ไคเซอร์นักเคิล

*ไคเซอร์นักเคิล*
ไคเซอร์นักเคิล
	ใบปลิวไคเซอร์นักเคิลเวอร์ชันอาร์เคดของประเทศญี่ปุ่น
ผู้พัฒนา	ไทโต
ผู้จัดจำหน่าย	ไทโต
ออกแบบ	ทาเกชิ โกโบริ (หัวหน้าโครงการ); ฮิโรชิ อาโอกิ (โปรแกรมเมอร์หลัก); โนบูเตรุ ยูกิ (นักวาดภาพประกอบ)
แต่งเพลง	ยาซูฮิซะ วาตานาเบะ
เครื่องเล่น	อาร์เคด
วางจำหน่าย	กรกฎาคม ค.ศ. 1994
แนว	เกมต่อสู้
รูปแบบ	ผู้เล่นสูงสุด 2 คนพร้อมกัน
ระบบอาร์เคด	ไทโต เอฟ3 ซิสเตม

ไคเซอร์นักเคิล (ญี่ปุ่น: カイザーナックル; อังกฤษ: Kaiser Knuckle) ซึ่งเป็นที่รู้จักนอกประเทศญี่ปุ่นในชื่อโกลเบิลแชมเปียน (อังกฤษ: Global Champion) เป็นเกมต่อสู้ ค.ศ. 1994 ที่ได้รับการเปิดตัวสำหรับอาร์เคดโดยบริษัทไทโต ไคเซอร์นักเคิลได้รับการเปิดตัวในช่วงกระแสนิยมของคริสต์ทศวรรษ 1990 ซึ่งได้เริ่มต้นกับสตรีทไฟเตอร์ II ของบริษัทแคปคอม เกมนี้ได้รับการวางแผนที่จะรวมเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องเล่นขนาดเล็กอย่างไทโตอีเกรต II ซึ่งถือเป็นการเปิดตัวครั้งแรกนอกระบบอาร์เคด^[2]

รูปแบบการเล่น

ไคเซอร์นักเคิลเป็นไปตามธรรมเนียมของเกมต่อสู้ที่สถาปนาโดยสตรีทไฟเตอร์ II ซึ่งตัวละครของผู้เล่นปะทะกับคู่ต่อสู้ในรูปแบบแมตช์สองในสามยกจากภายในโหมดทัวร์นาเมนต์แบบผู้เล่นเดี่ยว ไม่ว่าจะด้วยคอมพิวเตอร์หรือกับมนุษย์ผู้เล่นคนอื่นในโหมดต่อสู้กัน ผู้เล่นมีรายชื่อตัวละครของนักสู้ที่สามารถเลือกได้ตั้งแต่แรกเริ่มเก้าตัว และบอสที่ควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ซึ่งเล่นไม่ได้สามตัว โดยที่แต่ละคนมีรูปแบบการต่อสู้และเทคนิคพิเศษเฉพาะของตนเอง รูปแบบการควบคุมได้รับการตั้งค่าเป็นมาตรฐานหกปุ่ม (เช่นเดียวกับเกมต่อสู้ของแคปคอมส่วนใหญ่) แต่สามารถเปลี่ยนเป็นรูปแบบห้าปุ่มผ่านการตั้งค่าลดต่ำลง

คุณสมบัติพิเศษอีกประการหนึ่งคือเกมนี้ได้แนะนำแถบเพาเวอร์ ซึ่งสามารถใช้ผ่านท่าพิเศษที่ประสบความสำเร็จเมื่อ "ครัชมิเตอร์" ของผู้เล่นเต็ม ฉากหลังสามารถถูกทำลายได้เมื่อผู้เล่นถูกโจมตีเพื่อทำให้ตื่นเต้น และเมื่อมิเตอร์เหล่านั้นเต็ม ท่าพิเศษครั้งต่อไปที่ผู้เล่นเชื่อมต่อกับคู่ต่อสู้จะทำลายคุณสมบัติของฉากหลังตามความประสงค์ (ส่วนอื่น ๆ ของด่าน เช่น พื้นและผนังก็ทำลายได้เช่นกัน)

ตัวละคร

เกมนี้มีตัวละครที่เล่นได้เก้าตัว และบอสที่ไม่สามารถเล่นได้สามตัว

คาซูยะ (ญี่ปุ่น: 和也 (かずや); อักษรโรมัน: Kazuya) – ตัวเอกของเกมซึ่งเป็นนักคาราเต้จากประเทศญี่ปุ่น คาซูยะพยายามที่จะชนะการแข่งเพื่อที่เขาจะได้ไม่เพียงแค่ได้เงินรางวัลเท่านั้น แต่ยังเพื่อสร้างความประทับใจให้แก่ผู้หญิงบางคนอีกด้วย (ผู้ให้เสียงพากย์: คาซูกิ ยาโอะ)^[1]
หลีฮวา (จีน: 梨花; คาตากานะ: リーファ; อักษรโรมัน: Lihua) – นักดาบจากประเทศไต้หวัน หลีฮวาพยายามเอาชนะการแข่งด้วยความหวังว่าจะสามารถตามหาพ่อและแม่ที่หายตัวไปของเธอ (ผู้ให้เสียงพากย์: ซาเอโกะ ชิมาซุ)^[1]
บาตส์ (อังกฤษ: Barts; คาตากานะ: バーツ) – นักศิลปะการต่อสู้แบบผสมและนักขี่จักรยานยนต์จากสหรัฐ บาตส์มุ่งมั่นที่จะชนะเงินรางวัลของการแข่ง เพื่อที่เขาจะได้ช่วยหาทุนในการดำเนินการทางการแพทย์สำหรับซาราห์ ผู้เป็นแฟนสาวของเขา ซึ่งได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุจักรยานยนต์ในอดีต (ผู้ให้เสียงพากย์: เรียวตาโร โอกิอายุ)^[1]
อู่หลง (จีน: 武龍; คาตากานะ: ウーロン; อักษรโรมัน: Wulong) – นักศิลปะการต่อสู้จีนและนักสืบ เขามีรอยขีดข่วนสีดำที่แก้ม อู่หลงเข้าสู่การแข่งเพื่อพยายามที่จะชนะเงินรางวัล และใช้มันเพื่อชำระหนี้แก่กลุ่มอาชญากรชาวจีนที่เขารู้จักเป็นอย่างดี (ผู้ให้เสียงพากย์: ยาซูชิ โฮริบาตะ)^[1]
รีซา (โปรตุเกส: Liza; คาตากานะ: ライザ) – นักรบแอมะซอนและสาวป่าจากประเทศบราซิล ผู้มาพร้อมกับลิง และนกกระตั้วสีเขียว ลีซามุ่งหน้าสู่การแข่งด้วยความหวังว่าจะได้รับเงินรางวัล เพื่อที่เธอจะได้ซื้อชุดแปลกใหม่สำหรับเทศกาลรีโอเดจาเนโร (ผู้ให้เสียงพากย์: อายะ ฮิซากาวะ)^[1]
บ็อกกี (อังกฤษ: Boggy; คาตากานะ: ボギー) – นักเต้นเบรกแดนซ์ชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกาจากสหรัฐ บ็อกกีมุ่งมั่นที่จะชนะการแข่งเพื่อที่เขาจะได้ก้าวหน้าในอาชีพการเต้นของตัวเอง (ผู้ให้เสียงพากย์: แอนดรูว์ โฮมส์)^[1]
เก็กโก (ญี่ปุ่น: 月光 (げっこう); อักษรโรมัน: Gekkou) – นินจาจากประเทศญี่ปุ่น เก็กโกพยายามที่จะชนะการแข่งเพื่อที่เขาจะได้รับความลับของรูปแบบนินจุตสึจากอาจารย์ของเขา (ผู้ให้เสียงพากย์: ฮิเดโอะ อิชิกาวะ)^[1]
จิม แมกคอย (อังกฤษ: Jim McCoy; คาตากานะ: J・マッコイ) – นักมวยสากลจากสหรัฐ พยายามที่จะชนะการแข่งเพื่อที่เขาจะได้ใช้เงินรางวัลเพื่อช่วยให้เขาได้ตำแหน่งแชมป์รุ่นเฮฟวีเวต (ผู้ให้เสียงพากย์: คาซูนาริ ทานากะ)^[1]
มาร์โค (เยอรมัน: Marco; คาตากานะ: マルコ) – มนุษย์กลายพันธุ์จากประเทศเยอรมนี ใบหน้าของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล ซึ่งมองเห็นแต่ลูกตาเท่านั้น ส่วนเสื้อผ้ารวมทั้งรองเท้าของเขาขาดและทรุดโทรม มาร์โคมุ่งหน้าสู่การแข่งด้วยความหวังว่าจะได้รับเงินรางวัล เพื่อที่เขาจะได้สามารถช่วยเหลือทุนในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ที่ทำให้เขากลายเป็นมนุษย์ธรรมดาได้ (ผู้ให้เสียงพากย์: ฮิซาโยชิ โองูระ)^[1]

