เอดดี ฟัตช์
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
|---|---|
| สัญชาติ |  อเมริกัน |
| เกิด | 8 กันยายน พ.ศ. 2454 ฮิลส์โบโร รัฐมิสซิสซิปปี สหรัฐ |
| เสียชีวิต | 10 ตุลาคม พ.ศ. 2544 (90 ปี) |
| กีฬา | |
| กีฬา | มวยสากล |
| ผู้ฝึกสอน | ดอน อาร์นอตต์ |
| กำลังฝึกสอน | โจ เฟรเซียร์ เคน นอร์ตัน แลร์รี โฮล์มส์ เทรเวอร์ เบอร์บิก ริดดิก โบว์[1] มอนเทล กริฟฟิน ไมเคิล สฟิงก์ส อาเลกซิส อาร์เกวโย มาร์ลอน สตาร์ลิง เวย์น แม็กคัลล็อก ดอน จอร์แดน |
เอดดี ฟัตช์ (อังกฤษ: Eddie Futch; เป็นผู้ฝึกสอนมวยสากล โดยผู้ที่ได้รับการฝึกสอนจากเขามีทั้ง โจ เฟรเซียร์, เคน นอร์ตัน, แลร์รี โฮล์มส์ และเทรเวอร์ เบอร์บิก ซึ่งเป็นสี่ในห้าราย ที่สามารถเป็นฝ่ายชนะ มูฮัมหมัด อาลี
เอดดี ฟัตช์ ยังเป็นผู้ฝึกสอนที่สร้างประวัติให้แก่ โจ เฟรเซียร์, ริดดิค โบว์ และมอนเทล กริฟฟิน ในฐานะของผู้เอาชนะนักชกระดับหอเกียรติยศอย่าง มูฮัมหมัด อาลี, อีแวนเดอร์ โฮลีฟิลด์ และรอย โจนส์ จูเนียร์ ได้เป็นคนแรก
ขีวิตในวัยเยาว์และผลงานระดับสมัครเล่น
[แก้]ฟัตช์เกิดในฮิลสโบโร รัฐมิสซิสซิปปี แต่ก็ได้ย้ายไปอยู่กับครอบครัวที่ดีทรอยต์ รัฐมิชิแกน เมื่อตอนที่เขาอายุได้ห้าขวบ พวกเขาอาศัยอยู่ในแบล็กบอตทอมซึ่งเป็นบริเวณหนึ่งของเมือง เมื่อฟัตช์เป็นวัยรุ่น เขาได้เล่นบาสเกตบอลในระดับกึ่งอาชีพให้แก่มอร์แลนด์วายเอ็มซีเอแฟลช เขาวางแผนที่จะเข้าเรียนที่โรงเรียนวายเอ็มซีเอคอลเลจสคูลที่มหาวิทยาลัยชิคาโก แต่เมื่อเกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ เขาก็ได้ถูกบังคับให้ทำงานที่โรงแรมวูล์ฟเวอรีนเพื่อช่วยเหลือครอบครัวของเขา ที่ซึ่งเขาได้รับการฝึกจากโปรโมเตอร์และผู้ฝึกสอนที่มีชื่อว่าดอน อาร์นอตต์[2]
ใน พ.ศ. 2475 ฟัตช์ชนะการแข่งในรุ่นไลท์เวทของสมาคมกีฬาดีทรอยต์ และใน พ.ศ. 2476 เขาได้ชนะการแข่งรายการโกลเดนโกลฟของดีทรอยต์ เขาเข้ารับการฝึกสอนที่โรงยิมเดียวกับโจ หลุยส์ ที่บริวสเตอร์รีครีเอชันเซ็นเตอร์ยิม และมักจะประชัญฝีมือกับนักชกที่เป็นแชมป์ในอนาคต แต่เนื่องด้วยการป้องกันไม่ให้เกิดอาการเสียงฟู่ของหัวใจเขาจึงได้หันเหอาชีพ และเริ่มมาเป็นผู้ฝึกสอนมวยสากลแทน
ผู้ฝึกสอนแห่งหอเกียรติยศ
