พระมหาวีรกษัตรีย์นโรดม มุนีนาถ สีหนุ พระวรราชมารดา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นโรดม มุนีนาถ สีหนุ
พระวรราชมารดา
สมเด็จพระราชินีแห่งกัมพูชา
ดำรงพระยศ24 กันยายน 2536 – 7 ตุลาคม 2547
ราชาภิเษก24 กันยายน 2536
พระราชสมภพ18 มิถุนายน พ.ศ. 2479 (87 ปี)
ไซ่ง่อน อินโดจีนของฝรั่งเศส
พระราชสวามีพระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ (2495–2555)
พระราชบุตรพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี
สมเด็จพระนโรดม นรินทรพงษ์
พระนามเต็ม
นโรดม มุนีนาถ สีหนุ
ราชวงศ์ตรอซ็อกผแอม
สายราชสกุลนโรดม (อภิเษกสมรส)
พระราชบิดาฌ็อง-ฟร็องซัว อิซซี
พระราชมารดาป็อม เปียง
ศาสนาพุทธ

พระมหาวีรกษัตรีย์นโรดม มุนีนาถ สีหนุ พระวรราชมารดา (เขมร: នរោត្តម មុនីនាថ សីហនុ; 18 มิถุนายน พ.ศ. 2479) พระนามาภิไธย ปอล-โมนีก อิซซี (ฝรั่งเศส: Paule-Monique Izzi, เขมร: ប៉ូល ម៉ូនិក អ៊ីហ្សហ្ស៊ី) เป็นพระอัครมเหสีในพระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ และเป็นพระราชชนนีในพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี พระมหากษัตริย์กัมพูชารัชกาลปัจจุบัน พระองค์เป็นที่รู้จักในพระนาม พระราชินีโมนีก (Queen Monique)[1]

พระราชประวัติ[แก้]

พระมหาวีรกษัตรีย์นโรดม มุนีนาถ มีพระนามเดิมว่า ปอล-โมนีก อิซซี (Paule-Monique Izzi, ប៉ូល ម៉ូនិក អ៊ីហ្សហ្ស៊ី) เป็นบุตรีคนที่สองของฌ็อง-ฟร็องซัว อิซซี (Jean François Izzi, ហ្សង់ ហ្វ្រង់ស្វរ័ អ៊ីហ្សហ្ស៊ី) มีเชื้อสายคอร์ซิกัน ฝรั่งเศสและอิตาเลียน[2] ทำงานอาชีพนายธนาคาร[3] และเสียชีวิตในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ส่วนพระมารดาคือป็อม เปียง (ប៉ុម ពាង) ซึ่งเป็นหญิงชาวกัมพูชา จากกรุงพนมเปญ[4]

พระอัยยิกาฝ่ายพระชนนี (ยาย) ของพระองค์ คือ นางอก ซึ่งเคยเป็นหม่อมในพระองค์เจ้านโรดม ดวงจักร มีพระโอรส-ธิดา ด้วยกัน 2 พระองค์ คือ หม่อมเจ้านโรดม รัฐราศี และหม่อมเจ้านโรดม ไพพักตร์ ภายหลังพระอัยยิกาได้หย่ากับพระองค์เจ้าดวงจักร และได้สมรสใหม่กับลก เปียง (Lok Peang) และได้มีบุตร-ธิดา ด้วยกัน 2 คน คือ ป็อม เปียง พระชนนี และเฮล เปียง

ป็อม เปียงได้สมรสครั้งแรกกับอูม พันแกว และมีบุตร-ธิดาด้วยกันทั้งหมด 5 คน เป็นชาย 3 คน และหญิง 2 คน ทำให้พระองค์ยังมีพระเชษฐาและพระเชษฐภคินีต่างบิดาอีก 5 คนจากการสมรสครั้งแรกของพระชนนี ได้แก่[5]

  1. อูม มันนุริน (ช.; เกิด พ.ศ. 2467) เอกอัครราชทูตกัมพูชาประจำสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี
  2. อูม วินวุธ (ช.; เกิด พ.ศ. 2468) นายทหารกองทัพกัมพูชา เสียชีวิตในสนามรบ โดยถูกพวกเวียดมินห์สังหารที่กำปอต ในปี พ.ศ. 2491
  3. อูม นารีวัน (ญ.; เกิด พ.ศ. 2469) เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2488
  4. อูม สุระสันธาน (ช.; เกิด พ.ศ. 2470) ถูกสังหารโดยพอล พต เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2521
  5. อูม โสภานิต (ญ.; เกิด พ.ศ. 2471) สมรสกับเอียว พันนากร

