ข้ามไปเนื้อหา

พรรคภารตียชนตา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พรรคภารตียชนตา
ชื่อย่อBJP
ผู้ก่อตั้ง
ประธานJ. P. Nadda[2]
คณะผู้บริหารสูงสุดผู้บริหารระดับชาติ[3]
ประธานในรัฐสภานเรนทระ โมที
(นายกรัฐมนตรี)
ผู้นำในโลกสภานเรนทระ โมที
(ประธานโลกสภา)[4]
ผู้นำในราชยสภาPiyush Goyal
(ประธานราชยสภา)
เหรัญญิกRajesh Agarwal[5]
ก่อตั้ง6 เมษายน 1980 (44 ปีก่อน) (1980-04-06)[6]
แยกจากพรรคชนตา[6]
ก่อนหน้าBharatiya Jana Sangh
(1951–1977)[6]
พรรคชนตา
(1977–1980)[6]
ที่ทำการ6-A, Deen Dayal Upadhyaya Marg,
New Delhi, Delhi, India[7]
หนังสือพิมพ์Kamal Sandesh (อังกฤษและฮินดี)[8]
Kamal Barta (เบงกอล)[9]
สถาบันนโยบายPublic Policy Research Centre[10][11]
ฝ่ายนักเรียนนักศึกษาAkhil Bharatiya Vidyarthi Parishad
(ไม่ทางการ)[12]
ฝ่ายเยาวชนBharatiya Janata Yuva Morcha[13]
ฝ่ายสตรีBJP Mahila Morcha[14]
ปีกแรงงานBharatiya Mazdoor Sangh[15]
ปีกกสิกรBharatiya Kisan Sangh[16]
สมาชิกภาพเพิ่มขึ้น180 ล้านคน (2019)[17]
อุดมการณ์
จุดยืนขวา[24]
กลุ่มระดับสากลสหภาพประชาธิปไตยระหว่างประเทศ[25][26]
สหภาพประชาธิปไตยแห่งเอเชียแปซิฟิก[27]
สี  ซัฟฟรอน[28]
สถานะโดย ECINational Party[29]
พันธมิตรNational Democratic Alliance
(ทั้งอินเดีย)[30]

North-East Democratic Alliance
(อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ)[31]

United Democratic Alliance
(รัฐนาคาแลนด์)[32]
ที่นั่งในโลกสภา
302 / 543
(ส.ส. 543 ที่นั่ง และว่าง 0 ที่นั่ง)[33]
ที่นั่งในราชยสภา
93 / 245
(ส.ส. 237 ที่นั่ง และว่าง 8 ที่นั่ง)[34][35]
ที่นั่งในสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ
1,383 / 4,036

(3987 MLAs & 49 ว่าง)

(ดูรายการทั้งหมด)
ที่นั่งในState Legislative Councils
167 / 426

(403 MLCs & 23 ว่าง)

(ดูรายการทั้งหมด)
จำนวนรัฐและดินแดนสหภาพที่เป็นรัฐบาล
11 / 28
(28 รัฐ)[36]
1 / 3
(3 UTs)
เว็บไซต์
www.bjp.org แก้ไขสิ่งนี้ที่วิกิสนเทศ
สัญลักษณ์การเลือกตั้ง
ดอกบัว
ธงประจำพรรค
การเมืองอินเดีย
รายชื่อพรรคการเมือง
การเลือกตั้ง

พรรคภารตียชนตา (ฮินดี: भारतीय जनता पार्टी ภารตีย ชนตา ปารฺตี; อังกฤษ: Bharatiya Janata Party: BJP, แปลว่า พรรคประชาชนอินเดีย) เป็นพรรคการเมืองอินเดียหนึ่งในสองพรรคใหญ่คู่กับพรรคคองเกรสแห่งชาติอินเดีย (Indian National Congress)[40] นับตั้งแต่ ค.ศ. 2014 พรรคนี้เป็นพรรคที่ปกครองประเทศอินเดียภายใต้การนำของนเรนทระ โมที นายกรัฐมนตรีอินเดียที่ยังดำรงตำแหน่งอยู่[41] พรรคภารตียชนตาเป็นกลุ่มการเมืองฝ่ายขวา และมีนโยบายในอดีตที่สะท้อนถึงแนวคิดชาตินิยมฮินดูแบบดั้งเดิม[42][43] โดยมีอุดมการณ์และการจัดระเบียบพรรคที่เชื่อมโยงกับกลุ่มราษฏรียสวยัมเสวกสังฆ์ (RSS) อย่างใกล้ชิด[44] ข้อมูลเมื่อ กุมภาพันธ์ 2022 พรรคภารตียชนตามีสมาชิกในรัฐสภาอินเดียและสภาระดับรัฐมากที่สุด

