อันดับนกกระทุง
| อันดับนกกระทุง ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: ครีเตเชียสยุคสุดท้าย–ปัจจุบัน, 65.5–0Ma | |
|---|---|
_(17).jpg)
| |
| นกกาน้ำใหญ่ (Phalacrocorax carbo) จัดอยู่ในวงศ์ Phalacrocoracidae หรือนกกาน้ำ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Aves |
| ชั้นฐาน: | Neognathae |
| อันดับ: | Pelecaniformes Sharpe, 1891 |
| วงศ์[1] | |
| |
| แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ | |
อันดับนกกระทุง (อังกฤษ: Pelican, Cormorant, Ibis, Spoonbill) เป็นอันดับของนกขากรรไกรแบบใหม่อันดับหนึ่ง ใช้ชื่ออันดับว่า Pelecaniformes
ลักษณะร่วมกันหลายอย่างของนกในอันดับนี้ คือ นิ้วตีนทั้ง 4 มีแผ่นพังผืดขึงติดต่อกัน เรียกว่า "Totipalmate foot" และลำคอเปลือยเปล่าหย่อนยานเป็นถุงหนัง ซึ่งเรียกว่า "Gular pouch" มีไว้สำหรับล่าหาอาหารและเก็บอาหาร
เป็นนกที่พบกระจายพันธุ์ไปในทุกภูมิภาค ทุกทวีปทั่วโลก ยกเว้นเฉพาะทางเหนือของประเทศแคนาดาและทางเหนือของทวีปเอเชียซึ่งมีอากาศหนาวเย็น, เกาะต่าง ๆ บางแห่งในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนกลาง และทวีปแอนตาร์กติกาซึ่งมีอากาศหนาวเย็น
เป็นนกที่หากินและอาศัยอยู่ใกล้แหล่งน้ำเนื่องจากหากินสัตว์น้ำประเภทต่าง ๆ เช่น ปลา, กุ้ง, ปู หรือสัตว์อื่น ๆ ขนาดเล็ก กินเป็นอาหาร เช่น บึง, หนอง, คลอง, ชายทะเล หรือเกาะกลางทะเล ว่ายน้ำได้เก่งและดำนำได้ดี
แบ่งออกเป็นวงศ์ต่าง ๆ ได้ 5 วงศ์[2] (ข้อมูลบางแห่งจัดให้มี 6 วงศ์[3]) ซึ่งวงศ์ที่มีจำนวนสมาชิกที่สุดคือ Phalacrocoracidae หรือนกกาน้ำ ที่มีจำนวนชนิดมากถึง 38-39 ชนิด นับว่ามีมากกว่าครึ่งของสมาชิกในอันดับนี้ รองลงไปคือ Sulidae หรือนกบูบบี ที่มี 9 ชนิด แต่อย่างไรก็ตาม ข้อมูลบางแหล่งจะจัดให้วงศ์ในอันดับนี้ มีอันดับของตัวเองแตกต่างกันออกไป[3] [1][2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 A Phylogenomic Study of Birds Reveals Their Evolutionary History. Shannon J. Hackett, et al. Science 320, 1763 (2008).
- ↑ 2.0 2.1 จาก itis.gov
- ↑ 3.0 3.1 "นกกาน้ำ (1) กายสัณฐานวิทยา". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-08-20. สืบค้นเมื่อ 2012-11-10.
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: อันดับนกกระทุง |
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 |
วิกิสปีชีส์มีข้อมูลภาษาอังกฤษเกี่ยวกับ Pelecaniformes |