บอส

กอนซาเลซ (อักษรซีริลลิก: Гонсалес; คาตากานะ: ゴンザレス; อักษรโรมัน: Gonzales) – นักยูโดจากประเทศรัสเซีย เขามักสวมชุดคาราเต้และหมวกแร็กคูน กอนซาเลซเข้าร่วมการแข่งเพื่อจะได้ตามหาทานยา คู่หมั้นที่หายตัวไปซึ่งพลัดพรากจากเขาหลังจากเกิดสงครามกลางเมืองในบ้านเกิด (ผู้ให้เสียงพากย์: ฮิซาโอะ เองาวะ)^[1]
อัซเตกา (สเปน: Azteca; คาตากานะ: アステカ) – นักรบแอซเทกจากประเทศเม็กซิโก อัซเตกาเข้าร่วมการแข่งเพื่อที่เขาจะได้พยายามฟื้นความทรงจำที่หายไปของตัวเอง (ผู้ให้เสียงพากย์: ริว คูซุ)^[1]

การตอบรับ

เกมแมชชีนในฉบับวันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1994 ยังระบุว่าไคเซอร์นักเคิลเป็นหน่วยอาร์เคดบนโต๊ะที่ประสบความสำเร็จมากสุดอันดับที่สิบสองของเดือนดังกล่าว^[3]

อ้างอิง

↑ ^1.00 ^1.01 ^1.02 ^1.03 ^1.04 ^1.05 ^1.06 ^1.07 ^1.08 ^1.09 ^1.10 ^1.11 ^1.12 ^1.13 Closing credits of Kaiser Knuckle. Retrieved on 09-07-2009.
↑ Ishiyama, Hironori (June 4, 2021). "タイトー、卓上ゲームセンター「EGRET II mini」を2022年3月2日に発売決定！- 1978年～1990年代発売の40タイトルを内蔵". GAME Watch (ภาษาญี่ปุ่น). Impress Corporation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-06-04. สืบค้นเมื่อ 2021-06-06.
↑ "Game Machine's Best Hit Games 25 - テーブル型TVゲーム機 (Table Videos)". Game Machine (ภาษาญี่ปุ่น). No. 482. Amusement Press, Inc. 15 October 1994. p. 25.

แหล่งข้อมูลอื่น

ไคเซอร์นักเคิล

Kaiser Knuckle at The Large Cult Fighting Game March (ในภาษาญี่ปุ่น)
Kaiser Knuckle at arcade-history

โกลเบิลแชมเปียน / ดัง-กิว-งะ

Global Champion at arcade-history
Dan-Ku-Ga at arcade-history
Dan-Ku-Ga at The Large Cult Fighting Game March (ในภาษาญี่ปุ่น)

[credits-1] 1.00 ^1.01 ^1.02 ^1.03 ^1.04 ^1.05 ^1.06 ^1.07 ^1.08 ^1.09 ^1.10 ^1.11 ^1.12 ^1.13 Closing credits of Kaiser Knuckle. Retrieved on 09-07-2009.

[GAMEWatch-2] Ishiyama, Hironori (June 4, 2021). "タイトー、卓上ゲームセンター「EGRET II mini」を2022年3月2日に発売決定！- 1978年～1990年代発売の40タイトルを内蔵". GAME Watch (ภาษาญี่ปุ่น). Impress Corporation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-06-04. สืบค้นเมื่อ 2021-06-06.

[3] "Game Machine's Best Hit Games 25 - テーブル型TVゲーム機 (Table Videos)". Game Machine (ภาษาญี่ปุ่น). No. 482. Amusement Press, Inc. 15 October 1994. p. 25.

[1]

[2]

[3]