หางนกยูงไทย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Caesalpinia pulcherrima)

หางนกยูงไทย
Caesalpinia pulcherrima f. rosea
ดอกไม้ตูมและดอก
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ แก้ไขการจำแนกนี้
โดเมน: ยูแคริโอตา
อาณาจักร: พืช
เคลด: พืชมีท่อลำเลียง
เคลด: พืชดอก
เคลด: พืชใบเลี้ยงคู่แท้
เคลด: โรสิด
อันดับ: ถั่ว
วงศ์: วงศ์ถั่ว
วงศ์ย่อย: วงศ์ย่อยราชพฤกษ์
สกุล: Caesalpinia
(L.) Sw.
สปีชีส์: Caesalpinia pulcherrima
ชื่อทวินาม
Caesalpinia pulcherrima
(L.) Sw.
ชื่อพ้อง[2]
  • Caesalpinia lutea
  • Poinciana pulcherrima L.

หางนกยูงไทย (ชื่อวิทยาศาสตร์: Caesalpinia pulcherrima) เป็นพืชในสกุลฝาง (Caesalpinia) วงศ์ย่อยราชพฤกษ์ (Caesalpinioideae) วงศ์ถั่ว (Fabaceae) มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกากลางถึงอเมริกาใต้[3] ลักษณะเป็นไม้พุ่มไม่ผลัดใบสูง 3–5 เมตร ทรงพุ่มกลม ลำต้นเกลี้ยงหรือมีหนาม ใบเป็นใบประกอบแบบขนนกสองชั้น ออกสลับ ใบย่อยรูปขอบขนานหรือรูปไข่กลับ 7–11 คู่ ปลายใบมนหรือเว้า โคนใบมนหรือเบี้ยว ดอกออกเป็นช่อกระจะบริเวณซอกใบ ปลายกิ่ง หรือส่วนยอด ยาว 20 เซนติเมตร[4] เมื่อบานมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 4 เซนติเมตร กลีบดอกมี 5 กลีบ มีหลายสีตามพันธุ์ เช่น เหลือง แดง ส้ม หรือชมพู เกสรตัวผู้มี 10 อัน เกสรเพศเมียมี 1 อัน รังไข่อยู่เหนือฐานรองดอก ผลเป็นฝักแบน ขนาด 1.5–2 × 10–12 เซนติเมตร เมื่อแก่แตกได้ ภายในมีเมล็ดรูปแบนกลมหรือรี 8–10 เมล็ด[5][6]

หางนกยูงไทยเป็นต้นไม้ประจำชาติบาร์เบโดส[7] ปรากฏอยู่มุมบนซ้าย–ขวาของธงสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร ที่ดำรงพระอิสริยยศพระราชินีนาถแห่งบาร์เบโดส[8] นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ รากใช้ปรุงเป็นยาขับประจำเดือน[9]

อนุกรมวิธาน[แก้]

Poinciana pulcherrima เป็นชื่อพ้องของหางนกยูงไทย[10]

ภาพ[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Botanic Gardens Conservation International (BGCI); IUCN SSC Global Tree Specialist Group (2019). "Caesalpinia pulcherrima". IUCN Red List of Threatened Species. 2019: e.T130102665A148994097. doi:10.2305/IUCN.UK.2019-2.RLTS.T130102665A148994097.en. สืบค้นเมื่อ 16 December 2022.
  2. "Caesalpinia pulcherrima". Germplasm Resources Information Network (GRIN). Agricultural Research Service (ARS), United States Department of Agriculture (USDA). สืบค้นเมื่อ 2010-12-03.
  3. "Caesalpinia pulcherrima (L.) Sw. - Plants of the World Online". Kew Science. สืบค้นเมื่อ February 1, 2021.
  4. "Caesalpinia pulcherrima". National Parks Board. สืบค้นเมื่อ February 1, 2021.
  5. "หางนกยูงไทย - Klong Phai Botanical Garden". โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริฯ. สืบค้นเมื่อ February 1, 2021.
  6. ""หางนกยูงไทย" ไม่ใช่ไม้ไทย". Thairath. October 10, 2014. สืบค้นเมื่อ February 1, 2021.
  7. "Caesalpinia pulcherrima - North Carolina Extension Gardener Plant Toolbox". NC State University. สืบค้นเมื่อ February 1, 2021.
  8. "Queen's Personal Barbadian Flag". Project Gutenberg Self-Publishing. สืบค้นเมื่อ February 1, 2021.
  9. "หางนกยูงไทย (Caesalpinia pulcherrima)". องค์การสวนพฤกษศาสตร์. สืบค้นเมื่อ February 1, 2021.
  10. "Poinciana pulcherrima L. — The Plant List". www.theplantlist.org (ภาษาอังกฤษ).

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Caesalpinia pulcherrima แม่แบบ:WestAfricanPlants