. (3,800 คน/ตร.ไมล์) |
ดัชนีการพัฒนามนุษย์ | |
• HDI (2010) | 0.773 (สูง) |
เขตเวลา | UTC+8 (MST) |
รหัสไปรษณีย์ | 10xxx–14xxx |
รหัสโทรศัพท์ | +604 |
ทะเบียนพาหนะ | P |
อังกฤษเข้ายึดครอง | 11 สิงหาคม พ.ศ. 2329 |
ญี่ปุ่นเข้ายึดครอง | 19 ธันวาคม พ.ศ. 2484 |
เข้าร่วมสหพันธรัฐมาลายา | 31 มกราคม พ.ศ. 2491 |
รับเอกราชจากสหราชอาณาจักร | 31 สิงหาคม พ.ศ. 2500 |
เว็บไซต์ | www.penang.gov.my |
ปูเลาปีนัง (มลายู: Pulau Pinang) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธรัฐมาเลเซีย เดิมชาวมลายูรุ่นแรกเรียกว่า ปูเลาวาซาตู หรือเกาะเดี่ยว ต่อมาพบในแผนที่เดินเรือ เรียกว่า ปูเลาปีนัง หรือเกาะหมาก ต่อมาอังกฤษเรียกว่า เกาะพรินซ์ออฟเวลส์
ภูมิศาสตร์
รัฐปีนังประกอบด้วยพื้นที่ 2 ส่วน ได้แก่ เกาะปีนัง ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ทางชายฝั่งตะวันตกของประเทศ และเป็นที่ตั้งของจอร์จทาวน์ซึ่งเป็นเมืองหลวงของรัฐ และเซเบอรังเปอไร (สมารังไพร) ซึ่งตั้งอยู่บนชายฝั่ง
ประชากร
รัฐปีนังเป็นเขตการปกครองเพียงแห่งเดียวของมาเลเซียที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวจีน โดยมีอัตราส่วนของประชากรเชื้อสายจีนประมาณร้อยละ 41.72 มากกว่าประชากรเชื้อสายมลายูซึ่งมีอัตราส่วนประมาณร้อยละ 41.33[4]
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม
- ชุลีพร พงศ์สุพัฒน์. (2531, มิถุนายน). บทบาทและอิทธิพลทางการค้าของชาวจีนในปีนังตอนปลายศตวรรษที่ 19. อักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(2), น. 65-92.
- ตวงทิพย์ พรมเขต. (2560, สิงหาคม-2561, กรกฎาคม). เครือข่ายการค้าปีนัง-ภูเก็ต-ตรัง เหมืองแร่ และชาวจีนโพ้นทะเล. วารสารประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 42, น. 67-87.
อ้างอิง
- ↑ "Journal of the parliaments of the Commonwealth". Journal of the Parliaments of the Commonwealth. Commonwealth Parliamentary Association, General Council. 34. 1953.
- ↑ "Laporan Kiraan Permulaan 2010". Jabatan Perangkaan Malaysia. p. 27. สืบค้นเมื่อ 2011-01-24.
- ↑ "Laporan Kiraan Permulaan 2010". Jabatan Perangkaan Malaysia. p. iv. สืบค้นเมื่อ 2011-01-24.
- ↑ "Penang Statistics (Quarter 1, 2008)" (PDF). Socio-Economic & Environmental Research Institute. 2008. สืบค้นเมื่อ 2008-07-19.
- ↑ "2010 Population and Housing Census of Malaysia" (PDF). Department of Statistics, Malaysia. สืบค้นเมื่อ 17 June 2012. p. 13