ชาวฮกจิว
| ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
|---|---|
| จีนแผ่นดินใหญ่ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ไทย , สิงคโปร์, มาเลเซีย), ทวีปอเมริกาเหนือ (สหรัฐอเมริกา, แคนาดา), ทวีปออสเตรเลีย (ออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์), ฝรั่งเศส, ญี่ปุ่น | |
| ภาษา | |
| ภาษาฮกจิว | |
| ศาสนา | |
| ส่วนมาก พุทธศาสนา (เถรวาท และ มหายาน), ลัทธิเต๋า, ลัทธิขงจื๊อ และ ลัทธิความเชื่อดั้งเดิม ศาสนาคริสต์จำนวนเล็กน้อย | |
| กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง | |
| ชาวจีนฮกเกี้ยน |
ชาวฮกจิว (อักษรจีน: 福州人; จีนกลาง: Fúzhōurén ฝูโจวเหริน; ฮกจิว: Hók-ciŭ-nè̤ng /huʔ˨˩ tsiu˥˥ nœŋ˥˧/ หุจิ๊วเนิ่ง; แต้จิ๋ว: Hok4-ziu1-nang5 ฮกจิวนั้ง) คือกลุ่มหนึ่งของชาวจีนโพ้นทะเลที่อพยพมาจากเมืองฝูโจว มณฑลฝูเจี้ยน (ฮกเกี้ยน) คำว่า "ฮกจิว" เป็นการเรียกชื่อตามสำเนียงแต้จิ๋ว ส่วนจีนกลางเรียกว่า "ฝูโจว"
ชาวฮกจิว
[แก้]ชาวฮกจิว คือกลุ่มชาวจีนฮกเกี้ยนที่อพยพมาจากทางตอนเหนือของมณฑลฝูเจี้ยน ซึ่งมีเมืองหลวงคือเมืองฮกจิว (ฝูโจว) พื้นที่อยู่อาศัยของชาวฮกจิ่วคือตั้งแต่ตอนเหนือของมณฑลลงมาจนสิ้นสุดรอยต่อระหว่างเมืองเซี่ยเหมิน ภาษาที่พูดคือภาษาหมิ่นตง ซึ่งต่างจากภาษาหมิ่นหนาน หรือภาษาจีนฮกเกี้ยน ซึ่งใช้ทางตอนใต้ของมณฑลฝูเจี้ยนเป็นอย่างมาก
สู่ชาวจีนโพ้นทะเล
[แก้]ในประเทศไทย
[แก้]ในประเทศไทย ที่ซึ่งคาดว่าน่าจะมีชาวฮกจิวมากที่สุดและเป็นที่แรกที่ชาวฮกจิวอยู่ก็คือจังหวัดภูเก็ต เพราะมีการก่อตั้งสมาคมปกครองชาวฝูโจวเป็นครั้งแรก (ปัจจุบันคือสมาคมชาวฝูโจว ศาลเจ้าซัมเทียนเฮวกึ๋ง) เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2396 และยังมีอีกจำนวนมากอยู่ในจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยเฉพาะอำเภอนาบอน และตำบลจันดี และ จังหวัดปัตตานี จ.สุราษฎร์ธานีที่อำเภอเวียงสระและนาสาร
สมาคมฝูโจว
[แก้]- สมาคมฝูโจวแห่งประเทศไทย (泰國福州會館)
- สมาคมชาวฮกจิวภูเก็ต (普吉福州會館)