พรรคภารตียชนตานั้นมีที่มาจากกลุ่มภารตียชนสังฆ์ (Bharatiya Jana Sangh) ซึ่งศยามา ประสาท มุขัรชี (Syama Prasad Mukherjee) ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1951[45] และหลังการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินใน ค.ศ. 1977 กลุ่มภารตียชนสังฆ์รวมตัวกับกลุ่มการเมืองอื่นอีกหลายกลุ่มเข้าเป็นพรรคชนตา (Janata Party) และเอาชนะพรรคคองเกรสแห่งชาติอินเดียในการเลือกตั้งทั่วไป ค.ศ. 1977 ได้อยู่ในอำนาจสามปี จึงยุบพรรคลงใน ค.ศ. 1980 และสมาชิกบางคนได้หันเหมาก่อตั้งพรรคภารตียชนตาในที่สุด แม้หนทางการเมืองแรกเริ่มไม่ราบเรียบ พรรคภารตียชนตาเริ่มเข้มแข็งขึ้นหลังจากเกิดความเคลื่อนไหวรามชันมภูมิ (Ram Janmabhoomi) ครั้นเมื่อได้ชัยชนะในการเลือกตั้งระดับรัฐ ทั้งมีผลงานดีขึ้นในการเลือกตั้งระดับชาติ พรรคภารตียชนตาก็กลายเป็นพรรคการเมืองที่ใหญ่สุดในรัฐสภาเมื่อ ค.ศ. 1996 แต่ก็ยังมิอาจครองเสียงข้างมากในสภาล่าง ทั้งรัฐบาลที่จัดตั้งก็อยู่ได้เพียง 13 วัน[46]

เมื่อมีการเลือกตั้งทั่วไปใน ค.ศ. 1998 กลุ่มการเมืองที่เรียก พันธมิตรประชาธิปไตยแห่งชาติ (National Democratic Alliance) ซึ่งมีพรรคภารตียชนตาเป็นผู้นำนั้น สามารถจัดตั้งรัฐบาลภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีอฏัล พิหารี วาชเปยี (Atal Bihari Vajpayee) แต่ก็ดำรงอยู่ได้เพียงหนึ่งปี ก็มีการเลือกตั้งใหม่ นายกรัฐมนตรีวาชเปยีสามารถนำรัฐบาลชุดใหม่และอยู่ในตำแหน่งได้ครบวาระ นับเป็นรัฐบาลชุดแรกที่มิได้มาจากพรรคคองเกรสแห่งชาติอินเดียและสามารถอยู่ครบวาระ ครั้นมีการเลือกตั้งทั่วไปใน ค.ศ. 2004 พันธมิตรประชาธิปไตยแห่งชาติแพ้พ่ายอย่างมิได้คาดคิด พรรคภารตียชนตาจึงตกเป็นฝ่ายค้านในรัฐสภาถึงสิบปี จนมีการเลือกตั้งทั่วไปใน ค.ศ. 2014 นเรนทระ โมที (Narendra Modi) นำพาพรรคภารตียชนตาไปสู่ชัยชนะอันท่วมท้น และได้เป็นนายกรัฐมนตรีจัดตั้งรัฐบาลที่มาจากพันธมิตรประชาธิปไตยแห่งชาติซึ่งเวลานั้นมีสมาชิกเป็นผู้ว่าการรัฐในอินเดียถึง 16 รัฐ นับตั้งแต่เดือนธันวาคม ค.ศ. 2022

อุดมการณ์อย่างเป็นทางการของพรรค คือ มนุษยนิยมบริบูรณ์ (integral humanism) ตามที่ทีนทยาล อุปาธยายะ (Deendayal Upadhyaya) กำหนดขึ้นเป็นครั้งแรกใน ค.ศ. 1965 พรรคยังสนับสนุนแนวคิดอนุรักษนิยมเชิงสังคม (social conservatism) และมีนโยบายต่างประเทศที่ตั้งอยู่บนหลักชาตินิยม แผนการสำคัญของพรรค คือ การยกเลิกสถานะพิเศษของรัฐชัมมูและกัษมีร์ การสร้างวัดพระรามในเมืองอโยธยา และการบังคับใช้ประมวลกฎหมายแพ่งที่เป็นระเบียบเดียวกันทั่วประเทศ แต่กิจการเหล่านี้ยังมิได้ริเริ่มในรัฐบาลใด ๆ ของพรรคนับแต่ ค.ศ. 1998 สืบมา เพราะหันไปเน้นนโยบายเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมใหม่อย่างกว้างขวางซึ่งให้ความสำคัญอันดับต้นแก่โลกาภิวัตน์และความเติบโตทางเศรษฐกิจยิ่งกว่าสวัสดิการสังคม[47]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "What you need to know about India's BJP". AlJazeera. 23 May 2019. สืบค้นเมื่อ 16 March 2020.
  2. ↑ Ananya Das (20 January 2020). "Jagat Prakash Nadda: BJP's new national president rises through the ranks, faces several challenges". Zee News. สืบค้นเมื่อ 16 March 2020.
  3. ↑ "Bharatiya Janata Party Constitution". BJP official website. Bharatiya Janata Party. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 18 November 2017. สืบค้นเมื่อ 15 May 2020.
  4. ↑ "BJP announces new parliamentary committee; Modi leader in Lok Sabha, Rajnath his deputy". India Today. 12 June 2019. สืบค้นเมื่อ 16 March 2020.
  5. ↑ "Rajesh Agarwal gets BJP treasurer post". United News of India. 27 September 2020. สืบค้นเมื่อ 12 October 2020.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 "BJP's foundation day: Brief history of the achievements and failures of the party". The Indian Express. 6 April 2019. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  7. ↑ "BJP Gets A New Address; Soul Of New Office Is The Party Worker, Says PM Modi". NDTV.com.
  8. ↑ Siddhartha Rai (27 January 2017). "PM Modi goes cashless, buys lifetime subscription of BJP mouthpiece Kamal Sandesh through cheque". India Today. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  9. ↑ Sengupta, Tamal. "Bengal BJP revamps party mouthpiece before 2018 panchayet elections". The Economic Times.
  10. ↑ "Public Policy Research Centre". สืบค้นเมื่อ 22 July 2020.
  11. ↑ —Express News Service (23 May 2020). "BJP think tank offers online course in governance; babus to impart lessons". newindianexpress.com. New Delhi: The New Indian Express. สืบค้นเมื่อ 14 July 2020.
    • "BJP think tank releases Modi Govt's 100-day report card". dailypioneer.com. New Delhi: The Pioneer. 10 September 2019. สืบค้นเมื่อ 14 July 2020. Public Policy Research Center (PPRC), BJP's think tank, on Monday released a comprehensive report on 100 major decisions and initiatives taken by Modi Government in first 100 days.
  12. ↑ "Akhil Bhartiya Vidyarthi Parishad is not the students' wing of BJP: Shreehari Borikar".
  13. ↑ "BJP youth wing launches its campaign for party's Lok Sabha poll win". Economic Times. 19 January 2019. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  14. ↑ "Quota for women in council of ministers among Mahila Morcha's suggestions for BJP poll manifesto". Economic Times. 5 April 2019. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  15. ↑ Pragya Singh (15 January 2008). "Need to Know BJP-led BMS is biggest labour union in India". live mint. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  16. ↑ Gupta, Sejuta Das (2019e). Class, Politics, and Agricultural Policies in Post-liberalisation India. Cambridge University Press. pp. 172–173. ISBN 978-1-108-41628-3.