[แก้]เอดดี ฟัตช์ เป็นผู้ฝึกสอนที่มีความโดดเด่น บางทีอาจจะยิ่งใหญ่ที่สุดในช่วงที่เคยมีชีวิตอยู่ เขาสร้างความเตรียมพร้อมในการต่อสู้ที่ดีที่สุดสำหรับนักมวยในการแข่งกีฬาระดับสูงมาเป็นระยะเวลาหลายทศวรรษ นักชกที่สร้างผลงานภายใต้การฝึกสอนของฟัตช์ ได้แก่ โจ เฟรเซียร์, แลร์รี โฮล์มส์, ริดดิก โบว์, ไมเดิล สฟิงก์ส, อาเลกซิส อาร์เกวโย, มาร์ลอน สตาร์ลิง, เวย์น แม็กคัลล็อก, มอนเทล กริฟฟิน และนักมวยแชมป์โลกคนแรกของเขาที่มีชื่อว่าดอน จอร์แดน ผู้ซึ่งครองตำแหน่งแชมป์โลกรุ่นเวลเตอร์เวทใน พ.ศ. 2501
การฝึกสอนโจ เฟรเซียร์
[แก้]เอดดี ฟัตช์ ได้รับการว่าจ้างเป็นครั้งแรกโดยเฟรเซียร์ กับหัวหน้าพี่เลี้ยงกับผู้จัดการของเขาที่มีชื่อว่าแยงก์ ดูแรม เพื่อช่วยให้เขาเตรียมความพร้อมสำหรับการต่อสู้กับสคราไพรอน จอห์นสัน ใน พ.ศ. 2510 เขาฝึกสอนการน้อมตัวและการหลบหลีกให้แก่เฟรเซียร์อย่างต่อเนื่อง และสร้างทักษะการเคลื่อนไหวแบบเด็ดขาดและดุดัน ซึ่งสร้างความได้เปรียบต่อเฟรเซียร์ที่มีขนาดรูปร่างที่เล็กกว่าคู่ชกโดยทำให้เป็นเป้าที่เข้าชกได้ยาก รูปแบบการต่อสู้ที่เป็นเอกลักษณ์นี้ทำให้เขาสามารถคลุกวงในและเข้าชกถึงคู่ต่อสู้ได้โดยไม่ถูกต่อยกลับมากนัก ที่ซึ่งเป็นมากกว่ารูปแบบการต่อสู้ตามแบบธรรมเนียมนิยม[3]
ในแง่ของชั้นเชิงนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพสูง และเฟรเซียร์ยังคงไม่เป็นฝ่ายแพ้ โดยเขาเป็นฝ่ายชนะบัสเตอร์ แม็ทธิส ที่แข่งกันในนครนิวยอร์ก และชิงมงกุฎดับเบิลยูบีเอจากจิมมี เอลลิส ด้วยการชนะน็อคแบบทำลายล้าง ซึ่งทั้งหมดนี้ได้นำพาให้เขาไปพบกับมูฮัมหมัด อาลี อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในรายการแข่งขันที่มีชื่อว่า "เดอะไฟท์ออฟเดอะเซนจูรี" ที่ซึ่งได้จัดขึ้นในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2514 ที่เมดิสันสแควร์การ์เดนในนครนิวยอร์ก
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ริดดิค โบว์ อดีตแชมป์โลกชื่อดัง คันแข้งเบนมาต่อยมวยไทย - smmonline[ลิงก์เสีย]
- ↑ Futch, Eddie (1993), "It's Been a Long Road to the Top", Boxing Illustrated, 36 (4): 37
{{citation}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|month=ถูกละเว้น (help) - ↑ Anderson, Dave (1991). In the Corner. Wm. Morrow & Co. p. 288. ISBN 0688094465.