การทดสอบรินเน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Rinne test)
การทดสอบรินเน
(Rinne test)
การวินิจฉัยทางการแพทย์
ICD-9-CM95.42

การทดสอบรินเนเป็นการตรวจการได้ยินอย่างง่ายวิธีหนึ่ง[1] เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการได้ยินเสียงผ่านการอากาศเทียบกับการได้ยินเสียงผ่านกระดูกกกหู จึงสามารถคัดกรองผู้ที่มีภาวะสูญเสียการได้ยินจากการนำเสียงได้อย่างง่ายและรวดเร็ว

การทดสอบรินเนควรตรวจควบคู่กับการทดสอบเวเบอร์ด้วยเสมอ ซึ่งจะตรวจหาภาวะสูญเสียการได้ยินจากระบบประสาทได้

การทดสอบรินเนได้ชื่อตามแพทย์โรคหูชาวเยอรมัน Heinrich Adolf Rinne (1819-1868)[2][3]

อ้างอิง[แก้]

  1. Thijs C, Leffers P (January 1989). "Sensitivity and specificity of Rinne tuning fork test". BMJ. 298 (6668): 255. PMC 1835543. PMID 2493884.
  2. synd/2447 ใน Who Named It?
  3. F. H. A. Rinne. Beiträge zur Physiologie des menschlichen Ohres. Vierteljahrsschrift für die praktische Heilkunde, Prague, 1855, 45: 71-123.

แม่แบบ:Eponymous medical signs for eyes and ears