อาแล็ง จาลานี
| อาแล็ง จาลานี | |
|---|---|
| ชื่อจริง | อาแล็ง จาลานี |
| ฉายา | เดอะแพนเธอร์ |
| เกิด | 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1975 |
| ชกทั้งหมด | 28 |
| ชนะ | 22 |
| ชนะน็อก | 21 |
| แพ้ | 6 |
| เสมอ | - |
อาแล็ง จาลานี (ฝรั่งเศส: Alain Ngalani) หรือที่รู้จักกันในชื่อ อลัน เอ็นกาลานี่[1] หรือ อาเลน นากาลานิ[2] เจ้าของฉายา เดอะแพนเธอร์ เกิดวันที่ 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1975 ที่ประเทศแคเมอรูน เป็นนักมวยไทยแชมเปี้ยนโลกสองสมัยชาวฮ่องกง
ประวัติ[แก้]
อาแล็ง จาลานี เคยเป็นบอดี้การ์ดให้กับบุคคลระดับวีไอพีรวมทั้งบุคคลระดับสูงในไอวอรีโคสต์มาก่อนที่จะย้ายมาอยู่ในฮ่องกง ซึ่งได้กลายมาเป็นผู้มีชื่อเสียงของที่นี่ เขามีชื่อเสียงในด้านการฝึกฝนที่โหดร้ายภายใต้การดูแลที่กวดขันให้เน้นความรุนแรงและดุดัน
อาแล็งสามารถเอาชนะในการต่อสู้ของแทบทุกครั้งด้วยการชนะน็อคฝ่ายตรงข้าม แม้จะมีลักษณะกล้ามเนื้อที่ใหญ่โต แต่อาแล็งผู้ได้รับฉายาเดอะแพนเธอร์ก็มีความยืดหยุ่นทางด้านกล้ามเนื้อได้อย่างเหลือเชื่อ และยังได้รับการโหวตใน "Le Monde du Muscle" ในฐานะหนึ่งในนักชกรุ่นเฮฟวี่เวทที่มีความรวดเร็วมากที่สุดในโลก
เขามีท่าโจมตีประจำตัวที่เรียกว่า "เดอะแพนเธอร์ ไฮคิก" ซึ่งได้เสริมประสิทธิภาพได้เป็นอย่างดีในอาชีพการต่อสู้ของเขา เมื่อเร็วๆนี้ เขาได้เริ่มเป็นที่เลื่องลือในยูทูบรวมถึงข่าวที่โด่งดังเกี่ยวกับการเริ่มต้นในเค-วัน[3]
ในปัจจุบันอาแล็งได้ทำการฝึกฝนที่สถาบันการต่อสู้แบบผสมผสานซึ่งตั้งอยู่ในฮ่องกง เขามีแผนที่จะแข่งขันในรายการ เค-วัน ไฟท์ติ้งแชมเปี้ยนชิป ซึ่งอาจเป็นการย้ายเป้าหมายสู่การแข่งขันในรายการ อุลติเมท ไฟท์ติ้งแชมเปี้ยนชิป (UFC) ในโอกาสต่อไป[4]
เกี่ยวกับพื้นหลังของศิลปะการต่อสู้[แก้]
อาแล็งได้เริ่มเรียนยูโดตั้งแต่อายุหกขวบ โดยการสนับสนุนจากพ่อของเขา อาแล็งเริ่มออกแสดงความสามารถพิเศษนี้ในช่วงต้นของชีวิต เขาชนะการแข่งขัน แบ็ค-ทู-แบ็ค จูเนียร์ ในแคเมอรูนรวมไปจนถึงทั่วแอฟริกา ในเบื้องต้นเขาได้รับอิทธิพลจากแม่ของเขา ผู้ซึ่งมีความรักในกีฬาและมีความต้องการที่จะให้ลูกของเธอเรียนรู้ด้านระเบียบวินัยและมุ่งเน้นการใช้พละกำลังไปในทางที่ถูกต้อง[3]
อาแล็งได้เรียนรู้อย่างต่อเนื่องทั้งในศาสตร์ของยูโด, โชโตกันคาราเต้, ซาวัท, ฟูล-คอนแท็ค คิกบ็อกซิ่ง, โคชิกิคาราเต้, มวยไทย, เคียวคุชินคาราเต้ และบราซิลเลี่ยน ยูยิสสู โดยได้รับสายดำเป็นส่วนใหญ่ของในแต่ละสาขาวิชา[4]
ความสำเร็จ[แก้]
| ปี | รายการ |
|---|---|
| ค.ศ. 2010 | พลาเน็ตแบทเทิล เฮฟวีเวท เวิลด์แชมเปียน |
| ค.ศ. 2009 | พลาเน็ตแบทเทิล เฮฟวีเวท เวิลด์แชมเปียน |
| ค.ศ. 2006 | คุโอชู ออล-สไตล์ มาร์เชียลอาร์ท เวิลด์แชมเปียน |
| ค.ศ. 2004 | มวยไทยเวิลด์แชมเปียน, ประเทศไทย |
| ค.ศ. 2004 | คิงส์เบิร์ธเดย์คัพ รันเนอร์-อัป, ประเทศไทย |
| ค.ศ. 2004 | ฮ่องกง มวยไทยเฮฟวีเวทแชมเปียน (WMC) |
| ค.ศ. 2003 | มณฑลกวางตุ้ง, ประเทศจีน - คิงออฟสานต้า |
| ค.ศ. 2003 | เจแปนคัพ เหรียญเงิน - เฮฟวีเวท (WKKF) |
| ค.ศ. 2002-03 | ฮ่องกง โคชิกิ คาราเต้โด เฮฟวีเวทแชมเปียน (WKKF) |
| ค.ศ. 2002 | มวยไทย เฮฟวีเวทแชมเปียน สุราษฎร์ธานี & เกาะสมุย - ประเทศไทย (WMC) |
| ค.ศ. 1998-01 | คิกบ็อกซิ่ง เฮฟวีเวทแชมเปียน - แอฟริกา (FIKO) (UFABA) |
| ครูมวยไทย (WMC) | |
| กิโยชิ สายดำสองดั้ง | โคชิกิ คาราเต้โด |
| สายดำ | เคียวคุชิน คาราเต้ |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ น็อกเอาต์ฉบับมวยสยาม. ปีที่ 23 ฉบับที่ 1946. ISSN 15135438. หน้า 10
- ↑ "มวยไทย". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-12-11. สืบค้นเมื่อ 2011-01-22.
- ↑ 3.0 3.1 ประวัติความเป็นมา เก็บถาวร 2009-06-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
- ↑ 4.0 4.1 ประวัติความเป็นมา[ลิงก์เสีย] (จีน)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บทางการ เก็บถาวร 2009-06-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน