ผับร็อก (สหราชอาณาจักร)
| ผับร็อก | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | ร็อกแอนด์โรล, การาจร็อก, บริติชบลูส์, คันทรีร็อก, โฟล์กร็อก, พาวเวอร์ป็อป, ริทึมแอนด์บลูส์, บีตมิวสิก |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | คริสต์ทศวรรษ 1970 ที่ลอนดอน และเอสเซกซ์ |
| เครื่องบรรเลงสามัญ | กีตาร์, เบส, กลอง, เปียโน |
| รูปแบบอนุพันธุ์ | พังก์ร็อก, นิวเวฟ, ม็อดรีไววอล, Oi!, บริตป็อป |
ผับร็อก (อังกฤษ: Pub rock) เป็นแนวเพลงประเภทหนึ่งของดนตรีร็อก ที่ถูกพัฒนาขึ้นในช่วงต้นถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1970 ในสหราชอาณาจักร เมื่อมองย้อนไปก่อนหน้านี้ ผับร็อกมีการต่อต้านกับดนตรีโพรเกรสซิฟร็อก และแกลมร็อก ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาที่ไม่นาน ที่ผับร็อกได้หลีกเลี่ยงการจัดแสดงที่สถานบันเทิง และหันมาแสดงเพลงร็อกในผับเล็ก ๆ และคลับต่าง ๆ ในช่วงแรก[1] และเป็นตัวเร่งสำคัญให้แนวเพลงพังก์ร็อกมีความโดดเด่น
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]หนังสืออ่านเพิ่ม
[แก้]- Blaney, John (2011) - A Howlin' Wind: Pub Rock And The Birth of New Wave (London: Soundcheck Books). ISBN 0-9566420-4-7
- Savage, Jon (1991). England's Dreaming: The Sex Pistols and Punk Rock (London: Faber and Faber). ISBN 0-312-28822-0
- Lydon, John (1995). Rotten: No Irish, No Blacks, No Dogs (New York: Picador). ISBN 0-312-11883-X
- Birch, Will (2003). No Sleep Till Canvey Island: The Great Pub Rock Revolution (1st ed. London: Virgin Books) ISBN 0-7535-0740-4.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Southend Music Venues เก็บถาวร 2014-12-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน by Southend Sites
- Pub Rock at Nostalgia Central
