เป้า ซานเหนียง
เป้า ซานเหนียง 鮑三娘 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ภรรยาของกวนสก | |||||||||
ชื่อภาษาจีน | |||||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 鮑三娘 | ||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 鲍三娘 | ||||||||
| |||||||||
ยุคในประวัติศาสตร์ | ยุคสามก๊ก |
เป้า ซานเหนียง (จีนตัวย่อ: 鲍三娘; จีนตัวเต็ม: 鮑三娘; พินอิน: Bào Sānniáng) เป็นตัวละครสมมติในยุคสามก๊กของจีน ปรากฏในนิยายสมัยราชวงศ์หมิงเรื่องฮฺวากวานสั่วจฺว้าน (花關索傳) รวมถึงปรากฏในงิ้วและละครจีนต่าง ๆ เป้า ซานเหนียงมีบทบาทเป็นนักรบหญิงผู้กล้าหาญและเป็นภรรยาของกวนสกบุตรชายของกวนอู เป้า ซานเหนียงภาคภูมิใจในการฝึกฝนเป็นนักรบของตน และไม่ยอมแต่งงานจนกว่าจะมีผู้ที่เอาชนะตนได้ในการต่อสู้ตัวต่อตัว สุสานในนครกว่างยฺเหวียน มณฑลเสฉวนสร้างขึ้นเพื่ออุทิศแก่เป้า ซานเหนียง[1]
ในฮฺวากวานสั่วจฺว้าน
[แก้]ในนิยายฮฺวากวานสั่วจฺว้าน เป้า ซานเหนียงเป็นบุตรสาวคนที่ 3 ของเป้า ข่าย (鮑凱) หรือเป้า ยฺเหวียนไว่ (鮑員外) หัวหน้ากลุ่มโจรแห่งหมู่บ้านเปาแก๋ (鮑家莊 เป้าเจียจฺวาง) หรือหมู่บ้านตระกูลเป้า เป้า ซานเหนียงมีพี่ชาย 2 คนคือเป้า หลี่ (鮑禮) และเป้า อี้ (鮑義)
กวนสกพลัดพรากจากกวนอูผู้บิดาตั้งแต่วัยเด็ก จึงได้รับการอุปการะโดยตระกูลสั่ว (索) เมื่ออายุได้ 9 ปีได้ฝึกฝนวิชาการต่อสู้กับฮฺวา เยฺว่ (花岳) จนมีฝีมือที่ดีเยี่ยม ระหว่างที่กวนสกเดินทางตามหาบิดา ได้ชิงเอาสมบัติสามอย่างจากซ่ง จินกาง (宋金剛) สมบัติชิ้นหนึ่งเป็นชุดเกราะซึ่งไม่รู้ว่าจะมอบให้ใครเป็นผู้สวม กวนสกได้ยินจากนายกองจาง ฉินหลง (張擒龍) ว่าเป้า ซานเหนียงสามารถสวมได้และนางก็คู่ควรกับกวนสก กวนสกจึงเดินทางไปหมู่บ้านเปาแก๋เพื่อขอแต่งงานกับเป้า ซานเหนียง กวนสกมาถึงศาลาของหมู่บ้าน เห็นศิลาจารึกสลักว่าหากใครต่อสู้กับชนะเป้า ซานเหนียงได้ เป้า ซานเหนียงจะแต่งงานกับผู้นั้น กวนสกจึงเข้าต่อสู้ตัวต่อตัวกับเป้า ซานเหนียงได้ร้อยกว่าเพลงก็เอาชนะเป้า ซานเหนียงได้ เป้า ซานเหนียงประทับใจในความสามารถในการรบของกวนสกจึงยินดีแต่งงานกับกวนสก หลังจากนั้นกวนสกยังได้แต่งงานกับสองพี่น้องหวาง เถา (王桃) และหวาง เยฺว่ (王悅) นอจากนี้ในงิ้วปักกิ่งเรื่องฮฺว่าไว่ฉียฺเหวียน (化外奇緣) กวนสกยังได้แต่งงานกับฮฺวาหมาน (花鬘) บุตรสาวของเบ้งเฮ็กและจกหยง[2][3]
ในวัฒนธรรมประชานิยม
[แก้]เป้า ซานเหนียงปรากฏในเกมภาคที่ 11 ในซีรีส์วิดีโอเกมโรแมนซ์ออฟเดอะทรีคิงดัมส์ของโคเอ และยังเปิดตัวในฐานะตัวละครที่เล่นได้คนใหม่ในภาคที่ 7ในซีรีส์ไดนาสตีวอริเออร์ของโคเอ รวมถึงในเกมภาคแยกวอริเออร์โอโรจิ 3
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ (ในภาษาจีน) 鲍三娘墓 (Bao Sanniang Tomb)
- ↑ 沈伯俊、譚良嘯 (1989). 三國演義辭典 (初版 ed.). 巴蜀書社. ISBN 7-80523-152-4. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-02-02. สืบค้นเมื่อ 2016-05-26.
{{cite book}}
: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|dead-url=
ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=
) (help) - ↑ Oman, Gail Kathryn (1982). A study of Hua Guan suo zhuan: a prosimetric narrative printed in 1478 (ภาษาจีน). University of Chicago, Department of Far Eastern Languages and Civilizations.