ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชาวไทพวน"
บรรทัด 27: | บรรทัด 27: | ||
# อุดรธานี (อำเภอบ้านผือ) |
# อุดรธานี (อำเภอบ้านผือ) |
||
# อุตรดิตถ์ (บ้านปากฝาง อ.เมือง จ.อุตรดิตถ์) |
# อุตรดิตถ์ (บ้านปากฝาง อ.เมือง จ.อุตรดิตถ์) |
||
# หนองคาย (บ้านกวดโคกสว่าง ต.นาข่า อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย) |
|||
==อ้างอิง== |
==อ้างอิง== |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 10:21, 10 กันยายน 2557
ชาวไทพวน หรือ ชาวลาวพวน เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ไท ใช้ภาษาพวน ซึ่งเป็นตระกูลภาษาไท-กะได อาศัยอยู่ในหลายจังหวัดของประเทศไทย เดิมอาศัยอยู่ในประเทศลาว
ประวัติ
ชาวไทพวน เดิมเป็นประชากรของเมืองพวน ซึ่งอยู่ทางเหนือของแขวงเชียงขวางของ ประเทศลาว ก่อนจะอพยพเข้ามาสู่ประเทศสยามหลายช่วงในประวัติศาสตร์ ซึ่งอพยพเข้ามามากที่สุดครั้งสงครามปราบฮ่อ รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
วิถีชีวิต
ชาวไทพวน หรือลาวพวน ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม เมื่อว่างจากการทำนาก็จะประกอบอาชีพเกษตรกรรม ผู้ชายจะสานกระบุง ตะกร้า และเครื่องมือหาปลา ส่วนผู้หญิงจะทอผ้า ที่มีชื่อเสียงคือ "ผ้ามัดหมี่ลพบุรี" อาหารที่ชาวไทพวนนิยม คือ ปลาร้า นิยมทานขนมจีนและข้าวหลามในงานบุญ ปลาส้ม ส่วนอาหารอื่น ๆ จะประกอบขึ้นจากวัตถุดิบในท้องถิ่น
ชาวไทพวนมีความเชื่อเรื่องผี มีศาลประจำหมู่บ้านเรียกว่า ศาลตาปู่ หรือศาลเจ้าปู่บ้าน รวมทั้งการละเล่นก็มีผีนางด้ง ผีนางกวัก มีประเพณีใส่กระจาด(เส่อกระจาด) ประเพณีกำฟ้า(กำฟ้าพาแลง) เป็นประเพณีเอกลักษณ์ ซึ่งเป็นการสักการะต่อธรรมชาติและผี
ภาษาของชาวไทพวนมีสำเนียงคล้ายภาษาถิ่นเหนือ คงเหลือแต่เพียงภาษาพูด ภาษาเขียนแทบจะไม่มีคนเขียนได้แล้ว
ถิ่นอาศัยในประเทศไทย
- สุโขทัย
- สระบุรี
- นครนายก
- ปราจีนบุรี
- ฉะเชิงเทรา
- ลพบุรี
- ราชบุรี
- เพชรบุรี
- น่าน (บ้านฝ่ายมูล)
- แพร่ (ต.ทุ่งโฮ่ง อ.เมืองแพร่)
- สิงห์บุรี (หมู่ที่ 3 ต.บางน้ำเชี่ยว อ.พรหมบุรี)
- พิจิตร (บ้านป่าแดง อ.ตะพานหิน)
- สุพรรณบุรี (บ้านดอนหนามแดง , บ้านไผ่เดี่ยว , รางบัว ต.วัดโบสถ์ อ.บางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี)
- อุดรธานี (อำเภอบ้านผือ)
- อุตรดิตถ์ (บ้านปากฝาง อ.เมือง จ.อุตรดิตถ์)
- หนองคาย (บ้านกวดโคกสว่าง ต.นาข่า อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย)
อ้างอิง
สิงห์บุรี อ.พรหมบุรี ต.บางน้ำเชี่ยว หมู่ 5 โภคาภิวัฒน์