เทพมารสะท้านภพ
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
เทพมารสะท้านภพ (จีน: 覆雨翻雲; อังกฤษ: Lethal Weapons of Love and Passion) เป็นผลงานนิยายกำลังภายในเรื่องที่ 3 ของหวงอี้ นับเป็นเรื่องถัดจาก เหยี่ยวเหนือฟ้า (เทพทลายนภา) และขุนศึกสะท้านปฐพี เริ่มเขียนเมื่อ พ.ศ. 2535 หลังจากนี้จึงเขียนเรื่อง เจาะเวลาหาจิ๋นซี
ฉบับแปลไทยแปลโดย น.นพรัตน์ ลิขสิทธิ์ของสำนักพิมพ์สยามอินเตอร์บุ๊คส์ โดยแปลหลังจากเรื่องเจาะเวลาหาจิ๋นซี และมังกรคู่สู้สิบทิศ น.นพรัตน์แปลจากฉบับปรับปรุงของหวงอี้ เริ่มวางจำหน่ายเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2548 ความยาว 18 เล่ม ราคาเล่มละ 190 บาท
ฉบับการ์ตูนและละครชุด[แก้]
เทพมารสะท้านภพฉบับการ์ตูนถูกแบ่งเป็น 2 เรื่อง โดยเนื้อเรื่องในช่วงแรกใช้ชื่อว่า "ฟานอวิ๋น จอมกระบี่สายฟ้า" ของสำนักพิมพ์สยามอินเตอร์คอมิกส์ ความยาว 3 เล่ม ส่วนเนื้อเรื่องในส่วนที่เหลือเป็นลิขสิทธิ์ของสำนักพิมพ์บูรพัฒน์ ใช้ชื่อว่า "กระบี่พลิกเมฆา" เหมือนฉบับนิยาย
เทพมารสะท้านภพยังถูกดัดแปลงเป็นละครชุดทางโทรทัศน์ของสถานี TVB ความยาว 40 ตอน ฉายในประเทศจีนเมื่อ พ.ศ. 2549
เนื้อเรื่อง[แก้]
เนื้อเรื่องเกิดขึ้นในสมัยต้นราชวงศ์หมิงยุคที่จูหยวนจางครองบัลลังก์ได้สักระยะหนึ่ง กล่าวถึงกระบี่คลุมวรุณล่างฟานหวินนัดประลองกับปรมาจารย์มารผังปาน พร้อมกันนั้นยังเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นมามากมายทั้งการกู้ราชวงศ์มองโกลของฟางเยี่ยหวี่ อีกทั้งเรื่องราวของเด็กกำพร้าหานป๋อเด็กรับใช้ที่พบเจอกับโชคอันมหัศจรรย์ได้ก้าวขึ้นมาเป็นจอมยุทธ์ชั่วข้ามคืน
รายชื่อตัวละคร[แก้]
- กระบี่คลุมวรุณล่างฟานหวิน
- ปรมาจารย์มารผังปาน
- ภูตบดีซวีเยออู๋
- โจรท่องโดดเดี่ยวฟั่นเหลียงจี๋
- อธรรมศักดิ์สิทธิ์ลี่เย่อไห่
- หัตถ์พิษเฉียนหลอ
- หานป๋อ
- ฟงสิงเลี่ย
- ชิฉางเจิง
- ฉินเมิ่งเหยา
- ฟางเยี่ยหวี่
- จิ้นปิงหวิน
- เจินซู่สั้ง
- ตันอี้หยู
- หลวงจีนกระบี่ปู้เส่อไต้ซือ
- จูหยวนจาง
- เหลิงเอี้ยน
- ธรรมมาจารย์อาทิตย์
- ซ่านกวนอิง
- ตี้หวี่ซือ
- บ่วงปิศาจหลิงจ้านเทียน
- มนุษย์บัณเฑาะหลี่เช่อเม่ย
สิบยอดฝีมือฝ่ายอธรรม[แก้]
- กระบี่คลุมวรุณล่างฟานหวิน
- หัตถ์พิษเฉียนหลอ
- ขุนโจรทมิฬเช่อจุนซิ่น
- อธรรมศักดิ์สิทธิ์ลี่เย่อไห่
- โจรท่องโดดเดี่ยวฟั่นเหลียงจี๋
- ดาบมือซ้ายฟงหาน
- หมอพิษเลี่ยเจิ้นเป่ย
- หอกพลั่วเหินบินคู่จั่นหวี่
- เจ้าสำนักรื่นรมณ์ม่ออี้เสียน
- เจ้าหมู่ตึกสิบโฉดถันอิงโสว่
สิบสุดยอดหญิงงาม[แก้]
- ฉินเมิ่งเหยา
- จิ้นปิงหวิน
- ซวีเยี่ยเวี่ย
- กงจู้อลงค์กรณ์กู่จื่อเซียน
- เหลียนซิ่วซิ่ว
- พระสนมเฉินกุ้ยเฟย
- กระบี่หอมจวงชิงซวง
- แม่ชีน้อยแห่งอารามมุ่นเมฆ
- เจ้าสำนักตันชิงหานปี้ฉุ่ย
- อิ๋งซ่านฮัว
กรณีกับฉบับ คลุมพิรุณพลิกเมฆา[แก้]
นิยายเรื่อง "ฟู่หวี่ฟานหวิน" ซึ่งเป็นชื่อภาษาจีนของเรื่องนี้ ได้มีฉบับแปลโดยแฟนๆ แจกจ่ายให้อ่านกันบนอินเทอร์เน็ต ในชื่อเรื่องว่า คลุมพิรุณพลิกเมฆา ซึ่งแปลโดยคุณ Linmou อย่างไรก็ตามไม่ได้ทำการแปลจนจบเพราะมีฉบับลิขสิทธิ์และเกิดกรณีความคล้ายกับของสำนวนแปล
เมื่อสยามอินเตอร์บุ๊คส์ได้ซื้อลิขสิทธิ์เรื่อง ฟู่หวี่ฟานหวิน มา และน.นพรัตน์ได้แปลออกมาในชื่อว่า "เทพมารสะท้านภพ" ได้มีนักอ่านจำนวนหนึ่งซึ่งอ่านสำนวนแปลฉบับคลุมพิรุณพลิกเมฆามาแล้ว ตั้งข้อสังเกตว่า น.นพรัตน์ลอกสำนวนการแปลของ Linmou มา ทำให้เกิดการวิจารณ์อย่างกว้างขวางบนอินเทอร์เน็ต อย่างไรก็ตาม น.นพรัตน์ได้ให้สัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ ว่าเขาได้ลอกจากสำนวนแปลของตนเอง ที่เคยแปลซ้อมมือไม่ได้ตีพิมพ์ไว้เมื่อ พ.ศ. 2544
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เทพมารสะท้านภพ เก็บถาวร 2006-04-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
 | บทความวรรณกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |