ปอมปีย์
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ไนอุส ปอมเปอุส มักนุส (อังกฤษ: Gnaeus Pompeius Magnus; ภาษาละติน: [ˈnːae̯.ʊs pɔmˈpɛjjʊs ˈmaŋnʊs]) รู้จักกันในนาม ปอมปีย์มหาบุรุษ (Pompey the Great; 29 กันยายน 106 ปีก่อน ค.ศ. – 28 กันยายน 48 ปีก่อน ค.ศ.) เป็นแม่ทัพระดับสูงและรัฐบุรุษชาวโรมัน ซึ่งการงานอาชีพของเขาได้เป็นส่วนสำคัญในการเปลี่ยนแปลงของโรมันจากสาธารณรัฐสู่จักรวรรดิ เขาเป็นพันธมิตรทางการเมืองในช่วงเวลานึงและต่อมาก็กลายเป็นคู่ปรับของจูเลียส ซีซาร์ สมาชิกของขุนนางสภาสูง ปอมปีย์ได้เข้ามาเป็นทหารในขณะที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มและได้ก้าวหน้าในการดำรงตำแหน่งที่มีชื่อเสียงต่อจากเผด็จการ ซูลลา ในฐานะผู้บัญชาการทหารในสงครามกลางเมืองของซูลลา ด้วยความสำเร็จของเขาซึ่งได้รับฉายาว่า มักนุส – "มหาบุรุษ" ฉายานี้มาจากวีรบุรุษที่เป็นที่ชื่นชอบในวัยเด็กของปอมปีย์อย่างอเล็กซานเดอร์มหาราช ศัตรูของเขาได้มอบฉายาแก่เขาว่า adulescentulus carnifex ("หนุ่มนักฆ่าสัตว์") จากความโหดเหี้ยมของเขา[2] ความสำเร็จของปอมปีย์ในฐานะแม่ทัพในขณะที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มทำให้เขาได้ก้าวหน้าโดยทันทีในการเป็นกงสุลคนแรก โดยไม่ต้องเข้าร่วมประชุมแบบปกติของระบบเส้นทางแห่งเกียรติยศ (cursus honorum)(ซึ่งเป็นขั้นตอนที่จำเป็นในอาชีพทางการเมือง) เขาเป็นกงสุลมาถึงสามสมัยและเป็นที่เลื่องลือถึงการประกาศชัยชนะของโรมัน (Roman triumphs) ถึงสามครั้ง
ในปี 60 ก่อนคริสตกาล ปอมปีย์ได้ร่วมมือกับมาร์กุส ลิกินิอุส กรัสซุส และกาอิอุส ยูลิอุส ไกซาร์ (จูเลียส ซีซาร์) ในการเป็นพันธมิตรระหว่างการทหารและการเมืองอย่างไม่เป็นทางการ ที่เป็นที่รู้จักกันคือ คณะสามผู้นำที่หนึ่ง ซึ่งปอมปีย์ได้สมรสกับยูลิอา ลูกสาวของซีซาร์เพื่อช่วยให้ความปลอดภัย ภายหลังกรัสซุสและยูลิอาเสียชีวิต ปอมปีย์ได้เข้าข้างฝ่ายออปติเมตส์ ฝ่ายอนุรักษ์นิยมของวุฒิสภาโรมัน ปอมปีย์และซีซาร์ได้แย่งชิงกันเป็นผู้นำของรัฐโรมัน ซึ่งนำไปสู่สงครามกลางเมือง ในสงคราม ปอมปีย์ได้พบความปราชัยที่ยุทธการที่ฟาร์ซาลุสในปี 48 ก่อนคริสตกาล เขาได้ลี้ภัยไปอยู่ในอียิปต์ ซึ่งถูกลอบสังหารในเวลาต่อมา
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Pompey the Great". Britannica.com. สืบค้นเมื่อ October 21, 2018.
- ↑ Leach, John. Pompey the Great. p. 29.