อิเล็กโทรด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Electrode)
อิเล็กโทรด/ลวดเชื่อมต่าง ๆ ที่ใช้ในการเชื่อมอาร์ค

อิเล็กโทรด หรือ ขั้วเชื่อม หรือ ลวดเชื่อม หรือ ขั้วไฟฟ้า[1] (อังกฤษ: Electrode) เป็นตัวนำไฟฟ้าเพื่อใช้แนบกับส่วนที่ไม่ใช่โลหะของวงจรไฟฟ้า (เช่น สารกึ่งตัวนำ อิเล็กโทรไลต์ สุญญากาศ หรืออากาศ) อิเล็กโทรดเป็นคำที่บัญญัติขึ้นโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ วิลเลียม ฮิวเอ็ลล์ ตามคำของไมเคิล ฟาราเดย์ ซึ่งมาจากคำภาษากรีกว่า elektron ซึ่งจริง ๆ แปลว่า อำพัน แต่นำมาอนุพัทธ์ใช้หมายถึงไฟฟ้า บวกกับคำว่า hodos ซึ่งแปลว่าทาง[2][3]

เชิงอรรถและอ้างอิง[แก้]

  1. "Electrode", ศัพท์บัญญัติอังกฤษ-ไทย, ไทย-อังกฤษ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (คอมพิวเตอร์) รุ่น ๑.๑ ฉบับ ๒๕๔๕, (การเชื่อม) ๑. ขั้วเชื่อม ๒. ลวดเชื่อม ๓. อิเล็กโทรด, (ยานยนต์, วิทยาศาสตร์) ขั้วไฟฟ้า
  2. Weinberg, Steven (2003). The Discovery of Subatomic Particles Revised Edition. Cambridge University Fress. pp. 81-. ISBN 978-0-521-82351-7. สืบค้นเมื่อ 2015-02-18.
  3. Faraday, Michael (1834). "On Electrical Decomposition". Philosophical Transactions of the Royal Society. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-01-17. สืบค้นเมื่อ 2010-01-17. In this article Faraday coins the words electrode, anode, cathode, anion, cation, electrolyte, and electrolyze.