  17. ↑
  18. ↑
  19. ↑
  20. ↑
  21. ↑
  22. ↑
    • McDonnell, Duncan; Cabrera, Luis (2019). "The right-wing populism of India's Bharatiya Janata Party (and why comparativists should care)". Democratization. 26 (3): 484–501. doi:10.1080/13510347.2018.1551885. S2CID 149464986.
    • Özçelik, Ezgi (2019). Right-wing Populist Governments Rhetorical Framing of Economic Inequality : the Cases of BJP in India and AKP in Turkey. Koç University.
  23. ↑ Johnson, Matthew; Garnett, Mark; Walker, David M (2017). Conservatism and Ideology. Routledge. pp. 45–50. ISBN 978-1-317-52900-2.
  24. ↑ Malik & Singh 1992, pp. 318–336; Banerjee 2005, p. 3118.
  25. ↑ Pillalamarri, Akhilesh. "India's Bharatiya Janata Party Joins Union of International Conservative Parties — The Diplomat". The Diplomat. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 February 2016.
  26. ↑ "Members". idu.org. International Democrat Union. สืบค้นเมื่อ 25 September 2019.
  27. ↑ "International Democrat Union » Asia Pacific Democrat Union (APDU)". International Democrat Union. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 June 2017. สืบค้นเมื่อ 12 June 2017.
  28. ↑ Iwanek, Krzysztof (10 September 2018). "Paint It Saffron: The Colors of Indian Political Parties" (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). The Diplomat. สืบค้นเมื่อ 5 July 2021.
  29. ↑ Election Commission 2013.
  30. ↑ 30.0 30.1 Devesh Kumar (20 May 2014). "BJP + 29 Parties = National Democratic Alliance". NDTV. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  31. ↑ "BJP seals alliances in Northeast, aims 22 LS seats". The Hindu Business Line. 13 March 2019. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  32. ↑ Agarwala, Tora (19 September 2021). "Nagaland's new 'Opposition-less' government to be called United Democratic Alliance". The Indian Express. สืบค้นเมื่อ 26 September 2021.
  33. ↑ "Party Position pdf" (PDF).
  34. ↑ "Alphabetical Party Position in the Rajya Sabha".
  35. ↑ "Strengthwise Party Position in the Rajya Sabha". Rajya Sabha. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 June 2017.
  36. ↑ "BJP gains back Madhya Pradesh in just 15 months after losing it". India Today. 26 November 2019.
  37. ↑ Gyan Varma (15 July 2019). "Meet BL Santhosh, newly appointed general secretary of BJP". live mint. สืบค้นเมื่อ 16 March 2020.
  38. ↑ Rajkumar. "सरकार की नीतियों को किसानों तक पहुंचाएगा बीजेपी किसान मोर्चा". m.patrika.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-19. สืบค้นเมื่อ 8 August 2020.
  39. ↑ "Facebook accused of boosting far-right BJP in Indian elections". People's World. 17 March 2022. สืบค้นเมื่อ 9 April 2022.
  40. ↑ "In Numbers: The Rise of BJP and decline of Congress". The Times of India. 19 May 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 November 2017. สืบค้นเมื่อ 29 June 2017.
  41. ↑ "Lok Sabha Election results 2019: EC declares results of all 542 seats, BJP wins 303". Zee News. 25 May 2019. สืบค้นเมื่อ 30 March 2020.
  42. ↑ Banerjee 2005, p. 3118.
  43. ↑ Malik & Singh 1992, p. 318.
  44. ↑ "Men, machinery and mind of RSS behind BJP's poll power punch". Business Standard. 17 March 2019. สืบค้นเมื่อ 18 March 2020.
  45. ↑ Swain 2001, p. 60.
  46. ↑ Guha 2007, p. 633.
  47. ↑ Sen 2005, pp. 251–272.

ข้อมูลอ้างอิง

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ
Bharatiya Janata Party (หมวดหมู่)
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=พรรคภารตียชนตา&oldid=11876391"