โนบูตาเกะ คนโด
โนบูตาเกะ คนโด | |
|---|---|
 พลเรือเอก โนบูตาเกะ คนโด | |
| เกิด | 25 กันยายน ค.ศ. 1886 โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น |
| เสียชีวิต | 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1953 (66 ปี)[1] |
| รับใช้ |  ญี่ปุ่น |
| แผนก/ |  กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น |
| ประจำการ | ค.ศ. 1907–1945 |
| ชั้นยศ | พลเรือเอก |
| บังคับบัญชา | คาโกะ, คงโง กองกำลังภาคใต้, กองหลวงหลักกองกำลังภาคใต้, กองเรือที่ 2, กองพลปฏิบัติการยิงสนับสนุนฝั่งด้วยปืนเรือที่ 1, กองเรือที่ 5 กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น, กองเสนาธิการทหารเรือ, กองเรือที่ 2 กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น, กองพลเรือลาดตระเวนที่ 4, กองเรือประจำพื้นที่จีน[2] |
| การยุทธ์ | สงครามจีน–ญี่ปุ่นครั้งที่สอง • ปฏิบัติการเกาะไหหลำ • ปฏิบัติการซัวเถา สงครามโลกครั้งที่สอง • ยุทธนาวีที่มิดเวย์ • การตีโฉบฉวยมหาสมุทรอินเดีย • การทัพนิวกินี • การทัพกัวดัลคะแนล • การทัพหมู่เกาะโซโลมอน |
| บำเหน็จ | เครื่องราชอิสริยาภรณ์อาทิตย์อุทัย (ชั้นที่ 2) เครื่องราชอิสริยาภรณ์เหยี่ยวทองคำ (ชั้นที่ 1 และชั้นที่ 3) เครื่องราชอิสริยาภรณ์มงคลรัตน์ (ชั้นที่ 3) |
| งานอื่น | สภาสงครามสูงสุด (ประเทศญี่ปุ่น) |
โนบูตาเกะ คนโด (ญี่ปุ่น: 近藤信竹; อังกฤษ: Nobutake Kondō; 25 กันยายน ค.ศ. 1886 – 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1953) เป็นพลเรือเอกในกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในฐานะผู้บัญชาการของกองเรือที่ 2 กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ซึ่งเป็นกองกำลังหลักที่แยกออกของกองทัพเรือสำหรับปฏิบัติการโดยตนเอง คนโดได้รับการยกย่องว่ามีความสำคัญเป็นอันดับสองรองจากพลเรือเอก อิโซโรกุ ยามาโมโตะ
ประวัติ
[แก้]ชีวิตช่วงแรกและอาชีพ
[แก้]คนโดเป็นชาวโอซากะ เขาสำเร็จการศึกษาในระดับต้น ๆ ของนักเรียนนายร้อย 172 นายจากรุ่นที่ 35 ของโรงเรียนนายเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 1907 ในฐานะว่าที่เรือตรี เขาได้ทำหน้าที่ในเรือลาดตระเวนอิซึกูชิมะ และเรือประจัญบานมิกาสะ หลังจากการเริ่มดำเนินงานในฐานะเรือตรี เขาได้รับมอบหมายให้ประจำเรือลาดตระเวนอาโซะ, เรือพิฆาตคิซารางิ และเรือประจัญบานคงโง ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1912–1913 เขาได้เป็นผู้ช่วยทูตฝ่ายทหารเรือต่อสหราชอาณาจักร หลังจากที่เขากลับไปญี่ปุ่น เขาได้ทำหน้าที่ในฟูโซช่วงสั้น ๆ จากนั้นในตำแหน่งเจ้าหน้าที่จำนวนมากตลอดช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1916–1917 เขาได้เป็นหัวหน้านายทหารปืนใหญ่ในอากิซึชิมะ
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ Nishida, Hiroshi. "Imperial Japanese Navy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-27. สืบค้นเมื่อ 2006-12-08.
- ↑ http://navalhistory.flixco.info/H/131447x19846/8330/a0.htm
อ้างอิง
[แก้]- Nishida, Hiroshi (2002). "Imperial Japanese Navy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-20. สืบค้นเมื่อ 2020-01-20.
- L, Klemen (1999–2000). "Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941-1942". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-26. สืบค้นเมื่อ 2020-01-20.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- D'Albas, Andrieu (1965). Death of a Navy: Japanese Naval Action in World War II. Devin-Adair Pub. ISBN 0-8159-5302-X.
- Dull, Paul S. (1978). A Battle History of the Imperial Japanese Navy, 1941–1945. Naval Institute Press. ISBN 0-87021-097-1.
- Dupuy, Trevor N. (1992). Encyclopedia of Military Biography. I B Tauris & Co Ltd. ISBN 1-85043-569-3.
- Parrish, Thomas (1978). The Simon and Schuster Encyclopedia of World War II. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-671-24277-6.
- Van Der Vat, Dan (1978). Pacific Campaign: The U.S.-Japanese Naval War 1941-1945. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-671-79217-2.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ โนบูตาเกะ คนโด
