ข้ามไปเนื้อหา

โบโกฮะรอม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โบโกฮะรอม
جماعة أهل السنة للدعوة والجهاد
มีส่วนร่วมในการก่อความไม่สงบของกลุ่มโบโกฮะรอม
ปฏิบัติการ2545–ปัจจุบัน
แนวคิด
ผู้นำ
พื้นที่ปฏิบัติการไนจีเรีย, แคเมอรูน, ไนเจอร์, ชาด
กำลังพลอย่างน้อย 15,000 คน (แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล, มกราคม 2558)[1]
20,000 คน (ชาด, มีนาคม 2558)[2]
4,000–6,000 คน (สหรัฐอเมริกา, กุมภาพันธ์ 2558)
ส่วนหนึ่งของ รัฐอิสลามอิรักและเลแวนต์ (2558–2559)
ปรปักษ์

โบโกฮะรอม (อังกฤษ: Boko Haram, "การศึกษาตะวันตกถูกห้าม") เป็นขบวนการอิสลามก่อการร้ายมีฐานในทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไนจีเรีย นอกจากนี้ยังปฏิบัติการในประเทศชาด ไนเจอร์และทางเหนือของแคเมอรูน[3] มีสมาชิกประเมินอยู่ระหว่าง 4,000-20,000 คน[2] โบโกฮะรอมประกาศสวามิภักดิ์ต่อกลุ่มรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์ (ISIL) ระหว่าง 2558–2559[8][9] ภายหลังกลุ่มเกิดการแตกแยกจนบางส่วนที่นิยม ISIL แยกตัวเป็นกลุ่มรัฐอิสลาม จังหวัดแอฟริกาตะวันตก (ISWAP) ซึ่งเป็นปรปักษ์กับโบโกฮะรอม[10] อะบูบะการ์ เชเกา ผู้นำที่ครองอำนาจตั้งแต่ 2552 ปลิดชีพตนเองหลังปะทะกับกลุ่ม ISWAP ในยุทธการที่ป่าแซมบิซาในเดือนพฤษภาคม 2564[11] ต่อมาในเดือนพฤษภาคม 2565 โบโกฮะรอมประกาศว่าอะบู อูมายมาตาจะเป็นผู้นำกลุ่มคนใหม่[12]

โบโกฮะรอมฆ่าพลเรือนกว่า 5,000 คนระหว่างเดือนกรกฎาคม 2552 ถึงเดือนมิถุนายน 2557 รวมอย่างน้อย 2,000 คนในช่วงครึ่งแรกของปี 2557 ในการโจมตีซึ่งส่วนใหญ่เกิดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เหนือ-กลางและกลางของไนจีเรีย[13][14][15] การฉ้อราษฎร์บังหลวงในราชการความมั่นคงและการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่ราชการก่อบั่นทอนความพยายามรับมือกับความไม่สงบดังกล่าว[16] นับแต่ปี 2552 โบโกฮะรอมลักพาตัวชาย หญิงและเด็กกว่า 500 คน[17][18] รวมการลักพาตัวเด็กนักเรียนหญิง 278 คนจากชิบอค (Chibok) ในเดือนเมษายน 2557[19] ประชาชน 650,000 คนหนีจากพื้นที่ขัดแย้งจนถึงเดือนสิงหาคม 2557 เพิ่มขึ้น 200,000 คนนับจากเดือนพฤษภาคมปีนั้น เมื่อสิ้นปี มีประชาชนหนีแล้ว 1.5 ล้านคน[20][21]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Boko Haram at a glance". Amnesty International. สืบค้นเมื่อ 25 January 2015.
  2. 2.0 2.1 "Boko Haram HQ Gwoza in Nigeria 'retaken'".
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 Bureau of Counterterrorism. "Country Reports on Terrorism 2013". U.S. Department of State. สืบค้นเมื่อ 7 August 2014.
  4. 4.0 4.1 4.2 "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-18. สืบค้นเมื่อ 2015-03-16.
  5. 5.0 5.1 5.2 "Jonathan tasks Defence, Foreign Ministers of Nigeria, Chad, Cameroon, Niger, Benin on Boko Haram's defeat". sunnewsonline.com.
  6. 6.0 6.1 6.2 Martin Williams. "African leaders pledge 'total war' on Boko Haram after Nigeria kidnap". The Guardian.
  7. "Chadian Forces Deploy Against Boko Haram". VOA. 16 January 2015. สืบค้นเมื่อ 16 January 2015.
  8. "IS welcomes Boko Haram allegiance: tape". AFP. 12 March 2015. สืบค้นเมื่อ 12 March 2015.
  9. "Nigeria's Boko Haram pledges allegiance to Islamic State". BBC news. BBC. 7 March 2015. สืบค้นเมื่อ 7 March 2015.
  10. Aymenn Jawad Al-Tamimi (5 August 2018). "The Islamic State West Africa Province vs. Abu Bakr Shekau: Full Text, Translation and Analysis". สืบค้นเมื่อ 17 August 2018.
  11. Jason Burke; Emmanuel Akinwotu (20 May 2021). "Boko Haram leader tried to kill himself during clash with rivals, officials claim". Guardian. สืบค้นเมื่อ 26 May 2021.
  12. Zenn (2022).
  13. 19 July 2014 (2014-07-19). "Boko Haram insurgents kill 100 people as they take control of Nigerian town". Guardian. สืบค้นเมื่อ 2014-07-20.
  14. Africa Program at the Council on Foreign Relations (2014). "Nigeria Security Tracker". www.cfr.org. Council of Foreign Relations. สืบค้นเมื่อ July 21, 2014.
  15. "Boko Haram". Encyclopaedia Britannica. สืบค้นเมื่อ September 2014. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  16. Glenn Kessler (May 19, 2014). "Boko Haram: Inside the State Department debate over the 'terrorist' label". Washington Post. สืบค้นเมื่อ 3 August 2014.
  17. 3 January 2015 (2015-01-03). "Boko Haram unrest: Gunmen kidnap Nigeria villagers". BBC. สืบค้นเมื่อ 2015-01-05.
  18. 15 August 2014 (2014-07-15). "Boko Haram Kidnap Dozens Of Boys In Northeast Nigeria: Witnesses". Huffington Post. สืบค้นเมื่อ 2015-01-05.
  19. "Nigeria: Victims of Abductions Tell Their Stories". Human Rights Watch. 27 October 2014. สืบค้นเมื่อ 1 November 2014.
  20. "Islamists force 650 000 Nigerians from homes". News 24. 2014-08-05. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-13. สืบค้นเมื่อ 6 August 2014.
  21. "Boko Haram Overruns Villages and Army Base in Northeast Nigeria". Wall Street Journal. 5 January 2015. สืบค้นเมื่อ 5 January 2015.