ออปติเมตส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ออปติเมตส์
ผู้นำหลักสกีปิโอ นาซิกา เซราปิโอ
ซัลลา
กิแกโร
กาโตผู้เยาว์
ปอมปีย์
ติตุส อันนิอุส ไมโล
ก่อตั้งประมาณ 133 ปีก่อนคริสตกาล
ถูกยุบประมาณ 36 ปีก่อนคริสตกาล
อุดมการณ์อภิชนาธิปไตย
คณาธิปไตย
อภิชนนิยม
อนุรักษนิยม
Mos maiorum
อำนาจสูงสุดของวุฒิสภาโรมัน

สาธารณรัฐนิยม
การเมืองโรมโบราณ
รายชื่อพรรคการเมือง
การเลือกตั้ง

ออปติเมตส์ (ละติน: Optimates, แปลว่า "คนที่ดีที่สุด", เอกพจน์ optimas) หรือบางครั้งเรียก บอไน (boni, "คนดี") เป็นกลุ่มแยกการเมืองสายอนุรักษนิยม-อภิชนนิยมช่วงปลายสาธารณรัฐโรมัน[1]

ออปติเมตส์จัดตั้งขึ้นเพื่อตอบโต้การปฏิรูปของพี่น้องแกรคคัส สองผู้แทนสภาสามัญช่วง 133 และ 121 ปีก่อนคริสตกาลที่ต้องการผ่านกฎหมายไร่นาที่ดินเพื่อช่วยเหลือคนยากจน และพยายามปฏิรูปเพื่อลดอำนาจวุฒิสภา เนื่องจากออปติเมตส์ครองที่นั่งวุฒิสภาและเป็นเจ้าของที่ดิน พวกเขาจึงต่อต้านการปฏิรูปอย่างรุนแรง และท้ายที่สุดสังหารพี่น้องแกรคคัส[2] ขณะที่การปฏิรูปนี้ได้รับการยึดถือโดยปอปปูเลรีส (Populares) กลุ่มแยกการเมืองอีกกลุ่มที่นิยมลัทธิอิงสามัญชน ระยะเวลาประมาณ 80 ปีในการเมืองโรมันเป็นการเผชิญหน้าระหว่างสองกลุ่มนี้ ออปติเมตส์นิยมธรรมเนียมและกฎหมายโรมันสมัยบรรพชน และต้องการคงอำนาจสูงสุดของวุฒิสภาเหนือสภาสามัญ[3] รวมถึงปฏิเสธนโยบายของกลุ่มปอปปูเลรีสที่จะขยายความเป็นพลเมืองโรมันไปยังโซชิไอ หรือกลุ่มชนอิตาลิกที่เป็นพันธมิตรกับโรม ออปติเมตส์เข้าพวกกับปอมปีย์เมื่อเชื่อว่าจูเลียส ซีซาร์วางแผนล้มล้างรัฐบาล และสลายตัวหลังพ่ายแพ้ในสงครามกลางเมืองซีซาร์ที่ตามมา

ชาติกำเนิดของออปติเมตส์มีตั้งแต่แพทริเซียน เช่น ซัลลา และสกีปิโอ นาซิกา เซราปิโอ, พลีเบียน เช่น ปอมปีย์, กาโตผู้เยาว์ และติตุส อันนิอุส ไมโล และนอวุสฮอมอ (novus homo, คนแรกในตระกูลที่เป็นสมาชิกวุฒิสภา) เช่น กิแกโร[4]

ประวัติ[แก้]

