เอฟไอเอ็ม-92 สติงเจอร์
หน้าตา
Stinger | |
---|---|
นาวิกโยธินสหรัฐใช้งานเอฟไอเอ็ม-92 สติงเจอร์ (ค.ศ. 1984). | |
ชนิด | อาวุธปล่อยผิวพื้นสู่อากาศบุคคลแบบประทับบ่ายิง |
แหล่งกำเนิด | สหรัฐอเมริกา |
บทบาท | |
ประจำการ | 1981–ปัจจุบัน |
ผู้ใช้งาน | ดูที่ ผู้ใช้งาน |
สงคราม | สงครามหมู่เกาะฟอล์กแลนด์, สงครามโซเวียตในอัฟกานิสถาน, สงครามกลางเมืองอังโกลา, สงครามคาร์กิล, สงครามยูโกสลาเวีย, การจู่โจมเกรนาดา |
ประวัติการผลิต | |
ผู้ออกแบบ | เจอเนอรัลไดนามิกส์ |
ช่วงการออกแบบ | ค.ศ. 1967 |
บริษัทผู้ผลิต | เรเธียน |
มูลค่า | 38,000 US$ |
ช่วงการผลิต | ค.ศ. 1978 |
แบบอื่น | เอฟไอเอ็ม-92เอ, เอฟไอเอ็ม-92บี, เอฟไอเอ็ม-92ซี, เอฟไอเอ็ม-92ดี, เอฟไอเอ็ม-92จี |
ข้อมูลจำเพาะ (เอฟไอเอ็ม-92 สติงเกอร์) | |
มวล | 15.2 กก. |
ความยาว | 1.52 ม. |
เส้นผ่าศูนย์กลาง | 70 มม. |
ลูกเรือ | 1 |
ระยะหวังผล | 8 กิโลเมตร (5.0 ไมล์) (FIM-92C Stinger-RMP Block II) |
น้ำหนักหัวรบ | 3 kg |
เครื่องยนต์ | มอเตอร์จรวดแข็ง |
ระบบนำวิถี | อินฟราเรด |
ฐานยิง | บุคคลประทับบ่ายิง, เอ็ม6 ลายน์แบ็คเกอร์, ยูโรคอปเตอร์ ไทเกอร์, เอเอ็น/ทีดับบลิวคิว-1 อเวนเจอร์, เอ็มคิว-1 พรีเดเตอร์, เอเอช-64 อาพาชี่ |
เอฟไอเอ็ม-92 สติงเจอร์ เป็นอาวุธปล่อยผิวพื้นสู่อากาศ (SAM) นำวิถีด้วยอินฟราเรด ติดตั้งบนพาหนะภาคพื้นดิน บุคคลประทับบ่ายิง หรือบางกรณีสามารถติดตั้งกับเฮลิคอปเตอร์ได้ (AAM) พัฒนาโดยสหรัฐอเมริกาและเข้าประจำการในกองทัพบกสหรัฐในปี ค.ศ. 1981 และในอีก 29 ประเทศทั่วโลก มีสถิติบันทึกว่าสามารถทำลายอากาศยานได้ 270 ลำ[1]
สติงเจอร์ผลิตโดยเรเธียน และได้รับสิทธิบัตรผลิตในเยอรมนีโดยอีเอดีเอส ปัจจุบันถูกผลิตขึ้นกว่า 70,000 กระบอก ถูกจัดให้อยู่ในประเภทของระบบป้องกันภัยทางอากาศแบบประทับบ่ายิง (MANPADS)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Whitmire, James C. (December 2006). "Shoulder Launched Missiles (A.K.A. Manpads) : The Ominous Threat to Commercial Aviation" (PDF). USAF Counterproliferation Center. p. 20. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-12. สืบค้นเมื่อ 2011-02-06.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เอฟไอเอ็ม-92 สติงเจอร์