ต่อมาป็อม เปียงได้สมรสใหม่ กับฌ็อง-ฟร็องซัว อิซซี มีเชื้อสายคอร์ซิกา, ฝรั่งเศส และอิตาลี ทั้งคู่มีธิดาด้วยกันสองคน โดยพระองค์เป็นธิดาคนเล็ก พระองค์มีพระพี่นางร่วมพระบิดา คือ อาน-มารี อิซซี (Anne-Marie Izzi, អាន ម៉ារី អ៊ីហ្សហ្ស៊ី) ซึ่งเสกสมรสกับพระองค์เจ้าสีสุวัตถิ์ เมธาวี หลังสิ้นพระชนม์จึงได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระองค์เจ้าสีสุวัตถิ์ นาแน็ต เมธาวี[6]

พระองค์ศึกษาเข้าศึกษาที่โรงเรียนประถมนโรดม โรงเรียนมัธยมสีสุวัตถิ์ และวิทยาลัยลิเซเรอเนเดการ์ต (Lycée René Descartes) อีกทั้งยังทรงเป็นสภานายิกาสภากาชาดของกัมพูชาตลอดจนกระทั่งสิ้นทศวรรษ 1960 และในปัจจุบันทรงเป็นองค์สภานายิกากิตติมศักดิ์ นอกจากภาษาเขมรแล้ว พระองค์ทรงสามารถรับสั่งภาษาฝรั่งเศสและภาษาอังกฤษได้[7]

เมื่อครั้งที่พระองค์ยังดำรงพระอิสริยยศเป็นพระชายา พระองค์เคยแสดงภาพยนตร์เรื่อง Ombre sur Angkor ซึ่งพระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ ทรงกำกับและแสดงเอง[8]

อภิเษกสมรส[แก้]

ขณะทรงพบปะกับนีกอลาเอ ชาวูเชสกู ประธานาธิบดีแห่งโรมาเนียพร้อมภริยา เสด็จเยือนโรมาเนียในปี พ.ศ. 2515

ในปี พ.ศ. 2494 พระองค์ได้พบกับพระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ ครั้งแรก เมื่อครั้งที่พระองค์ชนะเลิศรางวัลอันดับที่หนึ่งในการประกวดนางงามที่สนับสนุนโดยยูเนสโก[9] ที่สุดทั้งสองก็สานสัมพันธ์กัน จนพระองค์ได้เข้ามาสู่พระราชวงศ์กัมพูชา[10]ด้วยตำแหน่ง นักนาง เป็นตำแหน่งแรก ซึ่งอภิเษกสมรสในปี พ.ศ. 2495 พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ และพระองค์ได้อภิเษกสมรสด้วยกันสองครั้ง ซึ่งการอภิเษกสมรสครั้งแรกนั้น พระองค์มีพระชันษา 15 ปี ซึ่งในกัมพูชานั้นถือว่าเป็นเรื่องปกติ และพระองค์ถือเป็นพระภรรยาองค์ที่เจ็ด และองค์สุดท้ายของพระสวามี แม้พระองค์จะถูกวิพากษ์วิจารณ์ในด้านลบบ้าง แต่สมเด็จกรมพระนโรดม รณฤทธิ์ พระโอรสเลี้ยงก็กล่าวถึงพระนางด้วยความสรรเสริญว่า "พระราชินีโมนิกอยู่เคียงข้างพ่อตลอดเวลา ช่วยเหลือพ่อ ยอมให้พ่อต่อสู้เพื่อประเทศชาติ"[11] มีพระราชโอรสด้วยกันสองพระองค์คือ

  1. พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี (14 พฤษภาคม 2496)
  2. สมเด็จพระนโรดม นรินทรพงษ์ (18 กันยายน 2497 — 7 ตุลาคม 2546) เสกสมรสกับเอก สีนวน มีพระธิดาด้วยกันสองพระองค์

เมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 พระองค์ทรงได้รับสถาปนาจากพระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ ที่พระอิสริยยศสมเด็จพระชายา (Samdech Preah Cheayea) และต่อมาในวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2536 พระองค์ทรงได้รับสถาปนาพระอิสริยยศสมเด็จพระมเหสีนโรดม มุนีนาถ สีหนุ (Samdech Preah Mohèsey Norodom Monineath Sihanouk) ในวันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2539 พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ พระราชทานสถาปนาพระอิสริยยศขึ้นเป็นสมเด็จพระราชอัครมเหสี (Samdech Preah Reach Akka Mohèsey)

เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2547 สภาราชบัลลังก์แห่งชาติกัมพูชาเฉลิมพระอิสริยยศของสมเด็จพระราชอัครมเหสีนโรดม มุนีนาถ สีหนุ ขึ้นเป็นพระมหาวีรกษัตรีย์นโรดม มุนีนาถ สีหนุ พระวรราชมารดาแห่งชาติเขมร ในเสรีภาพ ความมีคุณค่า และศุภมงคล (เขมร: សម្ដេច​​ព្រះ​មហាក្សត្រី នរោត្ដម មុនីនាថ សីហនុ ព្រះ​​វររាជ​មាតា​ជាតិ​ខ្មែរ ក្នុង​សេរីភាព សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ និង​សុភមង្គល)

พระอิสริยยศ[แก้]

  • 18 มิถุนายน พ.ศ. 2479 — พ.ศ. 2495 : นางสาวปอล-โมนีก อิซซี
  • พ.ศ. 2495 — 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 : นักนางโมนีก
  • 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 — 24 กันยายน พ.ศ. 2536 : สมเด็จพระชายาโมนีก
  • 24 กันยายน พ.ศ. 2536 — 2 มกราคม พ.ศ. 2539 : สมเด็จพระมเหสีนโรดม มุนีนาถ สีหนุ
  • 2 มกราคม พ.ศ. 2539 —20 ตุลาคม พ.ศ. 2547 : สมเด็จพระราชอัครมเหสีนโรดม มุนีนาถ สีหนุ
  • 20 ตุลาคม พ.ศ. 2547 — ปัจจุบัน : พระมหาวีรกษัตรีย์นโรดม มุนีนาถ สีหนุ พระวรราชมารดา หรือ พระมหาวีรกษัตรีย์นโรดม มุนีนาถ สีหนุ พระวรราชมาดาชาติเขมร

พงศาวลี[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "the King of Cambodia". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-07-09. สืบค้นเมื่อ 2010-03-08.
  2. "Vive la Reine Monique!". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-10. สืบค้นเมื่อ 2010-03-08.
  3. "King's biography". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-27. สืบค้นเมื่อ 2010-03-08.
  4. "King's biography". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-27. สืบค้นเมื่อ 2010-03-08.
  5. What nationality is HRM Queen Monineath?
  6. "Preah Ang Mechas Sisowath Nanette (n้e Anne Marie Izzi)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-04. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  7. "Official biography of King Norodom Sihanouk and his consort". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-04-05. สืบค้นเมื่อ 2010-03-08.
  8. ธิบดี บัวคำศรี. ชุด "อาเซียน" ในมิติประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์กัมพูชา. กรุงเทพฯ:เมืองโบราณ. 2555, หน้า 65
  9. CAMBODIA: Monique Meets the King เก็บถาวร 2010-11-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, TIME, January 30, 1956. Accessed March 5, 2010.
  10. "The First Lady of the Kingdom"; The Royal House of Cambodia by Julio A. Jeldres, 2003 ISBN 974-90881-0-8
  11. สุภัตรา ภูมิประภาส (17 พฤศจิกายน 2555). "เรื่องจริงไม่อิงนิยายของราชสำนักกัมพูชา (3): บัลลังก์นี้ไม่มีรัชทายาท". ประชาไท. สืบค้นเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2557. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

ก่อนหน้า พระมหาวีรกษัตรีย์นโรดม มุนีนาถ สีหนุ พระวรราชมารดา ถัดไป
พระมหากษัตริยานีสีสุวัตถิ์ กุสุมะ นารีรัตน์ สิริวัฒนา สมเด็จพระราชินีแห่งกัมพูชา
(24 กันยายน พ.ศ. 2536 - 7 ตุลาคม พ.ศ. 2547)
ตำแหน่งว่าง