จอห์น แซนด์ส นักวิชาการศิลปะคลาสสิกชาวอังกฤษพบว่าออปติเมตส์รวมกลุ่มช่วงติแบริอุส แกรคคัสเสียชีวิตใน 133 ปีก่อนคริสตกาล[5] จากนั้นเจตนารมณ์ของกลุ่มมาถึงจุดสูงสุดในยุคซัลลา ผู้เผด็จการโรมันเมื่อ 81 ปีก่อนคริสตกาล ซัลลาลดอำนาจของสภา เพิ่มจำนวนสมาชิกวุฒิสภาจาก 300 เป็น 600 คน กำจัดสมาชิกกลุ่มปอปปูเลรีสผ่านการเนรเทศ และตั้งกองทหารหลายพันนายทางตอนเหนือของอิตาลี แต่หลังซัลลาเกษียณ (80 ปีก่อนคริสตกาล) และเสียชีวิต (78 ปีก่อนคริสตกาล) การเมืองโรมันค่อย ๆ กลับไปเป็นเช่นเดิม นอกจากซัลลา ออปติเมตส์มีสมาชิกที่โดดเด่นได้แก่ ลูคัลลัส, กาโตผู้เยาว์, ติตุส อันนิอุส ไมโล, มาร์กุส กัลเพอร์นิอุส บิบุลุส และมาร์กุส ยูนิอุส บรูตุสผู้ลูก ถึงแม้ออปติเมตส์จะห็นค้านปอมปีย์ แต่ภายหลังสนับสนุนเขาเพื่อสู้กับจูเลียส ซีซาร์ที่หนุนหลังโดยปอปปูเลรีสช่วงสงครามกลางเมืองซีซาร์ใน 49 ปีก่อนคริสตกาล หลังพ่ายแพ้สงครามและซีซาร์กลายเป็นผู้เผด็จการตลอดกาล "ผู้ปลดปล่อย" (Liberatores) หรือสมาชิกออปติเมตส์ที่เหลือรอดและปอปปูเลรีสบางส่วนที่แปรพักตร์คบคิดสังหารซีซาร์ในวันที่ 15 มีนาคม 44 ปีก่อนคริสตกาล นำไปสู่สงครามกลางเมืองผู้ปลดปล่อย และการกำเนิดจักรวรรดิโรมันในบั้นปลาย

มุมมอง[แก้]

โดยทั่วไปออปติเมตส์สนับสนุนนอบิลีส (nobiles, อภิชน) และคัดค้านการเข้าสู่การเมืองของนอวุสฮอมอ แต่บางกรณีมีข้อยกเว้น เช่น กิแกโร นักพูดคนสำคัญไม่เคยได้รับการยอมรับจากออปติเมตส์อย่างเต็มที่เพราะเขาเป็นนอวุสฮอมอ ทั้งที่เขาสนับสนุนกลุ่มนี้อย่างแข็งขัน[6] ขณะที่ปอมปีย์เป็นผู้นำออปติเมตส์ช่วงสงครามกลางเมืองซีซาร์ทั้งที่ตระกูลเขาเป็นอภิชนได้ไม่นาน ออปติเมตส์คัดค้านการขยายขอบเขตความเป็นพลเมืองโรมัน ต้องการดำรง "วิถีบรรพชน" (mos maiorum) และรักษากรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินแบบเดิม (ต่อต้านการปฏิรูปหนี้สินและการกระจายการถือครองที่ดิน) นอกจากนี้พยายามขัดขวางแม่ทัพเช่น กาอิอุส มาริอุส, ปอมปีย์ และจูเลียส ซีซาร์จากการใช้กองทัพเสริมอำนาจให้ตนเอง พวกเขาคัดค้านนโยบายของมาริอุสในการเกณฑ์ชาวโรมันที่ยากไร้เป็นทหารและมอบอาวุธให้ รวมถึงแผนในการให้ทหารผ่านศึกครอบครองที่ดินของรัฐบาล[7]

ตัวอย่างสมาชิก[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Gill, N. S. (November 8, 2019). "Ancient Roman History: Optimates". ThoughtCo. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
  2. Gill, N. S. (August 1, 2019). "Who Were the Gracchi Brothers of Ancient Rome?". ThoughtCo. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
  3. "Optimates and Populares - Roman History". Etrusia. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
  4. "Novus homo". Oxford Reference. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
  5. Sandys, John Edwin (1921). A Companion to Latin Studies (3 ed.). Cambridge: Cambridge University Press. p. 125. 133[:] Tribute of Ti. Gracchus, his 'lex agraria' and destruction by a rabble of optimates, headed by P. Scipio Nasica [...].
  6. Everitt, Anthony (30 November 2001). Cicero: The Life and Times of Rome's Greatest Politician. Random House Publishing Group. p. 400. ISBN 9781588360342.
  7. "Gaius Marius". History for Kids. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.