อิเนส เด กัสโตร
| อิเนส เด กัสโตร | |
|---|---|
 ภาพการฆาตกรรมอิเนส วาดโดยกูลุงบานู บูร์ดาลู ปิญไญรู ค.ศ. 1901/1904 | |
| พระสวามี | พระเจ้าเปดรูที่ 1 แห่งโปรตุเกส |
| พระบุตร | ฌูเอา ดยุคแห่งบาเลนเซียเดกัมโปส ดีนิช ลอร์ดแห่งซิฟูเอนเตส บียาตริช เคาน์เตสแห่งอัลบูร์เกร์เก |
| พระบิดา | เปโดร เฟร์นันเดซ เด กัสโตร |
| พระมารดา | อัลดงซา โลเรงซู ดึ วาลาดารึช |
| ประสูติ | ค.ศ. 1325 ราชอาณาจักรกาลิเซีย |
| สิ้นพระชนม์ | 7 มกราคม ค.ศ. 1355 |
| ฝังพระศพ | อารามอัลกูบาซา |
อิเนส เด กัสโตร (สเปน: Inés de Castro; ค.ศ. 1325 – 7 มกราคม ค.ศ. 1355) เป็นธิดาขุนนางกัสติยาซึ่งเป็นคนรักของพระเจ้าเปดรูที่ 1 แห่งโปรตุเกสตั้งแต่ก่อนที่พระองค์จะขึ้นครองราชย์ การสิ้นพระชนม์ของพระองค์เป็นโศกนาฏกรรมอันโด่งดัง และหลังการสิ้นพระชนม์ พระองค์ได้รับการสวมมงกุฎเป็นพระราชินีแห่งโปรตุเกส
ประวัติ[แก้]
อิเนสเป็นธิดานอกสมรสของเปโดร เฟร์นันเดซ เด กัสโตร ขุนนางกาลิเซีย กับอัลดงซา โลเรงซู ดึ วาลาดารึช[1] ครอบครัวของพระนางมีเชื้อสายขุนนางกาลิเซียและโปรตุเกส มีหลักฐานว่าพระนางอาศัยอยู่กับกอนส์ตันซา มานูเอล ลูกพี่ลูกน้องซึ่งเป็นธิดาของดอนฆวน มานูเอล ดยุคแห่งเปญญาฟิเอลและมาร์ควิสแห่งบิเยนา
ปี ค.ศ. 1340 กอนส์ตันซาตัดสินใจสมรสกับเปดรู พระโอรสคนโตและทายาทของพระเจ้าอาฟงซูที่ 4 แห่งโปรตุเกส อิเนสได้ติดตามเธอออกจากราชสำนักเปญญาฟิเอลไปพำนักที่กูอิงบรา แต่หลังการสมรสได้ไม่นานเปดรูกลับตกหลุมรักพระนางและเริ่มละเลยพระชายา ทั้งคู่หลงใหลกันและกันอย่างหัวปักหัวปำ อีกทั้งพี่น้องชายของอิเนสยังกลายเป็นเพื่อนและที่ปรึกษาที่เจ้าชายไว้ใจ หลังกอนส์ตันซาเสียชีวิตจากการให้กำเนิดฟือร์นังดู บุตรชายของเปดรูในวันที่ 13 พฤศจิกายน ค.ศ. 1345 พระเจ้าอาฟงซูพยายามจะจับพระโอรสสมรสใหม่ แต่เปดรูไม่ยอมสมรสกับคนอื่นนอกจากอิเนส ทั้งคู่ก็อยู่กินกันฉันสามีภรรยาโดยไม่สนใจพระเจ้าอาฟงซูที่ 4 ที่ต่อต้านอย่างหัวชนฝา ราชสำนักกับประชาชนเองก็ไม่ยอมรับการกระทำนี้
เปดรูกับอิเนสอยู่กินกันที่ปราสาทซังตากลาราในกูอิงบรา ทั้งคู่มีบุตรธิดาด้วยกันสี่คน คือ
- อาฟงซู (เกิดในปี ค.ศ. 1346) เสียชีวิตหลังคลอด
- บียาตริช (เกิดในปี ค.ศ. 1347) สมรสกับอินฟันเตซันโชแห่งกัสติยา เคานต์แห่งอัลบูร์เกร์เกและอาโร พระโอรสของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 11 แห่งกัสติยา
- ฌูเอาแห่งโปรตุเกส (เกิดในปี ค.ศ. 1349) ดยุคแห่งบาเลนเซียเดกัมโปส ผู้อ้างสิทธิ์ในบัลลังก์ในช่วงวิกฤตปี ค.ศ. 1383–1385
- ดีนิช (เกิดในปี ค.ศ. 1354)
การเสียชีวิต[แก้]
.JPG)
อิทธิพลของอิเนสกับพี่น้องชายอีกสองคนที่มีต่อพระเจ้าเปดรูได้สร้างศัตรูในราชสำนัก หลังพยายามแยกทั้งคู่ออกจากกันหลายครั้งในที่สุดพระเจ้าอาฟงซูที่ 4 ก็ตัดสินใจมอบความตายให้แก่อิเนส วันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 1355 พระองค์ได้ส่งนักฆ่าไปที่อารามซังตากลาราในกูอิงบราเพื่อสังหารอิเนสด้วยการตัดคอต่อหน้าลูกน้อย เปดรูที่เจ็บปวดจนแทบเป็นบ้าก่อจลาจลต่อพระบิดาและไม่ยกโทษให้พระบิดาที่สังหารคนรักของพระองค์
หลังได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์แห่งโปรตุเกสในปี ค.ศ. 1357 พระเจ้าเปดรูสั่งให้จับกุมตัวและประหารชีวิตผู้ที่ลงมือฆาตกรรมอิเนสด้วยการแหวกอกเอาหัวใจออกมา การกระทำดังกล่าวทำให้พระองค์ได้รับฉายาว่า "ผู้โหดเหี้ยม" ทั้งพระองค์ยังอ้างว่าได้เคยสมรสอย่างลับ ๆ กับอิเนสและขอให้ยอมรับพระนางเป็นพระราชินีแห่งโปรตุเกส ตำนานเล่าว่ากษัตริย์ทำการสวมมงกุฎให้ศพและให้ข้าราชสำนักจุมพิตมือของอิเนสที่ไร้วิญญาณ เดือนเมษายน ค.ศ. 1360 พระองค์สั่งให้ย้ายร่างของอิเนสจากกูอิงบรามาที่อารามหลวงอัลกูบาซา หลุมฝังศพอันวิจิตรงดงามสองหลุมถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้พระองค์ได้หลับใหลเคียงข้างหญิงผู้เป็นที่รักของพระองค์ตลอดกาล
อ้างอิง[แก้]
- Inês de Castro MISTRESS OF PETER I OF PORTUGAL: Britannica
- The Tale of Peter and Inês: Centro เก็บถาวร 2019-03-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ Diccionario histórico, genealógico y heráldico de las familias ilustres de la Monarquia Espanola, Ed. Luis Vilar y Pascual, Juan José Vilar Psayla, (Imprenta de D.F. Sanchez A Cargo de Augustin Espinosa, 1859), 253.