นกเงือกดินใต้
| นกเงือกดินใต้ | |
|---|---|
| |
| นกเงือกดินใต้ (Bucorvus leadbeateri) ที่เขตอนุรักษ์แห่งชาติมาไซมารา ประเทศเคนยา | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Aves |
| อันดับ: | Coraciiformes |
| วงศ์: | Bucerotidae |
| วงศ์ย่อย: | Bucorvinae |
| สกุล: | Bucorvus |
| สปีชีส์: | B. leadbeateri |
| ชื่อทวินาม | |
| Bucorvus leadbeateri (Vigors, 1825) | |
| ชื่อพ้อง | |
| |
นกเงือกดินใต้ หรือ นกเงือกดินพันธุ์ใต้[2] หรือ นกเงือกดำโหนกเตี้ย[3] (อังกฤษ: Southern ground hornbill; ชื่อวิทยาศาสตร์: Bucorvus leadbeateri; ชื่อพ้อง: Bucorvus cafer) เป็นนกขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง ในวงศ์นกเงือก (Bucerotidae) จำพวกนกเงือกดิน
เป็นนกเงือกดินหนึ่งในสองชนิดที่ยังคงดำรงเผ่าพันธุ์อยู่มาจนถึงปัจจุบัน (หนึ่งชนิดสูญพันธุ์ไปแล้ว อีกหนึ่งชนิดที่ยังเหลืออยู่ คือ นกเงือกดินเหนือ (B. abyssinicus)[4])
นกเงือกดินใต้ เป็นนกเงือกขนาดใหญ่ มีความยาวลำตัวและหางเกินกว่า 100 เซนติเมตร หรือ 1 เมตร ตัวพอ ๆ กับไก่งวง มีพฤติกรรมหากินและดำรงชีวิตเป็นหลักบนพื้นดิน แม้จะบินได้ก็ตาม เพราะมีนิ้วตีนที่สั้นทู่ไม่เหมาะแก่การเกาะจับกิ่งไม้ มีจะงอยปากใหญ่ ขาค่อนข้างยาวกว่านกเงือกชนิดอื่น บริเวณใบหน้ามีหนังสีแดงรอบตา ใต้คอมีถุงสีแดง ขนลำตัวและปีกมีสีดำ
จัดเป็นนกล่าเหยื่ออีกชนิดหนึ่ง เนื่องจากเป็นนกเงือกดินที่กินแต่เนื้อสัตว์อย่างเดียว กินสัตว์ต่าง ๆ เป็นอาหาร ทั้ง แมลง, สัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็ก เช่น งู, จิ้งจก, กิ้งก่า รวมถึงเต่าบกขนาดเล็ก และรวมถึงกระต่ายป่า หรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กได้ด้วย[3]
พบกระจายพันธุ์ตั้งแต่ีตอนเหนือของนามิเบียและแองโกลา, ทางตอนเหนือของแอฟริกาใต้, บุรุนดีและเคนยา โดยอาศัยอยู่ในพื้นที่ ๆ เป็นทุ่งหญ้าสะวันนาที่มีต้นไม้ขนาดใหญ่สำหรับการทำรัง โดยมีหญ้าไม่สูงแต่ขึ้นหนาทึบสำหรับหาอาหาร บางครั้งอาจพบเห็นออกหาอาหารเป็นกลุ่ม [2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ BirdLife International (2012). "Bucorvus leadbeateri". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.1. สืบค้นเมื่อ 16 July 2012.
- ↑ 2.0 2.1 สามเหลี่ยมโอคาแวนโก ตอนที่ 4, "สุดหล้าฟ้าเขียว". สารคดีทางช่อง 3 โดย ปองพล อดิเรกสาร: เสาร์ที่ 21 ธันวาคม 2556
- ↑ 3.0 3.1 ปองพล อดิเรกสาร. สัตว์ป่าแอฟริกา. กรุงเทพฯ : เอเรียสบุ๊คส์, 2553. 272 หน้า. หน้า 182. ISBN 978-616-90508-0-3
- ↑ Kemp, A. C. 1995 The Hornbills. Oxford University Press, Oxford.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Bucorvus leadbeateri ที่วิกิสปีชีส์