โรงเรียนมัธยมทันว็อน

พิกัด: 37°19′38.5″N 126°49′25.5″E / 37.327361°N 126.823750°E / 37.327361; 126.823750
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

37°19′38.5″N 126°49′25.5″E / 37.327361°N 126.823750°E / 37.327361; 126.823750

โรงเรียนมัธยมทันว็อน
แผนที่
เลขที่ 55 ถนนทันว็อน เขตดันว็อน เมืองอันซัน
,
จังหวัดคย็องกี เกาหลีใต้
ข้อมูล
ประเภทโรงเรียนรัฐบาล
คำขวัญ自我實現
การเป็นผู้รู้จักตนเอง
สถาปนา2005
ประธานคิม จิน-มย็อง (김진명)
คณาจารย์115 คน (2013)
ระดับชั้น1012
จำนวนนักเรียน1,746 คน (2013)
ต้นไม้ต้นเกี๊ยะแดง
ดอกไม้กุหลาบ
เว็บไซต์danwon.hs.kr

โรงเรียนมัธยมทันว็อน (เกาหลี: 단원고등학교, ฮันจา: 檀園高等學校) เป็นโรงเรียนรัฐบาลระดับมัธยมปลาย สังกัดสำนักงานการศึกษาจังหวัดคย็องกี ซึ่งตั้งอยู่ในเขตดันว็อน เมืองอันซัน ประเทศเกาหลีใต้

โรงเรียนก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 2005[1] โดยความร่วมมือของหมู่บ้านไร้พรมแดน (국경없는마을) ซึ่งเป็นองค์การนอกภาครัฐในปี ค.ศ. 2006 และ 2007 จัดตั้งขึ้นตามโครงการพัฒนาความหลากหลายทางวัฒนธรรมของกระทรวงวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยวแห่งเกาหลีใต้[2] คำขวัญคือ "การเป็นผู้รู้จักตนเอง" ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2013 มีนักเรียนทั้งหมด 1,542 คน

เหตุการณ์[แก้]

ริบบินสีเหลืองถูกผูกติดกับประตูทางเข้าโรงเรียน เป็นสัญลักษณ์แห่งความหวัง การรอคอย และการกลับมาพบกัน

เมื่อวันที่ 16 เมษายน ค.ศ. 2014 เรือข้ามฟากเกาหลีใต้ เอ็มวี เซว็อล ประสบเหตุพลิกคว่ำ ระหว่างบรรทุกผู้โดยสาร 475 คน จากเมืองอินช็อนไปยังเกาะเชจู ทำให้มีผู้เสียชีวิต 304 ราย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักเรียนและอาจารย์ของโรงเรียน[3]

โรงเรียนถูกปิดไปจนถึงวันที่ 24 เมษายน และกลับมาเปิดเรียนอีกครั้งสำหรับนักเรียนที่รอดชีวิต ซึ่งมีจำนวนเพียง 75 คนเท่านั้น ริบบินสีเหลืองถูกผูกติดกับประตูทางเข้าโรงเรียน[4] มีดอกไม้จำนวนมากถูกนำมาวางไว้ และข้อความไว้อาลัยและให้กำลังใจประดับประดาตลอดทางเข้าโรงเรียน[5] อนุสรณ์ชั่วคราวตั้งอยู่ในโรงยิมบาสเกตบอลของโรงเรียน บริเวณใกล้ ๆ มีชั้นวางดอกไม้จัดไว้สำหรับวางรูปและป้ายชื่อ รวมถึงรูปถ่ายของผู้เสียชีวิตและสูญหายในเหตุการณ์ครั้งนี้[3]

ต่อมารองผู้อำนวยการของโรงเรียน คัง มิน-กยู ผู้รอดชีวิตจากเหตุเรือเฟอร์รี่ ฆ่าตัวตายหลังจากเกิดเหตุไม่ถึงสัปดาห์[6]

อ้างอิง[แก้]

  1. "학교연혁". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-19. สืบค้นเมื่อ 2014-04-17.
  2. "원곡동서 '미션' 수행 "다문화가 쏙쏙"". The Hankyoreh. 17 July 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-05-27. สืบค้นเมื่อ 2014-04-17.
  3. 3.0 3.1 Mullen, Jethro; Kwon, Judy (25 April 2014). "Memories and traces of students lost in South Korean ferry disaster". CNN. สืบค้นเมื่อ 2014-04-25.
  4. "ตำนาน 'ริบบิ้นสีเหลือง'… ตราบใดที่ยังมีความหวัง ก็ยังมีหนทาง". เอ็มไทย. 23 April 2014. สืบค้นเมื่อ 2018-04-29.
  5. "บันทึกนักข่าวจากอันซาน". เนชันทีวี. 24 April 2014. สืบค้นเมื่อ 2018-04-29.
  6. "South Korea ferry disaster: rescued teacher found dead". The Guardian. 18 April 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-04-25.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]