การปฏิวัติถาวร
การปฏิวัติถาวร (อังกฤษ: Permanent revolution) คือคำที่ใช้ทฤษฎีตามลัทธิมากซ์ บัญญัติขึ้นโดยคาร์ล มากซ์และฟรีดริช เองเงิลส์เมื่อประมาณปี ค.ศ. 1850 แต่ภายหลังถูกนำมาเชื่อมโยงอย่างมากกับแนวคิดของเลออน ทรอตสกี อย่างไรก็ตามนักทฤษฎีเรียกใช้คำดังกล่าวแตกต่างกันออกไป เช่น มากซ์เองใช้อธิบายยุทธวิธีที่ชนชั้นนักปฏิวัติจะต้องดำเนินการไขว่คว้าหาผลประโยชน์ของกลุ่มอย่างอิสระและปราศจากการประนีประนอมต่อไป แม้จะมีการทาบทามให้ร่วมเป็นพันธมิตรทางการเมืองจากกลุ่มการเมืองอื่น หรือกลุ่มการเมืองอื่นซึ่งเป็นศัตรูนั้นจะมีบทบาททางสังคมเหนือกว่าตนมากก็ตาม
ในภายหลัง ทรอตสกีได้เสนอแนวคิด การปฏิวัติถาวร ในแบบฉบับของตน คือใช้อธิบายวิธีที่จะสามารถทำให้เกิดการปฏิวัติสังคมนิยมขึ้นในสังคมซึ่งยังไม่ได้บรรลุการพัฒนาระบบทุนนิยมขั้นสูง และสาระบางส่วนตามทฤษฎีของเขายังได้ชี้ให้เห็นว่าแนวทาง สังคมนิยมประเทศเดียว นั้นเป็นไปไม่ได้ นอกจากนี้เขายังได้แย้งอีกว่า
- ชนชั้นกระฎุมพีในประเทศซึ่งพัฒนาระบบทุนนิยมล่าช้าไม่สามารถจะพัฒนาให้เกิดพลังการผลิต (productive forces) เพื่อให้บรรลุถึงระบบทุนนิยมขั้นสูงจนก่อให้เกิดชนกรรมาชีพเชิงอุตสาหกรรมเต็มขั้นในท้ายที่สุดได้
- ดังนั้น ชนกรรมาชีพสามารถและจำเป็นต้องบุกยึดอำนาจทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองมาเป็นของตน และนำทางไปสู่การเป็นพันธมิตรกับกลุ่มชนกสิกรรม (peasants)
 | บทความเกี่ยวกับการเมือง การปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |