โบโกฮะรอม

โบโกฮะรอม
جماعة أهل السنة للدعوة والجهاد มีส่วนร่วมในการก่อความไม่สงบของกลุ่มโบโกฮะรอม
ปฏิบัติการ	2545–ปัจจุบัน
แนวคิด	วะฮาบีย์ ซะละฟีย์ รากฐานนิยมอิสลาม
ผู้นำ	อะบู มูซาบ อัลบาร์นาวี (ผู้นำ, แต่งตั้งโดย ISIL) อะบูบะการ์ เชเกา (ผู้นำ, อ้างสิทธิ์) โมฮัมเหม็ด ยูซูฟ (ผู้ก่อตั้ง) †
พื้นที่ปฏิบัติการ	ไนจีเรีย, แคเมอรูน, ไนเจอร์, ชาด
กำลังพล	อย่างน้อย 15,000 คน (แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล, มกราคม 2558) 20,000 คน (ชาด, มีนาคม 2558) 4,000–6,000 คน (สหรัฐอเมริกา, กุมภาพันธ์ 2558)
ส่วนหนึ่งของ	รัฐอิสลามอิรักและเลแวนต์
ปรปักษ์	ไนจีเรีย แคเมอรูน ไนเจอร์ ชาด เบนิน (ประกาศ)

โบโกฮะรอม (อังกฤษ: Boko Haram, "การศึกษาตะวันตกถูกห้าม") เป็นขบวนการอิสลามก่อการร้ายมีฐานในทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไนจีเรีย นอกจากนี้ยังปฏิบัติการในประเทศชาด ไนเจอร์และทางเหนือของแคเมอรูน มีสมาชิกประเมินอยู่ระหว่าง 4,000-20,000 คน ในปี 2558 โบโกฮะรอมประกาศสวามิภักดิ์ต่อกลุ่มรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์ (ISIL) หลังจากนั้นกลุ่มกลายเป็น "จังหวัด" หนึ่งของรัฐอิสลาม เรียกว่า Wilayat Gharb Afriqiya (จังหวัดแอฟริกาตะวันตก) ISIL แต่งตั้งอะบู มูซาบ อัลบาร์นาวีขึ้นเป็นผู้นำคนใหม่ ทำให้กลุ่มเกิดการแตกแยกออกเป็นสองฝ่ายคือฝ่ายที่สนับสนุนบาร์นาวีกับฝ่ายที่สนับสนุนอะบูบะการ์ เชเกา ผู้นำคนก่อน

โบโกฮะรอมฆ่าพลเรือนกว่า 5,000 คนระหว่างเดือนกรกฎาคม 2552 ถึงเดือนมิถุนายน 2557 รวมอย่างน้อย 2,000 คนในช่วงครึ่งแรกของปี 2557 ในการโจมตีซึ่งส่วนใหญ่เกิดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เหนือ-กลางและกลางของไนจีเรีย การฉ้อราษฎร์บังหลวงในราชการความมั่นคงและการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่ราชการก่อบั่นทอนความพยายามรับมือกับความไม่สงบดังกล่าว นับแต่ปี 2552 โบโกฮะรอมลักพาตัวชาย หญิงและเด็กกว่า 500 คน รวมการลักพาตัวเด็กนักเรียนหญิง 278 คนจากชิบอค (Chibok) ในเดือนเมษายน 2557 ประชาชน 650,000 คนหนีจากพื้นที่ขัดแย้งจนถึงเดือนสิงหาคม 2557 เพิ่มขึ้น 200,000 คนนับจากเดือนพฤษภาคมปีนั้น เมื่อสิ้นปี มีประชาชนหนีแล้ว 1.5 ล้านคน