ข้ามไปเนื้อหา

จังหวัดโพธิสัตว์

พิกัด: 12°32′N 103°55′E / 12.533°N 103.917°E / 12.533; 103.917
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดโพธิสัตว์

ខេត្តពោធិ៍សាត់
เกาะซ็อมเปาเมียะฮ์ (สำเภาทอง)
เกาะซ็อมเปาเมียะฮ์ (สำเภาทอง)
แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดโพธิสัตว์
แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดโพธิสัตว์
พิกัด: 12°32′N 103°55′E / 12.533°N 103.917°E / 12.533; 103.917
ประเทศธงของประเทศกัมพูชา กัมพูชา
ยกฐานะเป็นจังหวัดพ.ศ. 2450
เมืองหลักโพธิสัตว์
พื้นที่
 • ทั้งหมด12,692 ตร.กม. (4,900 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่4
ประชากร
 (พ.ศ. 2551)[1]
 • ทั้งหมด397,107 คน
 • อันดับ15
 • ความหนาแน่น31 คน/ตร.กม. (81 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่น18
เขตเวลาUTC+7
รหัสต่อ+855
รหัส ISO 3166KH-15
อำเภอ6 อำเภอ
บทความนี้มีอักษรในตระกูลอักษรพราหมีปรากฏอยู่ คุณอาจเห็นสัญลักษณ์อื่นแทนตัวอักษร หรือมองเห็นสระวางผิดตำแหน่ง หากคอมพิวเตอร์ของคุณไม่สามารถแสดงผลได้อย่างถูกต้อง

โพธิสัตว์[2] หรือ โปซัต[2] (เขมร: ពោធិ៍សាត់) เป็นจังหวัดหนึ่งใน 25 แห่งของประเทศกัมพูชา ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของประเทศ มีอาณาเขตติดต่อเรียงตามเข็มนาฬิกาดังนี้ จังหวัดพระตะบอง โตนเลสาบ จังหวัดกำปงฉนัง จังหวัดกำปงสปือ จังหวัดเกาะกง และประเทศไทยบริเวณจังหวัดตราด ในเชิงภูมิศาสตร์กายภาพ จังหวัดโพธิสัตว์ตั้งอยู่ระหว่างโตนเลสาบกับทิศเหนือของทิวเขาบรรทัด โดยมีแม่น้ำโพธิสัตว์ตัดผ่านกลางจังหวัดโดยตลอด ไหลจากทิวเขาบรรทัดในทิศตะวันตกไปบรรจบโตนเลสาบในทิศตะวันออก

จังหวัดโพธิสัตว์เป็นจังหวัดที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 4 ของประเทศ ทว่ามีจำนวนประชากรมากที่สุดเป็นอันดับ 14 การเดินทางสามารถเข้าถึงโดยทางรถยนต์ โดยใช้ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 5 และถนนสายเล็กต่าง ๆ นอกจากนี้ยังเข้าถึงได้โดยทางเรือและทางรถไฟอีกด้วย[3]

จังหวัดโพธิสัตว์เป็นที่ตั้งของวัดบากาน (វត្តបាកាន) ซึ่งเชื่อกันว่ามีเจดีย์ที่เก่าแก่ที่สุดในกัมพูชาที่ยังคงใช้งานอยู่ นอกจากนี้ยังถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดแห่งหนึ่งของชาวพุทธในกัมพูชา[4]

ภูมิศาสตร์

[แก้]

ภูมิศาสตร์กายภาพของจังหวัดโพธิสัตว์มีความหลากหลายประกอบด้วยชีวภูมิภาคที่แตกต่างกัน ตั้งแต่เทือกเขาที่มีป่าไม้ปกคลุมอย่างหนาแน่น ที่ราบอันอุดมสมบูรณ์ ไปจนถึงที่ราบลุ่มโตนเลสาบ ยังคงมีพื้นที่ป่าอยู่ราวร้อยละ 58 ของพื้นที่จังหวัด[5] ทิวเขาบรรทัดประกอบด้วยภูเขาสูงทางทิศตะวันตกถึงตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัด บริเวณเขตติดต่อกับประเทศไทยและชายฝั่งทะเล ความชันของพื้นที่ลาดลงไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งเป็นที่ราบอุดมสมบูรณ์ต่อเนื่องเข้าไปในจังหวัดพระตะบอง ที่ซึ่งมีการปลูกข้าวและเก็บเกี่ยวข้าวมากเป็นลำดับต้นของกัมพูชา แม่น้ำโพธิสัตว์มีต้นกำเนิดในทิวเขาบรรทัด ไหลตามทิศทางดังกล่าว และไหลลงโตนเลสาบในที่สุด จังหวัดโพธิสัตว์เป็นจังหวัดหนึ่งใน 9 แห่งที่พื้นที่บางส่วนตั้งอยู่ในเขตสงวนชีวมณฑลโตนเลสาบ[6]

การแบ่งเขตการปกครอง

[แก้]

จังหวัดโพธิสัตว์แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 6 อำเภอ 49 ตำบล 502 หมู่บ้าน[7] รายชื่ออำเภอมีดังนี้[7]

ในวงเล็บคือรหัสทางภูมิศาสตร์และชื่ออำเภอในภาษาเขมร
  • อำเภอบากาน (1501, បាកាន)
  • อำเภอกัณเฎียง (1502, កណ្ដៀង)
  • อำเภอกระคร (1503, ក្រគរ)
  • อำเภอพนมกระวาน (1504, ភ្នំក្រវាញ) เป็นพื้นที่ชนบทในเขตภูเขา
  • อำเภอโพธิสัตว์ (1505, ពោធិ៍សាត់) เป็นอำเภอเล็กที่มีชุมชนตั้งอยู่อย่างหนาแน่น อำเภอที่ตั้งของเมืองหลักของจังหวัดโพธิสัตว์ ก่อนหน้านี้มีชื่อว่า อำเภอซ็อมเปาเมียะฮ์ (សំពៅមាស)[8]
  • อำเภอเวียลแวง (1506, វាលវែង) เป็นพื้นที่ห่างไกลและมีประชากรเบาบาง ที่มั่นสุดท้ายแห่งหนึ่งของเขมรแดงจนถึงช่วงปลาย 1990

อ้างอิง

[แก้]
  1. "General Population Census of Cambodia 2008 - Provisional population totals" (PDF). สถาบันสถิติแห่งชาติ กระทรวงการวางแผนประเทศ. 3 กันยายน 2551.
  2. 2.0 2.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
  3. Total Road Atlas of Cambodia, Third Edition, Phnom Penh, 2006
  4. History of Bakan Pagoda, Kambuja Soriya Magazine, Volume 2, 2003, Buddhist Institute, Phnom Penh
  5. O Kunka. 2005. Participation in natural forest resource management in Pursat province, Cambodia
  6. Tonle Sap Biosphere Reserve Environmental Information Database
  7. 7.0 7.1 Economic Census of Cambodia 2011 Provincial Report 15 Pursat Province โดยสถาบันสถิติแห่งชาติ กระทรวงการวางแผนประเทศ ประเทศกัมพูชา, หน้า 26 (เขตปกครอง) และหน้า 29 (แผนที่จังหวัด), สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2559
  8. Administrative Areas in Pursat Province by District and Commune สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2559

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]