สวนประชาชน (เซี่ยงไฮ้)
| สวนประชาชน | |
|---|---|
| 人民公园 | |
 สวนประชาชนและจัตุรัสประชาชนจากศูนย์นิทรรศการผังเมืองเซี่ยงไฮ้ ภาพถ่ายปี 2013 | |
 | |
| ประเภท | สวนสาธารณะในเมือง |
| ที่ตั้ง | เขตหวังผู่ เซี่ยงไฮ้ |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 31°13′56″N 121°28′23″E / 31.23222°N 121.47306°E |
| ก่อตั้ง | 1952 |
สวนประชาชน (จีน: 人民公园; พินอิน: Rénmín Gōngyuán; People's Park) เป็นสวนสาธารณะในเขตหวังผู่ในเซี่ยงไฮ้ตอนกลาง[1] ตั้งอยู่ทางใต้ของถนนหนานจิง และทางเหนือของจัตุรัสประชาชน[2] เดิมทีพื้นที่นี้เป็นตอนเหนือของลู่แข่งของเซี่ยงไฮ้เรซคลับ ก่อนจะแปรสภาพมาเป็นสวนสาธารณะในปี 1952 และมีพิพิธภัณฑ์และแหล่งค้าขายมากมายอยู่ล้อมรอบ ทำให้สวนนี้เป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวในเซี่ยงไฮ้
ที่ดินตรงนี้ในอดีตเป็นของเซี่ยงไฮ้เรซคลับ ซึ่งตั้งขึ้นโดยอังกฤษในปี 1862 ในเวลานั้นเป็นลู่แข่งม้าที่สำคัญแห่งหนึ่งในเอเชียตะวันออก และสร้างขึ้นเพื่อการพนันม้า อาคารของคลับสร้างขึ้นในปี 1933 เป็นจุดหมายตาสำคัญของย่านดาวน์ทาวน์เซี่ยงไฮ้[3] ปัจจุบันอาคารดังกล่าวแปรสภาพมาเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะเซี่ยงไฮ้
ในปี 1986–87 สวนนี้เป็นหนึ่งในจุดสำคัญที่มีการประท้วงของนักเรียนนักศึกษาหลายหมื่นคนซึ่งประท้วงในสวนนี้ก่อนจะเดินขบวนไปยังเดอะบันด์ โดยเรียกร้องประชาธิปไตยและการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองอย่างสุดขั้ว[4] ราวสองปีต่อมาได้เกิดการประท้วงที่จัตุรัสเทียนอันเหมินในปี 1989 ผู้คนรวมตัวกันหลายหมื่นคนที่สวนนี้และที่เดอะบันด์เพื่อแสดงความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเคียงข้างผู้ประท้วงในปักกิ่ง[5]
ภายในสวนยังเป็นที่ตั้งของตลาดหาคู่ ซึ่งมีมาตั้งแต่ปี 2004 ที่ซึ่งมีการนั่งค้าขายคนโสดที่หาคู่แต่งงานกันทุกสุดสัปดาห์[6]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Pitts, Christopher (April 2013). "Best Green Spaces". Pocket Shanghai (3rd ed.). Lonely Planet. p. 130. ISBN 978-1-74179-963-7.
- ↑ "People's Park in Shanghai China". ShanghaiChina.ca. สืบค้นเมื่อ 11 September 2013.
- ↑ Lee, Leo Ou-fan (1999). Shanghai Modern: The Flowering of a New Urban Culture in China, 1930-1945. Harvard University Press. pp. 29–30. ISBN 9780674805507.
- ↑ Becker, James (2006). Dragon Rising: An Inside Look at China Today. National Geographic Books. p. 54. ISBN 9780792261933.
- ↑ Baum, Richard (2010). China Watcher: Confessions of a Peking Tom. University of Washington Press. p. 130. ISBN 9780295989976.
- ↑ Tacon, Dave (6 April 2013). "Finding a spouse in a Chinese marriage market". Al Jazeera. สืบค้นเมื่อ 13 May 2013.