ข้ามไปเนื้อหา

การประชุมลอนดอน (ค.ศ. 1830)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาพเขียนล้อเลียนการประชุมลอนดอน ค.ศ. 1830 โดยออนอเร โดมีเย แสดงให้เห็นตัวแทนของปรัสเซีย ออสเตรีย รัสเซีย บริเตนใหญ่ และฝรั่งเศสกำลังประชุมอย่างขะมักเขม้น ในขณะที่ฮอลแลนด์และเบลเยียมถูกมัดอยู่บนหลักด้านข้างของภาพ และโปแลนด์ถูกเหยียบตายอยู่บนพื้น

การประชุมลอนดอน ค.ศ. 1830 (อังกฤษ: London Conference of 1830) ได้รวบรวมตัวแทนประเทศมหาอำนาจทั้งห้าของยุโรปในสมัยนั้น ได้แก่ ออสเตรีย บริเตนใหญ่ ฝรั่งเศส ปรัสเซีย และรัสเซีย โดยเริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม ผลการประชุมคือความสำเร็จในการแบ่งแยกดินแดนของเบลเยียมจากสหราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์และการรับรองความเป็นเอกราชของประเทศเบลเยียม

แผนการแบ่งแยกประเทศ

[แก้]

กลุ่มมหาอำนาจทั้งห้าได้ตกลงไม่รับรองแผนการแบ่งแยกเบลเยียมออกเป็นหลายส่วนตามเส้นแบ่งทางภาษาที่เสนอโดยนายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส (ตาแลร็อง) แต่สุดท้ายได้รับรองการมีเอกราชเป็นประเทศเบลเยียมเพียงประเทศเดียวที่ใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาหลัก โดยเป็นหนึ่งในแผนการแบ่งแยกเบลเยียมที่มีหลายแผนด้วยกัน โดยจุดประสงค์หลักคือการเป็นรัฐกันชนระหว่างฝรั่งเศสกับประเทศยุโรปอื่น ๆ

การตอบรับของเนเธอร์แลนด์

[แก้]

รัฐบาลเนเธอร์แลนด์ได้ปฏิเสธและได้ต่อต้านแผนการนี้อย่างรุนแรง และส่งกองทัพเข้ามาจัดการใน ค.ศ. 1831 แต่ก็ประสบความล้มเหลว[1] สุดท้ายใน ค.ศ. 1839 จึงยอมรับข้อตกลงในสนธิสัญญาลอนดอนและยอมรับการเป็นเอกราชของเบลเยียมโดยสมบูรณ์

ผลที่ตามมา

[แก้]

ใน ค.ศ. 1914 เยอรมนีปฏิเสธที่จะรับประกันความเป็นกลางของเบลเยียม[2] และเข้ารุกรานเบลเยียม ส่งผลให้บริเตนใหญ่ตอบโต้ด้วยการประกาศสงครามกับเยอรมนีในที่สุด[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. G M Trevelyan, British History in the 19th Century (London 1922) p. 233
  2. Duffy, Michael (22 August 2009). "Primary Documents: Britain's Breaking Off of Diplomatic Relations with Germany, 4 August 1914". A reproduction of "the official report prepared by the British ambassador to Germany, Sir Edward Goschen, which recounted the events of 4 August 1914".
  3. van der Essen, Léon (1920). A short history of Belgium. U. of Chicago Press. p. 158.