ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มิโคยัน มิก-27"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล r2.7.2+) (โรบอต แก้ไข: sv:Mikojan-Gurevitj MiG-27 |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 16: | บรรทัด 16: | ||
}} |
}} |
||
'''มิโคยัน มิก-27''' ({{lang-en|''Mikoyan MiG-27'' Flogger-D/J}}, {{lang-ru|''Микоян и Гуревич МиГ-27''}}) ([[นาโต้]]ใช้ชื่อรหัสว่า'''ฟลอกเกอร์-ดี/เจ''') เป็น[[เครื่องบินโจมตีภาคพื้นดิน]]ที่สร้างโดยสำนักงานออกแบบ[[มิโคยัน]]ของ[[สหภาพโซเวียต]]และต่อมาถูกผลิตใต้ใบอนุญาตโดย[[อินเดีย]]ใช้ชื่อว่า'''บาฮาดูร''' (''Bahadur'') แปลว่าผู้กล้า อย่างไรก็ตามมันไม่เหมือนมิก-23 มิก-27 นั้นไม่ถูกใช้อย่างแพร่หลายนักนอกจากรัสเซีย ประเทศส่วนมากใช้กลับใช้[[มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-23|มิก-23บีเอ็น]]และ[[ซุคฮอย ซู-25]] แทน ในปัจจุบันมันประจำการอยู่ในอินเดียและศรีลังกาเท่านั้น ส่วนของรัสเซียและยูเครนนั้นได้ปลดประจำการแล้ว |
'''มิโคยัน มิก-27''' ({{lang-en|''Mikoyan MiG-27'' Flogger-D/J}}, {{lang-ru|''Микоян и Гуревич МиГ-27''}}) ([[นาโต้]] ใช้ชื่อรหัสว่า'''ฟลอกเกอร์-ดี/เจ''') เป็น[[เครื่องบินโจมตีภาคพื้นดิน]]ที่สร้างโดยสำนักงานออกแบบ[[มิโคยัน]]ของ[[สหภาพโซเวียต]]และต่อมาถูกผลิตใต้ใบอนุญาตโดย[[อินเดีย]]ใช้ชื่อว่า '''บาฮาดูร''' (''Bahadur'') แปลว่าผู้กล้า อย่างไรก็ตามมันไม่เหมือนมิก-23 มิก-27 นั้นไม่ถูกใช้อย่างแพร่หลายนักนอกจากรัสเซีย ประเทศส่วนมากใช้กลับใช้[[มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-23|มิก-23บีเอ็น]]และ[[ซุคฮอย ซู-25]] แทน ในปัจจุบันมันประจำการอยู่ในอินเดียและศรีลังกาเท่านั้น ส่วนของรัสเซียและยูเครนนั้นได้ปลดประจำการแล้ว |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:26, 21 มีนาคม 2555
บทบาท | เครื่องบินขับไล่โจมตี |
---|---|
ชาติกำเนิด | สหภาพโซเวียต |
บริษัทผู้ผลิต | มิโคยัน |
บินครั้งแรก | 20 สิงหาคม พ.ศ. 2513 |
เริ่มใช้ | พ.ศ. 2518 |
ปลดประจำการ | พ.ศ. 2533 (รัสเซีย) |
สถานะ | ประจำการในผู้ใช้ต่างชาติ |
ผู้ใช้งานหลัก | กองทัพอากาศรัสเซีย กองทัพอากาศอินเดีย กองทัพอากาศศรีลังกา |
ช่วงการผลิต | พ.ศ. 2513-2529 |
จำนวนที่ผลิต | 1,075 ลำ[1] |
พัฒนามาจาก | มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-23 |
มิโคยัน มิก-27 (อังกฤษ: Mikoyan MiG-27 Flogger-D/J, [Микоян и Гуревич МиГ-27] ข้อผิดพลาด: {{Lang-xx}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ)) (นาโต้ ใช้ชื่อรหัสว่าฟลอกเกอร์-ดี/เจ) เป็นเครื่องบินโจมตีภาคพื้นดินที่สร้างโดยสำนักงานออกแบบมิโคยันของสหภาพโซเวียตและต่อมาถูกผลิตใต้ใบอนุญาตโดยอินเดียใช้ชื่อว่า บาฮาดูร (Bahadur) แปลว่าผู้กล้า อย่างไรก็ตามมันไม่เหมือนมิก-23 มิก-27 นั้นไม่ถูกใช้อย่างแพร่หลายนักนอกจากรัสเซีย ประเทศส่วนมากใช้กลับใช้มิก-23บีเอ็นและซุคฮอย ซู-25 แทน ในปัจจุบันมันประจำการอยู่ในอินเดียและศรีลังกาเท่านั้น ส่วนของรัสเซียและยูเครนนั้นได้ปลดประจำการแล้ว
รายละเอียด มิก-27
- ผู้สร้าง (โรงงานสร้างอากาศยานแห่งสหภาพโซเวียต) ปัจจุบันคือสำนักงานมิโคยัน-กูเรวิชค์
- ประเภท เจ๊ตขับไล่โจมตีทางยุทธวิธี ที่นั่งเดียว เปลี่ยนมุมลู่ปีกได้
- เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน ตูมันสกาย ให้แรงขับสถิต 7,025 กิโลกรัม และ 9,300 กิโลกรัม เมื่อใช้สันดาปท้าย 1 เครื่อง
- กางปีก 14.25 เมตร เมื่อกางปีกเต็มที่
- 8.38 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
- พื้นที่ปีก 27.26 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า ประมาณ 8,165 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นปกติ 16,000 กิโลกรัม
- อัตราเร็ว 1.5 มัค ที่ระยะสูง 12,000 เมตร
- 1.2 มัค ที่ระยะสูง 305 เมตร
- รัศมีทำการรบ 1,000 กิโลเมตร เมื่อบิน สูง-ต่ำ-สูง
- 350 กิโลเมตร เมื่อบิน ต่ำ-ต่ำ-ต่ำ
- พิสัยบินปกติ 2,500 กิโลเมตร
- พิสัยบินไกลสุด 4,200 กิโลเมตร เมื่อติดตั้งถังเชื้อเพลิงปลดทิ้งได้
- อาวุธ ปืนใหญ่อากาศ ชนิดลำกล้องหมุนได้ 6 ลำกล้อง ขนาด 23 มม. 1 กระบอก
- อาวุธปล่อยอากาศสู่พื้น เอเอส-7 เคอร์รี่ 4 นัด หรือ ลูกระเบิด
- รวม น้ำหนัก 3,000 กิโลกรัม ที่ใต้ลำตัว 3 แห่ง และ ใต้ปีก 2 แห่ง
อ้างอิง
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ มิโคยัน มิก-27